( Love Love ) รักน่ะรุ่นพี่ตัวแสบ

10 พี่ตัวแสบ

และสุดท้ายฉันก็ต้องลากสังขารตัวเองมายืนหน้าบ้าน ปลิวพิมาย ที่ฉันคอยหลบหนีมาตลอด 4 ปีเต็ม นับจากที่ฉันเข้าเรียนมัธยมที่ โรงเรียน. อินเตอร์พาร์ก ไฮสกูล. ฉันก็ขอแม่ไปเช่าอพาร์ทเมนท์ อยู่ ทีแรกแม่ก็ไม่ยอมหรอกแต่จู่ๆแม่ก็ยอม แต่มีข้อแม้ว่าแม่จะต้องเป็นคนเลือกอพาร์ทเมนท์ให้ และฉันต้องกลับมาบ้านปีละครั้ง ซึ่งตอนแรกฉันก็ทำตามสัญญาอะนะ แต่ช่วงหลังๆนี้ฉันก็อ้างนู่นอ้างนี่จนแม่ฉันยอมไปเองแหละ
" สวัสดีค่ะ "
อีกแล้วว. แม่จัดงานสังสรรค์น้ำชาอีกแล้ว ถึงแม้ว่ามันจะเป็นงานเล็กๆ มีคนมาร่วมงานไม่ถึง 15. คนก็เหอะ ฉันก็ไม่ชอบอยู่ดี ฉันไม่ชอบการที่มีคนมาที่บ้านเยอะๆ มันไม่มีความเป็นส่วนตัว และผู้ใหญ่ที่มางานนี้พอเจอหน้าฉันปุปก็อย่างกับนักข่าว ถามนู่นถามนี่ จนฉันขี้เกียจตอบ และพอฉันหนีไปอยู่สวนหลังบ้าน ก็จะมีคนมาตามให้ฉันกลับเข้าไปอยู่ดี. ฉันเกลียดการเข้าสังคม เกลียดการที่มีคนเยอะ. มันไม่มีความเป็นส่วนตัว. นั่นแหละเหตุผลที่ฉันไม่อยากกลับมานอนบ้าน
"นี่หนูเนมหรอคะ. โตแล้วน่ารักมากๆเลยค่ะ" ป้ายุพิน
"น่ารักอย่างนี้คงจะมีแฟนแล้วนะคะ" น้าพิมพา
"ยังไม่มีหรอกมั้งค่ะ คงจะคิดเรื่องเรียนก่อน" น้า อร
เห้อ
ฉันเดินเลี่ยงออกมาทางสวนหลังบ้าน. ฉันนั่งลงที่เก้าอี้ตัวโปรด สูดลมหายใจลึกๆ. สดชื่นดีจัง
"มานั่งทำอะไรตรงนี้คนเดียวละเนี่ย" ฉันหันไปมองตามเสียง
"พี่ธีร์" ใช่เขาคือพี่ธีร์. พี่ธีร์แต่งตัวด้วยชุดธรรมดาๆ เสื้อยืดสีเทาเข้ากับกางเกงยืน ดูดีชะมัด.
" แล้วพี่มายุ่งอะไรด้วยละ "
" ปากจัดจัง คนเค้าอุตส่า มาหาเลยนะเนี่ย "
" เห้อ หนูก็แค่ไม่ชอบเข้าสังคม ไม่ชอบการที่มีคนพลุกพล่าน หนูไม่ชอบความวุ่นวาย มันไม่มีความเป็นส่วนตัว
ก็แค่นั้น "
" เพราะเรื่องนี้ใช่ไหม เราถึงไม่ยอมกลับบ้าน "
ฉันไม่ตอบอะไร แค่พยักหน้า
เห้อ แม่ฉันทำงานเกี่ยวกับกิจการร้านอาหาร และก็เปิดโรงเรียนสอนทำอาหาร ขนม ของคาวของหวาน ฉันเข้าใจแม่นะ ที่แม่จัดงานเลี้ยงน้ำชา ฉัน
รู้ว่าแม่ก็แค่อยากเจอเพื่อนสมัยเด็กๆ ของท่าน ไม่ใช่ว่าฉันไม่ชอบงานปาร์ตี้นะ ฉันก็ชอบ แต่ฉันจัดก็แค่กับแก๊งของฉันเท่านั้นแหละ ญาติฉันก็สนิทแค่บางคน ฉันเป็นคนโลกส่วนตัวสูง แต่
ถ้าได้รู้จักแล้วจะรู้ว่าฉันโครตปัญญาอ่อน แต่ก็ชั่งเหอะ
" แปลกน่ะ บางคนเขาอิจฉาเราจะตาย แต่เรากลับไม่ชอบชีวิตแบบนี้ สมกับไอ้ต้าร์บอกจิงๆ "
" ก็หนูไม่ชอบอะ การที่เรามีเงินมากมาย พี่รู้ไหมว่ามันทำให้เราหาคนที่จิงใจไม่ได้สักคน "
" งั้นหรอ "
" อืม "
" เนม "
" หือ ?? "
" เราลืมติดกระดุมเสื้อนะ "
พูดไม่พอแถมยังเอามือชี้มาที่.... ฮึ่ยไอ้พี่ตัวแสบ คนกำลังซึ้งอยู่แล้วเชียว. วันนี้อย่าหวังว่าจะรอดเลย
" พี่ธีร์!! ตายซะเถอะ "
ฉันวิ่งไล่จับพี่ตัวแสบที่บังอาจมาแอบมองน้มนมฉัน. ไอ้พี่ลามก ไอ้พี่... ด่าไม่ออกเฟ้ย อย่าหวังเลยว่าวันนี้จะรอดไปได้. ไปตายซะเถอะ ไอ้พี่ตัวแสบบบบบบบ