Charming Dreams

Chapter 3- Peculiar Answers

Papalapit na ako sa pintuan ng makaramdam ako ng kaba.

hindi ko maipaliwanag ang nararamdaman ko para bang gusto-gustong kong pumasok pero kinakabahan din ako.

pero bakit parang alam ko naman kung ano ang nasa loob.

or sino.

Pagbukas ko sa pintuan ay nakita ko ang isang mahaba na pasilyo at nasa dulo nito ang isang matanda na nakaupo sa rocking chair.

bakit hindi sya gumagalaw? nakatanaw lang ang matanda sa malaking bintana na nasa dulo din nitong pasilyo.

bakit umiiyak na naman ako?

paglingon ko sa aking likuran wala na si Kristine.

shuta ano na naman ba to?

"pasok ka Shareca.." tugon nito saakin. "anong nararamdaman mo iha? wala kabang napapanaginipan?"

panaginip.

Hindi. this is not a dream. I'm certain, kung panaginip man ito hindi magiging ganito ang pakiramdam ko.

mabigat.

masakit.

pang-uulila?

Ano ba, there's no time to feel such things, nandito ako for answers.

Dahan-dahan akong naglakad papalapit kay aling Beng, kung si aling Beng ba talaga to. Dahil iba na ang suot nito. Not the dirty, ragged nightgown.Its a long wavy longsleeve white dress na hanggang sahig, naka lugay pa ang kanyang buhok. Mukhang ang relaxed din niya tignan, ako lang ang kinakabahan dito.

"u-uhm mano po lo-lola." pagpapakita ko ng respeto, pero di man lang ito lumingon sa akin. Nanaliti itong nakaupo. Hindi gumagalaw.

"a-ano pong ibig niyong sabihin nung araw na binigay nyo ang brown envelope sa akin? "

nilakasan ko talaga ang loob ko. If I want to know how to stop this feeling I must be strong.

the woman faced me...

woah di ko na pansin ganito pala ka ganda si aling Beng, wait si aling Beng bato? I thought she's old.

"wag kang nagalala iha, normal lang yan sa isang prinsesang katulad mo, siguro nanininabago kalang pero masasanay karin, kailangan mo lang ng sapat na pahinga." 

"why do you always say that, princess nonsense, alam mo? dahil sa mga pinagsasabi mo wala na akong matinong tulog kada gabi."