The Fault In Our Stars (Greek Translation)

The Fault In Our Stars

Ή Hazel ξύπνησε ιδρωμεμη με καυτά δάκρυα να τρέχουν απο τα ματια της.Όπως γινόταν κάθε βράδυ απο τοτε που ο August πεθανε.Ή καρδιά της Hazel θα παρέμενε ραγισμένη μέχρι να πήγαινε μαζί του.Σκουπισε τα δάκρυα της με το χερι της.Γυρνώντας προς το ξυπνητήρι διάβασε την ωρα.4:10.Με ενα μουγκριτο ή Hazel μετακινησε τον εαυτό της απ'το κρεβάτι και πήγε ευθια στο μπάνιο.
Το κορίτσι που στεκόταν στον καθρέφτη δεν έμοιαζε με την Hazel.Είχε ενα ακατάστατο κεφάλι απο μαλλια,κόκκινα υγρά ματια και μια ματια καθαρής θλίψης που παρέμενε μαζί της στην διαρκεια όλης της ημερας.Κοντευοντας το προσωπο της στον νυπτηρα έβαλε κρύο καθαρό νερό στο προσωπο της.Τσεκαροντας στην αντανάκλαση της,για να δει αν άλλαξε τίποτα στον άγνωστο στον καθρέφτη, παρετηθηκε απ'την προσπαθεια γιατί τίποτα δεν άλλαξε.Τίποτα δεν θα άλλαζε αμα δεν έφευγε ο August.Ή Hazel αποφάσισε να γυρίσει στο κρεβάτι της και να καταβάλλει την μεγαλύτερη της προσπαθεια για να γίνει αόρατη.

Μεγάλη αποτυχία.Το κινητό της δονηθηκε,σε εναν σπαστικο ηχο που της θύμιζε να αλλάξει.

"Παρακαλώ;"

"Hazel,θεέ μου το απαντήσεις!Πρεπει να έρθεις εδώ τώρα!"Είπε ο Isaac αγχωμενος

"Τι έγινε;"

"Οι γιατροί τηλεφωνισαν.Θέλουν να πάω στο ιατρείο.Δεν θέλω όμως να με παει ή μαμά μου.Δεν ξέρει καν πως τγλεφωνησαν-σε παρακαλώ Hazel πήγαινε με εσύ"

Ή Hazel κούνησε το κεφάλι της καταφατυκα στον εαυτό της."Θα είμαι εκεί σε 10"

Αλλάζοντας γρήγορα σε μια μπλούζα και το τζιν της ετρεξε σιωπηλά τις σκάλες του σπιτιού της.Άφησε ενα σημείωμα που έλεγε πως θα είναι στο σπίτι του Isaac τοποθέτησε τα πόδια της στις μπότες της.Ευτυχώς γι'αυτην θυμήθηκε να πάρει τα κλειδιά της γιατί δεν είχε καθόλου ορεξη να ξαναμπεί μέσα.

Ξεκλειδωσε το αυτοκινητο της μαμας της και καθισε στην θεση του οδηγου.Τοποθετησε το δοχειο οξηγονου στην θεση συνοδηγου και ξεκινησε.

Εφτασε σε λιγοτερο απο 10 λεπτα,επειδη σε καθε δρομο δυναμωνε ταχυτητα.Παρκαρε το αυτοκινητο και προχωρησε προς την μπροστινη πορτα.Την χτυπησε απαλα και περιμενε για μια απαντηση.Συντομα η πορτα ανοιξε αλλα δεν ηταν ο Isaac.Ηταν η μαμα του.

Με εναν μπερδεμενο μορφασμο στο προσωπο της ρωτησε "Hazel;Τι κανεις εδω τοσο νωρις;"

"Με συγχωριτε αλλα μπορω να δω τον Isaac;"

"Συγγνωμη γλυκια μου,μα δεν νομιζω να ειναι ξυπνιος απο τωρα-Θα του πω πως περασες απο 'δω"Της χαμογελασε κυμματιζοντας το χερι της και αρχισε να κλεινει την πορτα.Η Hazel εβαλε το χερι της για να μην την αφησει να κλεισει την πορτα.Εδωσε στην μαμα του Isaac το βλεμμα που λεει "Παρακαλω".Εκεινη αφησε ενα μουγκριτο και την αφησε ανοιχτη.Ανεβηκε στο δωματιο της.

Βαζοντας το δοχειο οξυγονου της στο σπιτι εκλεισε απαλα την πορτα.Το να βρει το δωματιο του Isaac ηταν ευκολο,καθως η Hazel ειχε ξαναπαει εκει μετα τον θανατο του Gus.Αλλα ποτε δεν θα φανταζοταν οτι θα βρισκοταν εκει στις 4:30 για να τον παει στο νοσοκομειο χωρις να το ξερει η μαμα του.

Η Hazel χτυπησε απαλα την πορτα αλλα δεν πηρε απαντηση."Για το καλο σου,να φορας ρουχα"Μουρμουρισε.

Η Hazel ανοιξε την πορτα και περπατησε στο δωματιο του Isaac.Κοιμοωταν,οπως ειχε πει η μαμα του.Στο τηλεφωνο ακουγοταν αγουροξυπνημενος.Προσπαθησε να μην πατησει καποιο απ'τα ρουχα που ηταν πεταμμενα στο πατωμα,η Hazel μετακινησε το δοχειο οξηγονου της προς τον Isaac.Τον κουνησε για να ξυπνησει.

"Ε;Τι;-Hazel;Εισαι ηδη εδω;"Τα ματια του ελεγαν πως την περιμενε να ερθει σε μια ή και δυο ωρες.

Αφησε να ξεφυγει μια βαθια αναπνοη."Ακουστηκες πανικοβλητος στο τηλεφωνο.Ειναι ολα ενταξει;"

"Πρεπει να παμε στο νοσοκομειο.Τωρα."Ειπε ο Isaac.