Dünkü kavgamız dünde kaldı.Bu arada bugün benim doğumgünüm ve Sanem kutlamadı.Neyse ben ve Sanem Psikoloji okuyorduk.Benim o kadar olmasada Sanem'in sabrı ve sakinliği vardı.Bende de ciddiyetlik vardı.İkimizde çocukluktan beri Oyunculuk istiyorduk.Ama olmadı.Hobi olarak da olabilirdi.Yeteneğimiz olsa da artık olmayacağını biliyorduk.Neyse sabah giyinip klasik kahvaltımız olan Nesquik gevreğimizi yedik.Ve okula gittik.Okul iyiydi aslında sevdiğimiz kişiler vardı.Ama bazıları da iğrençlerdi.Ya sen psikoloji okuyorsun;ama psikolojinin tanımını yapamıyorsun.İşte böyle tipler vardı bizim sınıfta.Neyse bugün herkes bir değişikti.Sanem bile.Zaten doğumgünümü kutlamamaları kötü bir de trip atıyorlardı bana.Hayır bir gün intihar edeceğim ya.Neyse herkes düzelir diye bekliyordum.Ama artık sabrım ve umudum kalmamıştı.Dördüncü derse tam girecektik ki perdeleri çektiler,ışık zaten kapalıydı.Ve bir pasta ve bütün arkadaşlarım geldi.Ben ilk önce sıramda uyumuş pozisyonundaydım.Gürültüyle yerimde doğruldum.Ve olan biten her şeyi gördüm.Buna inanamıyorum.Hepsi birden hatırlamıştı.Ve gitgide dözlerim doluyordu.Gerçekten ağlayacaktım mutluluktan.Arkadaşlarım hepsi benim canım.İlk önce Sanem geldi yanıma.''Unutur muyum sandın?'' diyerek güldü.Pasta çikolatalıydı.İçecekler hazırdı.Fotoğraf çekiliyordu.Bir yandan pastalar,dağıtılıyor bir yandan müzik açılıyordu.Her şey hayalimdeki gibiydi.Arkadaşlarım ve ben.Tabii buna bu kutlamaya izin veren hocalar da dahil oluyor.Sonra kapıdan Rüzgar geldi.Hayır şimdi bunun ne alakası var.Meğer o da psikoloji okuyormuş.Ama hiç öyle gözükmüyordu.Neyse git mi diyim çocuğa o kadar gelmiş.Herhalde bizim sınıfta.Bizim kızlar maşallah hemen koştu Rüzgar'a.Açgözlüler sanki yemek o.Bak bak Rüzgar Bey'de seviyor kendisinden hoşlanmasını.Uyuz şey işte ne olacak.Sakın bana Rüzgar denmesin artık.Umrumda değil o uyuz.Neyse pasta biti.Herkes evlerine dağıldı.Ben kendi düşüncelerime dalmıştım.Bir ses ile daldığım hayallerden uyandım.''Irmak Irmak beni duyuyor musun ?'' ''Hıhı evet ne oldu ?''Bizim eve gelecektiniz ya Mert ile tanışmaya filan'' ''Mert kim ?'' '' Ohoo Irmak sen beni dinlemedin mi? Ev arkadaşım Mert! '' '' Tamam ya kızma ama ben bugün çok yorgunum kusura bakma.Başka gün geliriz'' '' Peki yarın olur mu ?'' Off ne ısrarcı çocuk ya ''Hıhı olur'' dedim birden.Neyse bugün hiç takamam onu.Eve gidince direk yatacağım.Hediye açmaktan elim,Teşekkür etmekten ağzım yoruldu...
Diğer bölümü En Kısa Zamanda Gelir :)
