Bu benim ilk kitabım bu yüzden yazım hatalarından dolayı beni affedin.
Multi Batuhan
❤İyi Okumalar❤
Gözlerimi dün kurduğum alarmın sesiyle yavaşça açtım. Alarmı kapatarak, oflaya oflaya yataktan kalktım. Banyoya gidip rutin işlerimi halledip dolabımın karşısına geçtim. Bugün içimden sade şeyler giymek gelmişti. Okulun ilk günü olduğu için serbest giyiniyorum. Normal okullar gibi bizimde okul kıyafetimiz var tabiki. Ama ben her zaman olduğu gibi resmi şeyleri sevmiyorum.
Dolabımda askıları karıştırırken, gözüme geçen hafta aldığım bordo şortum çarptı, askıdan çıkartıp yatağımın üzerine koyup dolaptan siyah yazılı bir t-short çıkarttım. Belime bağlayacağım mavi bir gömlek alıp üzerimdekileri çıkarttım ve aldıklarımı giyinmeye başladım.
Gömleğimi de belime bağlayıp, aynanın karşısına geçtim. Elimle saçlarıma şekil verip hafif makyaj yaptım. Sırt çantamı alarak odamdan çıktım.
Evimiz iki katlı olduğundan merdivenlerden inip, salona ulaştım.
Gönül abla, yani evimizin yardımcısı kahvaltı hazırlıyordu "Günaydın" diyerek kapıya yöneldim. " Kahvaltı yapmadan mı çıkıyorsun buse"
" Okula geç kaldım gönül abla, gidince bir şeyler atıştırırım." dedim.
Converslerimi giyip evden çıktım.Servisi kaçırmıştım. Bu yüzden şoför kemal abiden beni okula bırakmasını istedim. 10-15 dakika geçmeden okula ulaşmıştık. Çantamı sırtıma takıp hızlı adımlarla okula doğru ilerlemeye başladım. İlk önce müdürün odasını bulup sınıfımı öğrenmem lazımdı. Koridorda müdürün odasını arıyordum ki birine çarptım. Başımı kaldırmadan "pardon" dedim ve ilerledim. Arkamdan " müdürün odasını arıyorsan orada" diyerek eliyle çaprazımdaki kahverengi kapıyı gösterdi. Teşekkür ederek oraya doğru ilerledim.
Kapıyı çalarak içeri girdim. " Batuhan bu kaçıncı kavgan söylesene, seni uyarmaktan bıktım usandım artık.!" müdür sandığım orta yaşlı adam, karşısında koltuğa yayımış adının batuhan olduğunu öğrendiğim çocuğa bağırıyordu. Çocuk umursamaz bir tavırla camdan dışarıyı seyrediyordu. Müdür benim geldiğimi görünce "buyur kızım" dedi. " Şey.. ben yeni öğrenci-" demeden " Tamam. Biliyorum kızım Osman Beyin kızıydın değil mi?" babamın adını duyunca kafa salladım. " Buyur kızım. Bu kağıtta hangi sınıfta olduğun numaran ve benzer şeyler yazıyor" diyerek elindeki kağıdı bana uzattı. Kağıdı alırken göz ucuyla batuhana baktım.Bana bakıyordu. Gözlerimi devirip teşekkür ederek odadan çıktım. Kağıda bakarak 11/B sınıfında olduğumu öğrendm ve sınıfımı aramaya başladım.
İkinci kata geldiğimde sınıfımın kapısını gördüm ve oraya doğru ilerlemeye başladım. Sınıfa girdiğimde herkes kendi halinde takılıyordu. Bir anda tüm gözler üzerime döndü ve fısıldaşmalar başladı. Biraz rahatsız olmuştum. Gözüm duvar kenarındaki en arka sıraya çarptı. Boştu. Oraya doğru ilerlemeye başladım. Çantamı sıraya koyup duvar kenarına kaydım.Hala tüm sınıfın gözleri üzerimdeydi. Yan sıradan bir çocuk " Yeter artık kıza bakmayı kesin.!" dediğinde herkes önüne döndü. Beni sınıfın meraklı bakışlarından kurtaran çocuğa döndüm ve gülümsedim, gülümsedi. Önüme döndüm bende. Sonunda bakışlardan kurtulmuştum. İlgi odağı olmayı hiç bir zaman sevmemişimdir. Ne var ki sınıfa yeni biri geldiyse. Bir kere bakıp dönersin önüne, ne öyle hiç yeni biri görmemiş maymun gibi bakmalar falan.
Bütün sınıf ayağa kalktığında düşüncelerimden koptum. Hocanın geldiğini fark ederek bende ayağa kalktım. Hoca "oturun" deyince bana gözü çarptı. "Sen yeni öğrenci olmalısın, müdür bey bahsetmişti hoşgeldin"
" Evet hocam yeniyim. Teşekkürler" diyerek sırama oturdum. Bugün ne kadar çok teşekkür ettim ben ya.
Dersimiz edebiyattı, en sevdiğim derslerdendir. Hem dinleyip hem not alıyordum. Hoca hepimize yazarlarla ilgili araştırma verirken zil çaldı. "Araştırmaları haftaya istiyorum çocuklar" diyerek sınıftan çıktı.Bende çantamdan telefonumu ve kulaklığımı çıkartıp, sınıftan çıktım. Merdivenlerden inerek bahçeye çıktım. Boş bir bank bularak oturdum. Kulaklığımı takarak sevdiğim sancağın şarkılarından birini açtım.
Şarkı sonlara doğru gelirken yanıma birinin oturmasıyla irkildim. Kulaklığımı çıkartarak kıza 'burda ne işin var' dermişcesine baktım. "Ben Nisa sende bizim sınıfta gelen yeni kız olmalısın" bu kıza ısınmıştım. Gamzeleri çok tatlıydı. "Evet buse bende, memnun oldum nisa. "
"Bende" dediğinde zil çaldı. Bizde kalkıp sınıfa dopru ilerledik. Sınıfa girip, yerime oturdum. Çantama kulaklığımı ve telefonumu koyarak, siyah defterimi çıkardım. Çizim yapmayı seviyorum. İyi geliykr bazen kafama ne eserse çiziyorum. Ben bağırıp sinirimi atmak yerine yazıyırum çiziyorum. Bu daha iyi geliyor. Elime kalemimi alıp aklımdakileri yansıtan şeyler çizmeye başladım. O arada sınıfın kapısı açıldı. Sabah müdürün odasında gördüğüm çocuk girdi sınıfa. Imm.. Neydi adı. Hatırladım 'Batuhan'. Umursamaz bir tavırla ilerlemeye başladı. Sınıftaki herkes kendine çeki düzen vermeye başladı. Korkmuşlarmıydı onlar. Sınıfa baktığımda tek boş yer benim yanımdı. Ben tek oturacağımı sanıyordum ve böyle mutluydum da. Çantamı yan sıradan alıp bana fırlattı, bildiğiniz fırlattı yani öküz. Şimdiden anlamıştım onunla iyi geçinemeyeceğimizi. Batuhana öldürücü bakışlarımı yollarken sıraya oturuyordu. İçimden batuhana söverek önüme döndüm ve bir şeyler karalamaya devam ettim. Sınıfa uçar gibi giren bir çocuk "Filiz hoca gelmemiş. Ders boş" diye bağırınca sınıftan kahkaha nidaları koptu. Sevinmistim bende herkes gibi Ingilizce dersini sevmiyordum fazla.Batuhana göz ucuyla baktığımda çizdiklerime bakıyordu. Defterimi kendime daha çok çekerek duvara yaslandım ve karalamama devam ettim. Bir de yüzsüz gibi çizdiklerime bakıyordu öküz.
Telefonum çalmaya başlayınca çizmeyi bırakıp çantamdan telefonumu çıkarttım. Ektanına baktığımda kuzenim burağın aradığını gördüm. Ayağa kalkıp batuhana "geçebilirmiyim" dedim, soğukca. Kafasını kaldırmadan sırada yan döndü. Bende sınıftan çıkıp, koridorun sonundaki camlara doğru ilerlemeye başladım. Telefonu açtığımda "nerdesin? O siktiğimin telefonunu neden açmıyosun buse!" dedi bağırarak. "Saol burak iyiyim sen nasılsın?" dedim iğneleyen bir tonda. "Tamam kızım merak ettik işte. Nerdesin?"
"Okuldayım sen?" burak babası öldükten sonra Amerikaya gitmişti. "Bende sizin okuldayım. Seni görmeye gelmiştim.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Gecenin Sessizliği
Novela JuvenilAçıkçası kimse hayal ettiği gibi bir hayat yaşamıyor. O yüzden kendini çok üzme.! Yolun sonu belli, herkes ölüyor. BU GECE YİNE SESSİZ...