Bir Vampir Bir İnsan Ve Aşk

Artık Sara herseyin farkında

Yorulduğum için babama eve gitmek istediğimi söyledim.
Babam
-Peki ama biraz bekle dedi.
Onu anlamıyorum işine herzaman daha çok önem veriyor.
Babam benden uzaklaşarak bir telefon görüşmesi yapacaktı.
Ben de her zaman babam için bu kadar önemli olan şeyin ne olduğunu merak etmişimdir.
Babam bir kaç dakika içinde geri geldi.
Bana gülümseyerek
-Hadi Sara akşam arkadaşım Robert in oğlu Peter seninle bir akşam yemeği yemek istiyor.dedi.
Şaşkın bir şekilde yüzüne bakarken babam sözlerine devam etti.
-Endilşelenme Sara onlarda bizden biri.
Asıl endişelenme sebebim onu hiç tanımıyor olmamdı.
Bu durumu pek ciddiye almadan babamın büyük siyah jipine bindim. Bu haraketime pek anlam veremese de biraz anlamıştı.
Eve gelince odama gitmek için merdivenleri çıkarken
-Hazırlansan iyi olur Sara artık bizlerden birileriyle konuşsan yakınlık kursan senin için daha iyi olur.dedi
-Hayır baba kimseyle biryere gitmeyeceğim diyerek ona karşılık verdim.
Biraz şaşkın biraz da kızgın bir şekilde
-Sara sana ne diyorsam onu yap.dedi.
Bana emir edemezdi babam bile olsa bu sinirimi bozuyor.
Ona cevap vermeden odama girdim. Arkamdan geleceğini bildiğim için kulaklığımı takarak yatağa uzandım. Evet sanırım biraz müzik dinlemek beni sakinleştirebilirdi.
Babam odama girerek
-Sara sana hazırlanmanı söyledim!!!
Babamın ukala tavırları gerçekten can sıkıcı olmaya başlamıştı. Yine onu dinleyerek gardrobuma gittim ve oradan beyaz sırt dekolteli güzel bir elbiseyi çıkartarak babama nasıl olduğunu sordum. Babam biraz heyecanlanarak
-Evet Sara tam sana göre dedi.
Babamın bu heyecanı beni de heyecanlandırıyordu.
O kadar yorucu geçen olayların üstüne bu akşam yemeği saçmalıktı.
Üzerimi değiştikten sonra saçlarımı maşaladım.
Peter gelmişti. Aslında oldukça yakışıklıydı. Her neyse artık çıkmaya hazırdık. Peter nazik bir şekilde kapıyı açtı.
-Merak etme Stefan amca Sara bana emanet!diyerek arabaya bindi.
Sonunda restauranta gelebilmistik.
Biraz farklıydı burası sanırım bir kaç çalışan dışında hepsi birer kan emiciydi.
Bu pek hoşuma gitmemişti. Her ne kadar bunlardan biri olsamda insanları seviyordum.
Bir süre sonra oturduğumuz masaya garson geldi ve ne istediğimizi sordu.
Peter sadece göz kırptı ve garson peki efendim diyerek uzaklaştı.
Bu iş gitgide daha da gizemli bir hal olmaya başlıyordu. Birsüre sonra masaya alkol getirdiler. Böyle şeylere uzak olduğumu bilmiyor. Ama beni düşünmesine sevinmiştim.
Yemeği yedikten sonra kumsala gidelim dedi. Kabul ettim. Babam ilk defa hiç aramamıştı. Bu beni gerçekten şaşırtıyordu.
Biraz kumsalda yürüdük yürürken Peter bana bir yandan vampir olmanın iyi ve kötü yönlerini anlatıyordu.
Peter a yorulduğumu söyledikten sonra biraz oturmak istedi.
-Tamam ama çok değil diyerek kabul ettim. Bir süre sonra ben uyuyaklmışım.
Peter beni evime bırakmış. Hislerime göre Peter artık bana karşı birşeyler hissediyordu. Artık geriye dönemeyecektim. Öğretmenim David bu işten hoşlanmayacak gibiydi....