เพื่อน ไม่ทำกับกูเหมือนที่มึงทำ
แต่เพื่อน
จะไม่รักกูเหมือนมึง
Friends-Ed Sheeren
"อ้วนคืนนี้กูไม่กลับหอนะ"
"ไมอ่ะ" ร่างเล็กเอ่ยถามรูมเมททั้งที่รู้ว่าตัวเองจะได้คำตอบเดิมกลับมา
"คืนนี้มีนัด"
"อีกแล้วนะมึง เลิกมั่วซะทีเหอะระวังเป็นเอดไม่รู้ตัว" จีมินอดที่จะเอ่ยบ่นรูมเมทของตัวเองไม่ได้ ตวัดสายตาไปมองคนที่ยืนอยู่ตรงหน้า
จองกุกเป็นผู้ชายที่ดูดีมากคนหนึ่ง หน้าหล่อเหลารับกับเส้นผมสีดำสนิท กล้ามเนื้อเป็นมัดๆตามแบบคนชอบออกกำลังกาย แถมยังตัวสูง ฐานะอยู่ในขั้นนอภิมหาเศรษฐีความสามารถรายล้อม ถ้าตัดนิสัยหน้าหม้อของเจ้าตัวออกไป ก็คงเป็นผู้ชายที่ดีมากคนหนึ่ง แต่ก็นะผู้หญิงนะมักจะชอบผู้ชายอันตราย
"ช่างกูเหอะ นี่มึงจะกลับเองหรือให้กูไปส่ง" คนที่ถูกบ่นเอ่ยปัดอย่างรำคาญ จีมินจะไปเข้าใจความรู้สึกของผมได้ยังไง ก็ผมนะแมนเต็มร้อย ไม่ได้รับแบบเขานี่
"กูกลับเองก็ได้ เดี๋ยวเด็กมึงมาเห็นจะเข้าใจผิด กูไม่อยากมีเรื่องเหมือนคราวที่แล้ว" จีมินเลือกที่จะบอกปัดความหวังดีของคนตัวสูง ที่จริงก็ไม่ได้อยากกลับเองหรอก นั่งรถสบายกว่าไหนๆ แต่ถ้าเลือกระหว่างความสบายกับความความวุ่นวายของผู้หญิงในบัญชีของจองกุก ผมเลือกลำบากดีกว่า ก็โบมี คู่ควงคนก่อนของจองกุก นางบังเอิญมาเห็นพวกผมกำลังกลับบ้านด้วยกัน แค่นั่นแหละ เรื่องใหญ่เลยจ้า นางทั้งโทรทั้งส่งข้อความมาขู่ผมนู่นนี่สารพัดว่าให้เลิกยุ่งกับจองกุก เท่านั้นไม่พอ ยังส่งรูปตัวเองกำลังทำเรื่องอย่างว่ากับจองกุกมาให้ดูอีก กว่าจะพ้นวัฏจักรนั้นมาให้ทำเอาผมแทบประสาท