I'm Inlove To Player

Chapter 4

Anjelo's POV

May mga  bagay akong hindi naiiintindihan pagdating sa  Showbiz, Lately kasi  napapansin ko kasi  na  mamaya pupunta dito yung mga  press con para lang malaman kung anong ginagawa ni  papa,. Tch. Kaya  ayaw kong pumasok sa  showbiz eh.

Hinihintay ko ngayun si  Vince dito sa  likod nang  school. Dahil hinihintay ko siya  dahil 'yung plano niya  na makipagkaibigan. Humingi kasi si  Vince nang  tulong, saakin. Masyado siyang ma effort ah, Ngayun ko lang napansin sakaniya yun. Mga  ilang minuto pa ay  dumating na dito si  Vince.

"Oh? Bro, antagal mo  naman." Bungad na tanong ko.

"Maaga kalang talaga" sabi Niya, hindi ko nalang  siya  pinansin at kinuha yung  Beer na nasa  bag ko at ibinigay ko sakaniya.

"Ah. Bro sure ka bang dadating dito si Negra?" Napakunot naman yung noo ko. Who's negra?

"Negra? Who's that girl?" Tanong  ko , tumawa siya  at umiling.

"My Mission, I call her negra, because her color. Color of her body." Natatawang sabi ni  Vince. Ginulo ko 'yung buhok niya.

"You are crazy, bro. Alam paano kayo magiging magkaibigan ni  Kristine kung lagi mo  siyang inaasar?" Seryoso kong sabi sakakaniya.

"Bakit ba  kasi  ako 'yung may mission ngayun." Naasar na sabi Niya bipolar din pala tong si  Vince.

"Alam. Okay na yun. Ginusto mo  'yan eh," Seryoso kong  sabi sakaniya "atsaka. 'Nung sumali tayo sa  danger five ay Alam naman natin  ang  mga  kabaliwan na dapat gawin."

"Hay, sana mapa-ibig ko na siya. Sa  lahat ata nang  babaeng pinaibig ko siya  lang yung, masungit." Parang batang sabi ni  Vince.

"Hahahahahaha. Don't act like that, bro. Your like a child." Natatawang sabi ko. At ininum yung beer.

"Child? No I'm not. Alam mo, antagal niya  kaganina pa tayo dito Peri wala parin siya. Papasok pa ba  yun?" Naiinip na sabi ni  Vince. Ayaw talag niya  na pinaghihintay siya.

"Easy ka  lang, papasok din yun." Sabi ko.

Naghintay pa kami nang  ilang minuto  ni Vince pero  wala paring dumadating na Kristine. Baka  hindi  siya  pumasok?. Or maybe hindi  siya  pumunta dito.

"Bro, sukuna na ako. Ayoko na. Hindi ata  pumasok yung negra na 'yun" inis na sabi ni  Vince kaya  tumayo na siya, tumayo rin  ako at nakita namin siya na umiiyak. At parang  may sipon na singot  nang  singhot.

Natahimik kami  sa  nakita namin  nakakaawa 'yung mukha niya. Her eyes was full of pain. Her face are full of sadness.

Kristine's POV

Minsan kahit kalbaryo at hinagpis na  ang  nararamdaman ko sa  bahay at ugali no auntie ay tinitiis ko parin. Dahil lahat naman na  pananakit at pang-aalipin nila  saakin ay  may kapalait. Hindi ako  susuko, dahil paano nalang  kung susuko ako 'diba?, edi  hindi  ako makakapag-aral. At kapag  hindi  ako nakapag-aral, wala akong makukuhang trabaho.

Hindi talaga ako aalis sa bahay nila  auntie, dahil hindi  sa  pag-aaral ko lang ang  habol ko sakanila kundi kailangan nila  ako. Laki kasi sa mga  mayayaman ang  Auntie ko. Hindi ko nga alam kung bakit niya  ako pinag-aral eh, ah Alam ko na. Para gawin niya akong  katulong.

May mga  bagay  talaga na hindi  dapat natin  I let go,. Minsan kasi kapag  ni-let go natin  yung bagay na 'yun minsan malaki rin  yung mawawala, katulad nalang  nang  sitwasyon ko ngayon. Kapag nag-let go ako, hindi  ako makakapagtrabaho. Kaya  konting  tiis.