POV Xandrine
Opeens hoor ik voetstappen achter me en een eng krakend geluid . 'Link dit is niet grappig' zucht ik . Maar de voetstappen komen dichterbij . 'Link ?' zeg ik bang . 'Link man kap ermee ik vind dit echt niet leuk' zeg ik boos en draai me om . Dan zie ik een zwarte waas voor mijn ogen en als laatste voel ik de harde klap hoe mijn lichaam op de grond valt , en dan is alles zwart .POV Link
Als ik omkijk zie ik Xandrine niet meer achter me lopen. Ze is vast haar veters aan het strikken dus ik wacht even."Guys, wacht ff, Xandrine is er nog niet." zeg ik. Jannie, die voor me loopt blijft stil staan. "Ik ga wel even kijken." zeg ik zachtjes. Ik loop een paar treden naar beneden toe maar als ik beneden ben geen Xandrine meer te bekennen.
"Ze kan toch niet zomaar weg zijn?" Ik schrik van het plotselinge geluid naast me maar als ik naast me kijk zie ik dat Jannie er staat. "Je liet me schrikken." zeg ik. Ze grinnikt. "Eerst Joost, nu Xandrine, wie komt hierna?" mompel ik.
"Schiet eens op." hoor ik opeens een geïrriteerde stem van boven zeggen. "Harm, Xandrine is weg." zegt Jannie kalm. "What the fuck bedoel je?" zegt Harm terwijl hij naar beneden toe loopt. Ik draai me om naar Harm toe. "Nou, gewoon hoe ze het zegt, Xandrine is ook verdwenen." zeg ik.
"En hoe weet je dat zo zeker? Misschien is ze wel gewoon weggelopen." zegt Harm. Ondertussen is de rest ook komen meeluisteren. Ik zucht. "Ze liep net nog achter me, en ik hoorde haar roepen." zeg ik. "En waarom liep je niet terug dan?" vraagt Jannie. "Omdat ik dacht dat ze me ook wilde laten schrikken, want ik liet haar ook schrikken, dus ik dacht, ik loop gewoon door." zeg ik.
"Misschien zijn Xandrine en Joost nu wel bij elkaar?" zegt Floor vragend. "Wie weet, wie weet." mompel ik.
POV Joost
Ik zit voor mijn gevoel al uren lang opgesloten in dit hok zonder ramen. Er is wel een deur, maar die is op slot. Ik wist dat het een slecht idee zou zijn om hier in te gaan. Maar ja, Jeremy weer met zijn ego, die moet wel bovenaan staan.Na een aantal rondjes te hebben gelopen in deze kille ruimte besluit ik te gaan zitten. Ik ga zitten tegen een muur aan en sluit mijn ogen.
"Joost?"
Ik open mijn ogen en dan zie ik Xandrine opeens in deze kamer staan. Ik krabbel langzaam overeind en wrijf in mijn ogen.
"Xandrine?" zeg ik verbaasd. "Maar wat en huh," zeg ik. "Hoelang ben je hier al?" "Dat weet ik toch niet?" zegt ze. "Vast niet lang." "Ik kan niet herinneren dat ik lag te slapen of iets dergelijks." zeg ik. "Waarschijnlijk wel, want ik kan me ook niks herinneren van wat er is gebeurd." zegt ze.
Ze kijkt om zich heen een loopt een paar rondjes door de kamer. "Maar wat is er met je gebeurd dan?" zeg ik. "Dat weet ik toch ook niet!" zegt Xandrine geïrriteerd. Ik zucht en laat me weer zakken op de grond.
"Kijk, het kan wel zijn dat we beide niet de beste vrienden zijn, maar laten we er alsjeblieft het beste van maken oké?" zeg ik. Ze zucht. "We weten beide niet hoelang we hier nog zullen zitten." "Zolang jij ook maar niet op me gaat zeiken ofzo." zegt Xandrine.
Ik grinnik en hou mijn handen voor me. "Hey, ik heet niet Jeremy, you know!" zeg ik lachend. Ze glimlacht licht. Ik denk dat ik het nog wel met haar kan uithouden.
POV Floor
"Xandrine weg, Joost weg." mompelt Harm."Gaan we die verdomde kamer nou nog in?" onderbreekt Jeremy. Ik hoor iemand zuchten, niet zeker of ik het zelf ben, maar ik ben vast niet de enige.
"Wat zeiken jullie nou? Ik wil gewoon wat te eten hebben!" vervolgt hij. "Dan had je dit fucking huis maar niet in moeten gaan!" zegt Harm. "Ik wilde dit ook niet!" schreeuwt Jeremy. "Wiens idee was dit ook alweer?" zegt Link. "Even denken." zegt Harm. "Ohja, die van Jeremy fucking Frieser!" zegt Harm.
"Harm, ik snap dat je boos bent, maar je hoeft niet in elke zin die je zegt fucking te zeggen." zegt Lynn. Ik kan het niet helpen en een klein lachje ontsnapt uit mijn mond. Harm zucht en haalt een hand door zijn haar heen. "Ja, ja." mompelt hij.
"En Jeremy, je moet ook niet alleen aan jezelf denken, we zijn hier met 8 mensen, ondertussen nog maar 6 hier, maar jij bent niet de enige die honger heeft." zegt Lynn.
"Nog meer te zeuren? Over Link ofzo?" zegt Jeremy geïrriteerd. "Niet echt, Link doet niks fout." zegt Lynn grijnzend. "Wat doe ik dan fout?" roept Jeremy verontwaardigd. "Jij bent echt ongelooflijk hè?" roept Jannie. "Ik ben helemaal klaar met deze bullshit, jullie zoeken het zelf maar uit, als ik hier uitkom help ik jullie niet!" roept Jeremy en hij holt via de trap naar beneden toe.
"Volgens mij is hij degene die het nu alleen moet uitzoeken." merkt Link droogjes op. "Verdomme Link." zegt Harm grijnzend.
---
"Dus, wat gaan we nu doen?" vraag ik. Het is ondertussen al weer een aantal uren verder en nog steeds geen spoor van Jeremy te zien. Waar zou hij nu zijn? Hoe gaat het met hem? Ergens mis ik hem, maar gelukkig ben ik hier met nog 4 andere mensen. Hoelang zouden we hier nu zitten? Hoelaat zou het zijn? Mijn telefoon is al uitgevallen en net vandaag heb ik geen horloge om. Teveel vragen spoken rond in mijn hoofd.
"Joehoe Floor, waar zit je met je gedachten?" vraagt Jannie. "Oh niks speciaals." mompel ik. "Okay, maar doe je mee?" vraagt Jannie. "Aan wat?" "Truth or dare." zegt ze grijnzend. Ik zucht. "We zitten toch niet meer in groep 8?" zeg ik. "En sowieso, zo'n spel in een gek, verlaten huis doen lijkt me niet echt gezellig." "Ach, kom op, 1 ronde?" smeekt Lynn. Ik zucht. "Oké, 1 ronde, geen meer!" waarschuw ik en we gaan in een rondje zitten.
---
Eindelijk weer een nieuw deel na te veel weken geen deel oeps, enjoy dit deel en ja k doei
JE LEEST
Een gesloten hart || Fanfiction
FanfictionIn een dorp is een huis wat al jaren onbewoond is. Er gaan allemaal verhalen over rond en niemand durft in het huis te komen bang voor wat er gebeuren zal. Een hecht groepje vriendinnen wil wel eens in dat huis kijken. Wanneer ze aarzelend voor de d...