Bir Vampir Bir İnsan Ve Aşk

umarım beğenirsiniz

Bir yandan mutfağa giderken bir yandan da babamın neler söyleyeceğini düşünüyorum.Yemek masasına oturduğumda babam yemeğini yemeye çoktan başlamıştı. Onu aldırış etmeden bende yedim.Yemek bittikten sonra ben odama çıkıyorum diyerek ayağa kalktığımda ise babam kolumdan tutup oturmamı söyledi. Ona garip garip bakarak yerime oturdum.
Babam bir anda ciddileşerek
-Bak Sara sana şimdi söyleyeceklerim belki kabul edilemez ama bunlarla yüzleşmelisin.dedi.
Babamın neyden bahsettiğini pek anlamış değildim.
Bende sadece kafamı iki yana sallayarak
-Ne demek istiyorsun?dedim
Babam derin bir nefes aldı ardından yüzüme bakarak
-Sara bak sen ben farklıyız.dedi
Ne demek istiyordu.
Babam sözlerine devam ederken dikkatle onu dinliyordum.
-Bak Sara biz birer kan emiciyiz sende buna dahilsin.dedi.
Bu gerçek olamazdı bir anda ayağa kalkarak
-Ne saçmalıyorsun sen bence biraz uyumalısın.dedim
-Babam bana bakarak üzgünüm Sara ama bunu kabul etmek zorundasın dedi.
Bu gerçek olamazdı. Hemen ardından babam ekledi.
-Sara artık geriye dönmeyeceksin benimle kalacaksın dedi.
Bunu kabul edemezdim. Hemen geriye döneceğim baba sende bir pskiyatriste gitsen iyi olacak.dedim
Babam biraz sinirlenmişti
-Sara artık hiç bir yere gidemezsin burda kalmak zorundasın.dedi.
Sebebini sorarcasına yüzüne bakınca
-Bak artık büyüdün kendini kontrol edemezsen arkadaşlarına zarar verirsin.dedi
Zarar verirsin derken neyden bahsettiğini anlamamıştım.
-Kızım artık yemek yerine kan içmek isteyeceksin. Onlardan sıkılacaksın. Artık onlardan daha hızlı daha zeki ve daha kurnazsın.
Babamın dedikleri inandırıcı gelmese de arkadaşlarıma zarar vermek istemem.bu Henry bile olsa...
Sanırım buraya alışmak zorundayım.
Hiç birşey demeden odama çıktım. Biraz düşünmeye ihtiyacım var. Şimdi ne olacaktı. Nasıl bir yaşama hazırlanacaktım. Aklımda bunun gibi bir çok soru işareti var. Sonunda düşünürken uyuyakalmışım.
Sabah çok erken uyandım.Burası biraz fazla sıcaktı. Lavaboya gidip elimi yüzümü yıkadıktan sonra babamın yanına gittim. Görünüşe göre beni bekliyordu.
-Günaydın Sara.dedi.
Cevap vermeden
-Peki ya şimdi ne olacak.dedim.
Babam ise tebessüm ederek yüzüme bakarken bir yandan konuşmaya başladı
-Bugün seninle biraz vakit geçirelim. Yaptıklarından sonra sende bunu kabul edeceksin.dedi.
Ona anlam veremiyordum. Sanırım psikolojisi bozuktu.
Neyse sadece biraz yalnız kaldığı için böyle oldu.
Bir süre onunla vakit geçirsem belki de düzelirdi.
Odama çıktım. Üzerimi değiştirmek için gardrobu açtım. Ama yanıma aldıklarımın hiç birini giyemezdim.Burası fazla sıcak. Neyseki babam ben gelmeden birkaç şort ve tişört almış. Buna sevinmiştim.
Sarı şort ile beyaz tişörtü giyerek saçlarımı taradım.
Artık babamın istediğine göre haraket etmeye hazırdım.
Onun kuralları onun emirleri onun istedikleri bu hiç hoşuma gitmemişti artık çıkmaya hazırdım.
Babamla babamın arabasına binerek bir golf sahasına gittik.
Hiçte beceremem.
Oynamaya başladık. Ama garip birşey var. Ben golf oynayamam ama atışlarım oldukça hızlı. Düşünmek istemesemde sanırım babam haklı....
Oyun bitince bir ormana gittik.
Çok güzeldi babam onu yakalamamı istedi ama önce beni izle dedi.
Derin bir nefes aldı ve bir kaç saniye içinde etrafımda çok hızlı koştu. Bu olamazdı.
-Ben bu kadar hızlı koşamıyorum seni yakalayamam hadi gidelim.dedim.
Babam tebessüm ederek
-Hadi Sara lütfen bir dene bak yapabileceksin inanıyorum.dedi.
Mızmızlanarak
-Peki ama sadece bir kere dedim.
Gülümseyerek bana baktı ve birden bağırdı
-Başla Sara beni yakala!!
Bir anda koşmaya başladım bu olamazdı çok hızlıydım sadece bir kaç saniyede onu yakaladım.
Sanırım benim için yeni bir hayat başlıyor.