Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
ถ้าความรักมันแย่ ทางเลือกที่ดีที่สุดก็คือเลิกรัก
"อาหารไม่ถูกปากหรอ"
เสียงทุ้มของใครบางคน ปลุกให้จีมินตื่นจากผวังความคิดของตัวเอง
"พี่นัมจุนว่าอะไรนะครับ"
จีมินมักจะเป็นแบบนี้เสมอเวลาอยู่กับเขา นิ่งเงียบ เอาแต่นั่งเหม่อลอย ถามคำตอบคำ ไม่ใช่ว่าผู้ชายอย่างคิมนัมจุนจะไม่มีอะไรน่าดึงดูด
เขามีทุกอย่างพร้อม รูปร่างหน้าตา เงินทองความสามารถ แต่ดูเหมือนคนตรงหน้าจะไม่ได้สนใจมันเลยสักนิด
"เหม่อถึงจองกุกอีกแล้วใช่ไหม" แล้วเขาก็รู้ว่าทำไมคนตรงหร้าถึงมีอาการแบบนี้เสมอ
และแน่นอนว่าเขาเป็นคนเดียวที่เจ้าตัวแสดงอาการแบบนี้ให้เห็น คงเป็นเพราะเราสองคนค่อนข้างสนิทกัน ก็คนเคยตามจีบอยู่เป็นปีน่ะนะ...แต่ตอนนี้ไม่คิดอะไรแล้วล่ะ
ที่ชวนจีมินมาออกมาวันนี้ ก็เพราะห่วงความรู้สึกของคนตัวเล็ก เมื่อคืนจองกุกพาผู้หญิงไปผับที่เขาทำงานอยู่ แน่นอนว่าจีมิน
ต้องรู้และเจ้าเด็กนี่ต้องไม่ชอบแน่ๆ การพาออกมาระบายความเศร้าคงจะเป็นเรื่องที่ดีที่สุด
"ทะเลาะกันมาหรอ"
"...."
"มีอะไรอยากระบายให้พี่ฟังไหม"
"...."
"ถ้าไม่อยากพูดอะไรจะร้องไห้ออกมาก็ได้นะ"
ในที่สุดน้ำตาที่คนตัวเล็กพยายามกลั้นไว้ก็ไหลออกมา จีมินร้องไห้ออกมาอย่างไม่อายใคร ตอนนี้คงไม่ต้องสนแล้วว่าใครจะมาเห็น
"ผม..ฮึก ไม่ชอบสิ่งที่เป็นอยู่ตอนนี้เลย"
"...."
"ผมรักเขามาก แต่ทำไมเขาต้องคอยทำเป็นไม่เห็น แต้ถ้าจะไม่ตอบรับกันทำไมถึงต้องมาทำดีกับผม"
"ถ้ามันเหนื่อยก็หยุดไหม"
ร่างบางชะยักไปเล็กน้อยกับคำพูดของนัมจุน มันเป็นประโยคสั้นๆ ที่ทำให้ปาร์คจีมินคิดหนัก การเลิกรักจอนกุก ถ้ามันง่าย ก็คงทำไปนานแล้ว
"จีมอาจจะเอาเวลาและความรู้สึกที่เสียให้ไปกลับคืนมาไม่ได้ แต่จีมเลือกที่จะหยุดได้ หยุดเพื่อไม่ให้เสียมันไปมากกว่านี้ หยุดเพื่อเริ่มต้นใหม่ ถ้าความรักมันไม่ดี เราก็ไม่ควรจะยึดติดกับมัน เพราะถ้ามันใช่จริง มันจะไม่ทำให้เรารู้สึกว่ามันไม่ดี"
"จีมรู้สึกว่าความรักครั้งนี้มันไม่ดีหรือเปล่า"
"ผม..ฮึก ผมไม่รู้อะไรเลย ถ้าทุกอย่างมันชัดเจนกว่านี้ก็คงดี ถ้าเขาปฏิบัติออกมาตรงๆว่าไม่ต้องการผมมันคงจะดีกว่านี้"
ผมอยากให้จอนจองกุกมาเห็นภาพนี้จริงๆ จะได้รู้ว่า สิ่งที่กำลังทำอยู่มันผิดมหันต์ มันไม่สร้างความสุขให้ใครเลย ทั้งจีมินและตัวมันเอง มันจะรู้ไหมว่าความกลัวของมันกำลังทำร้ายคนที่มันรัก
"ผมเหนื่อย มันเป็นความเหนื่อยที่แฝงไปด้วยความสุข บางทีผมก็อยากจะหยุดมัน แต่พอคิดถึงสิ่งที่ได้รับ ผมกลับเลือกที่จะทำมันต่อไป"
จีมินก็เป็นซะแบบนี้ เป็นปาร์คจีมินที่รักจอนจกุกหมดหัวใจ แล้วผมจะช่วยน้องตัวเองได้ยังไง ในเมื่อหัวใจของจีมิน มันไม่ได้ฟังสมองอีกต่อไปแล้ว แต่มันกลับเลือกที่จะฟังความรู้สึก ความรู้สึกจริงๆ ที่ไม่สามารถปฏิเสธได้
TALK
แม้ว่าเราจะหายไปนาน แต่ตอนนี้เราได้กลับมาแล้ว มาแบบสั้นได้ใจความ ตอนแรกมันยาวกว่านี้นะ พอรีไรท์เลยเหลือแค่นี้ และตอนนี้ได้อัญเชิญพี่นัมจุนออกมาซะทีนะค่ะ ไม่เขียนถึงเขาไม่ได้จริงๆ เพราะเขาคือเมนฉัน
