GÜZEL ADAM

Bölüm 2

Bu şehirden ayrılıp İstanbul'a gitmek beni üzüyor çünkü babamdan ayrılacağım.Hayyatta en son istediğim şey olmasına rağmen bir söz verdim ve bunu yerine getireceğim. Farkındayım annem buradan sırf babam üzülmesin diye gidiyor ve bende annemi seçtiğim için onunla gitmem gerekiyor.Seni seviyorum baba...

●○●○●○●○●○●○●○●○●○●○●○●○

Uçağa binmemiz için yalnızca iki saat kaldı ve ben halâ bavul hazırlıyorum.Babam ile havaalanında vedalaşacağım.Sonunda bavul işi bitti şimdi geriye makyaj kıyafet ve saç kaldı çok az şey kalmış değilmi.Makyajdan kastım göz kalemi ve bir dudak parlatıcısı,saç deseniz dağınık bir topuz.Kıyafete halâ karar vermiş değilim ama yalnızca bir saat kaldığı için acele etmeliyim.Saç ve makyaj hazır kıyafet ise dolabımdan aldığım üzerinde siyah yazıyla"alone"yazan beyaz bir tişört ve de siyah likralı bir kot pantolon.Annemin "Aslı..." diyerek seslenmesiyle annemin yanına mutfağa gittim.Annem herşeyi hazırlamış yarım saattir beni bekliyordu.birkaç şey yedikten sonra sonunda evden çıktık.Bu evi özleyecektim bütün hatıralarımı,herşeyi en çok da arkadaşlarımı özleyecektim. Onlar ile geçen gün vedalaştım bu haberi duyduktan sinra çok üzüldüler.Evimizin önüne gelen taksiye bindik ve havayoluna gitmek üzere yola koyulduk.Yol boyunca hiç konuşmadım üzgündüm belki ama bu kadar belli etmemeliydim.
-Aslı canım iyi misin?
-İyiyim anneciğim.
-Seni üzgün gördüm.
-Arkadaşlarımdan, bu evden ,babamdan ayrılmak düşündüğüm kadar kolay değilmiş.
-Farkındayım tatlım ama herkes için en iyisi böyle olacak hep iyi düşün olurmu.Ben hep ne derim yağmuru seversin ama şemsiye tutarsın, Güneşi seversin gözlük takarsın.Herşeyin en iyisi için sevdiğin şeylerden dahi korunursun çünkü...
-Seni farketmeden yaralayacak şeyler ile karşılaşırsın hayatta.
-Aynen öyle canım.

Annemi seviyorum felsefe yapmayı çok iyi biliyor.Sonunda havaalanına vardık gördüğüm şey karşısında gözlerimdeki yaşlara hakim olamadım.En sevdiğim arkadaşlarım Nilsu ve Berra buradaydı.Tabii yanlarında da babam.Babamın beni düşündüğünün farkındayım.Koşar adımlarla Berra ve Nilsu'ya sarıldım

-Sizi seviyorum.
-"Biz de seni."dedi ikiside aynı anda.
Babamada sıkıca sarıldıktan sonra uçağa binme vakti gelmişti.Uçağa binmeden önce kızlara "Beni asla unutmayın olur mu?"dedim."ASLA"dediler.Sonunda uçağa bindim ve koltuğuma oturdum.Beni İstanbul da neler bekliyordu acaba?