Bir kaç dakka sonra yüzümde su hissettim
Evet aras tarafından ayıtılmaya çalışılıyordum
Uyandım uyanır uyanmaz"aras bnim hemen gitmem lazım " dedim
"Bu halde nereye gidiceksin duru " dedi aras
"İyiyim ben nolur gidim , son bir kez belki görürüm onu " dedim
"Tamam ama ben götürücem seni bu halde tek gidemezsin " dedi aras
"Tamam hadi gidelim artık nolur "
dedim
Beni kucakladı ve arabaya götürmeye başladı ,bindirdi
Geldik ,inemedim arabadan çünkü korktum belki gitmiştir diye ,belki göremem diye ,belki orada ağlayanlar ,benim psikolojim nasıl olur ?
Gidemem ki yapamam ama herşeye ramen arabadan indim aras yanımdaydı napıcam ya nasıl dayanıcam ,kapıya doğru yürümeye başladım ,şifreyi girdim olduklara kata indim zili çaldım teyzem açtı "nerde " dedim
"Duru bak kızım iyi olmazsın görme sen " dedi teyzem
"Böyle iyi olacağımımı zannediyorsun ,Teyze Nerde?" dedim sesim ağlamaklı çıktı
"Odasında "dedi teyzem
Hızlıca dedemin odasına doğru yürüdüm ama kapıyı açmaya cüret edemedim
Açtım ...
Kimse yoktu yanında başı örtülmüş,masum ama bir o kadar da uyuyormuş gibi yatıyordu orda öylece
"Dedem "dedim ağlayarak ,ağlamaktan sesim çok çıkmamıştı
Yüzünü açtım "aaaaaahhhhhhhhhh dede niye sen ya niye ya niye sen ? " bağırmıştım sesim titremiştik çok kötüydüm son bir kez sarıldım ve daha fazla dayanamadığım için odadan çıktım ve direk dış kapıya doğru yöneldim çünkü orada duramazdım o yüzden dışarı çıktım aras hala kapıdaydı ve koşarak ona sarıldım aras bana "başın sağolsun " dedi daha çok ağladım çünkü ikinci defa aynı şeyi yaşıyorum ve bana ikinci defa herkez başın sağolsun diyecek napıcam ki ben küçük yaşta annemi kaybettiğimde bana nasıl yaşamam gerektiğini söyleyen oydu ,dedemdi şimdi o da gitti bana öğüt beren kim olucak ?
Kimden destek alıcam ,kime sarılıcam şimdiden sesini , gülüşünü , bakışını , masum oturuşunu şimdiden hepsini çok özledim arasa"deme şu lafı kaldıramıyorum artık deme anladın mı deme !"dedim
" gel seni sakin biryere götürücem orada herşeyi anlatır ,içini dökersin "dedi olur anlamında başımı salladım
Arabaya bindik ,yaklaşık yarım saat sonra yeşilköy sahile geldik arabadan indik , banklara oturduk
"Annem benim ben çok küçükken trafik kazasında öldü ama hatırlıyorum 5 yaşındaydım nasıl bir şey biliyor musun ? Böyle sanki artık hayatın bitmiş gibi , sanki arkanı yaslıyacak biri artık yokmuş gibi ki öyle zaten ama annem öldüğünde ben çok kötü bir psikolojik içndeydim , ama düzeldim dedem sayesinde çünkü ona yaslanmıştım artık ona yaslanmıştım , artık kimse beni istemez filan diye düşünmüştüm ama dedem beni kollarına aldı 'sen hiç üzülme ben senin yanındayım ' dedi allah kahretsin o da gitti beni hiç düşünmeden ,o da gitti ,o da bıraktı beni ben kimseye göstermeden sadece dedeme gösterdiğim çizimler yapıyordum o gün bana sen çok çalışkan kız olucaksın 'çalışkan ve zeki ' ve okula başladığımdan beri derslerimin hepsi 5 ti her okul çıkışında onun yanına giderdim , nereye gidersem haber verirdim bi tek o bilirdi benim gizli sığınağımı, bi tek herşeyimi ona anlatırdım , ben bi tek annem öldükten sonra ona sığındım ..."dedim ama artık ağlamaktan sesim çıkmıyordu. Arasa sarıldım "geçicek güzelim herşey geçicek " dedi
Bölüm sonu
Arkadaşlar beğendiyseniz oy vermeyi sakın ihmal etmeyin :)))
( durınun dedesi babamın tarafındaki oluyo )
Şarkı : gidenlerin ardından
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Unutulmaz çocuk
Teen FictionBilemezdim arasın bana bunu yapacağını , nerden bilebilirdim ki ben,ama bildiğim tek şey var o da bi daha kalbimin sözünü dinlemeyeceğim...ASLA...ama asla dinlemeyeceğim !.