Unexpected Ones

New chapter of us 0.1

Zaff's POV

Sobrang saya ko.. Wanna know why?! It's simple. I finally saw a live star fish. I know I know ang babaw ko. But wala ii I can't help it. Napayakap ako kay David sa sobrang tuwa. Since grade seven tuwing summer nandito kami kaya lang lagi akong nabibigo.

'Hey zaff?! Really??' Tinanggal ko ang pagkakayakap ko at tiningala ko ang matangkad na lalaki sa harap ko. He just gave me a 'why' look. Umiling lang ako nahihiya akong sabihin na dahil sa star fish kaya ako masaya. Baka sabihin niyang ang babaw ko. Tanggap ko naman yun ii.

"Give me your phone I don't have my phone." Nilabas niya ang cellphone niya at binigay sakin. I swiped it to the left. May password.
"9233" pinindot ko ang mga numerong sinabi niya it's a pin number. Binigay ko sa kanya. Pinicturan niyq ko.

Nag ring ang phone niya. Tinaas niya ang index finger niya signaling that 'wait a minute'

"Yeah...perfect...thank you...thank you for everything...yeah. Cool...bye" binaba niya ang phone.

"Who's that?" He shove hus phone into his pocket and walk by my side.

"Nothing important." He squished my nose. Make me pout. Tiningala ko siya with all if my might hindi nakakasawang panoorin siya na malayo ang tingin at kung ano anobg expression ang lumalabas sa mga mata at labi niya.

Why I'm not his first love?!
Why could I can accept that he just seeing me as his quiet red enemy?

Pinaglalaruan namin ang buhangin sa paa. Lumalayo ang alon hahabulin namin pag lumapit tatakbo kami. Sobrang saya ko. I'm sure siya rin. I never been this happy before.

7:06 na kami naka balik ni David sa cottage. This time kompleto sila. Naka akbay sakin si David. For us, for him I think it's normal for me it's not.

"Saan kayo galing?" Tumayo si Mike at naka pamewang. Nakangisi naman si Kate. Nakakatuwa no! Nakakatawa naman talaga ang mukha ni Mike.

Malapit na mag bago ang taon...ano kayang mangyayare this year? Ilang oras na lang new year na! Can't wait.

Pinapanood ko mula rito ang malayong karagatan, sumisipang alon, masasayang tao, mga bata. Naka upo ako sa tabi ni David pero hindi ako naka harap sa lamesa nakatalikod ako at nakatapat sa dagat. Gabi na ngunit marami pa rin ang nag bababad. Natanaw ko ang isang dalagang may dalang baby. Must be her baby brother. Nag flash back sakin kung gaano ko kagusto magka roon ng kapatid, kung gaano ko kagusto maging ate. Nakakainggit pero wala eh. Since grade school naghihintay ako. Napangiti na lang ako sa mga gusto ko.

Naglalaro ng volleyball ang mga teenager na halos mas bata pa sakin sa gilid shore. Maingay dito sa loob ng cottege dahil kayla Tito at mga magulang ko. Rinig na rinig naman ang mga tawanan ni Mike at David na nag chi chess.

"Hey you okay?" Tumabi sakin si Kate at tinap ang shoulder ko. Tumango ako at ngumiyi as a response.

"You know what...Mike told me once that you never fall inlove with someone else...is that true?" Suddenly?

"Wala eh. Baka kasi...alam mo na. Pinipilit nga ko nila mommy para daw pag napalayo raw ako sa kanila may mag aalaga sakin..like that." Tumikhim siya at napatawa ng mahina.
"What if we walk to the shore amd had some story time?" Tumango ako at nagpaalam kay David. Tumango lang siya.

"So malapit na kayong mag one year ni Mike ah?" I stated a fact. Sinisipa niya ang buhangin na pumapasok sa tsinelas niya.

"Yeah..and hanggang ngayon wala ka pa ring love life." Tinawanan ko lang ang sinabi niya. Wala akong idea kung bakit ayaw ko pa. Wala rin akong masagot sa sarili ko kung bakit ayoko pa. Wala ring salitang siguro...dahil..at kasi na umiikot sa utak ko pag tinatanong na bakit wala pa kong love life