Part 15

5.3K 370 40
                                    


<Γιατί απλώς σε κοίταζα την ώρα που κοιμόσουν>Μου λέει και μένω. Από την ντροπή μου παίρνω το πάπλωμα και κρύβω από κάτω.

<Αγγελική βγές έξω από το πάπλωμα>Μου λέει γλυκά ο Άλεξ (όλα αυτά είναι σαν ένα όνειρο που θα ξυπνήσω σε λίγο)Εγώ σιγά σίγα βγάζω το πάπλωμα από πάνω μου

<Μπράβο το κορίτσι μου(Είπε μου αυτό δηλώνει κατάκτηση),άντε θέλω να φάω σήκω πεινάωω>μου λέει πεινασμένος και εγώ γελάω με την φάτσα του

<Καλά μπέμπη θα συ φτιάξω να φας μόλις αλλάξω>Του λέω και με κοιτάει με ένα πονηρό βλέμμα

<όχι Άλεξ δεν θα μείνεις μέσα όταν αλλάζω ,απορώ πως σου πέρασε από το μυαλό σου>Του λέω και καλά νευριασμένη

<Καλά,καλά βγαίνω,άλλα κάνε γρήγορα πεινάω>Με το μου το λέει φεύγει γρήγορα από το δωμάτιο μου. Κάθομαι και προσπαθώ να καταλάβω τη συμβαίνει(Λες να παίζει μαζί μου ή μπορεί να με βλέπει φιλικά ,αλλά γιατί εχθές στην πίστα με φίλησε ρε Άλεξ γαμώτο σου με μπερδεύεις).Μετά από 10 λεπτά σηκώνομαι κάνω μπάνιο και αλλάζω βάζω ένα μαύρο κολάν με ένα γκρι πλεκτό και κάνω τα μαλλιά μου ένα απλό κότσο και βάζω τα μαύρα μποτάκια μου.Βάφομαι απαλά και βάζω την αγαπημένη μου κολόνια.

Μόλις κατεβαίνω πάω κατευθείαν στην κουζίνα να δω τι θα φτιάξω άλλα προς έκπληξη μου τα ντουλάπια είναι άδεια ,από τότε που η μαμά μου λείπει τρώω έξω και δεν έχω πάει να ψωνίσω τιποτα

Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.

Μόλις κατεβαίνω πάω κατευθείαν στην κουζίνα να δω τι θα φτιάξω άλλα προς έκπληξη μου τα ντουλάπια είναι άδεια ,από τότε που η μαμά μου λείπει τρώω έξω και δεν έχω πάει να ψωνίσω τιποτα.

<Άλεξ μην θυμώσεις αλλά δεν έχω πάει souper market και δεν έχω τίποτα να φτιάξω>Αμέσως εμφανίζετε από το σαλόνι και χωρίς να πει τίποτα με παίρνει από το χέρι και με τραβάει έξω από το σπίτι , κλειδώνει την εξώπορτα μου (Hello το σπίτι είναι δικό μου κύριε).Περιμένουμε το ανσασερ και κατεβαίνουμε κάτω .Ανοίγει το αμάξι και μου λέει να μπω μέσα εγώ μπαίνω μέσα,ξεκινάμε και αρχίζω συζήτηση

<Να ρωτήσω κάτι κύριε Άλεξ πρώτων που βρήκες τα κλειδιά μου και δεύτερον που πάμε ?>Τον ρωτάω απορημένη

<Εσύ μου τα έδωσες εχθές (Α ναι τώρα το θυμήθηκα)και δεύτερων να φάμε πρωινό>Μου λέει φυσικά λες και εγώ το ήξερα

<Ρε Άλεξ δεν πείρα λεφτα ούτε το κινητό μου έτσι που με τράβηξες >Του λέω παραπονεμένα

<Πρώτων όταν είσαι μαζί μου δεν θα πληρώνεις δεύτερων σταμάτα να γκρινιάζεις>Μου λέει και γελάει

Εγώ μετά από αυτό που μου είπε σταυρώνω τα χέρια μου στο στήθος μου και δεν μιλάω.(Μόλις είδα που με πήγε χάρηκα πάρα πολύ είμαστε στα starbucks,αλλά δεν του το δείχνω το παίζω ακόμα θυμωμένη)Αφού παραγγέλνουμε τους καφέδες μας και κάτι cupcakes και τα παίρνουμε πηγαίνουμε και καθόμαστε σε ένα τραπέζι.

(Μόλις είδα που με πήγε χάρηκα πάρα πολύ είμαστε στα starbucks,αλλά δεν του το δείχνω το παίζω ακόμα θυμωμένη)Αφού παραγγέλνουμε τους καφέδες μας και κάτι cupcakes και τα παίρνουμε πηγαίνουμε  και καθόμαστε σε ένα τραπέζι

Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.

<Άλεξ θα πάω λίγο στην τουαλέτα οκ ?>Του λέω και μου κάνει θετικό νόημα, ρωτάω που είναι η τουαλέτα και κατευθύνομαι προς τα εκεί,αφου φτιάχνω με λίγο στο καθρέφτη βγαίνω έξω.Ξαφνικά αυτό το θέαμα που βλέπω με αηδιάζει ,αφού πλησιάζω και βλέπω ότι δεν κάνω λάθος (Θα αναρωτιέστε τι βλέπω, λοιπόν η σκύλα η Μαρίζα φιλάει τον Άλεξ ,δεν θα αντιδράσω και δεν θα κλάψω αν και αυτό θέλω να κάνω αυτήν την στιγμή για να μην το κάνω να το πάρει πάνω του ότι είμαι ένα ακόμα παιχνίδι του .Τελικά έπαιζε μαζί μου όπως το κατάλαβα )Κάθομαι στο τραπέζι και περιμένω να τελειώσουν,αφού η σκύλα απομακρύνετε και με βλέπει

<Α είσαι και εσύ εδώ Αγγελική δεν σε είδα>Μου λέει με το γνωστό υφάκι της ,Ο Άλεξ με κοιτάει καλά καλά

<A μάλλον δεν με είδες επειδή ρουφιόσουν με τον κύριο από εδώ>Της λέω και εγώ με υφάκι (πως μπορώ και φαίνομαι δυνατή ούτε εγώ ξέρω)Ο Άλεξ συνεχίζει να με κοιτάει καλά καλά και η Μαρίζα ξινίζει το πρόσωπο της

<Λοιπών εγώ λέω να σας αφήσω μόνους σας,α ναι αύριο Άλεξ στο σχολείο θα σου φέρω τα λεφτά για σήμερα.>Του λέω και εκείνος με κοιτάει σαν χάνος .Παίρνω τα κλειδιά του σπιτιού μου και φεύγω,μόλις με χάνουνε από την οπτική τους επαφή αρχίζω να τρέχω και να κλαίω. Όταν νιώθω ένα χέρι να με τραβάει.

...............................................................................................................................................

Ευχαριστώ όσες το διαβάζουν,ψηφίζουν και σχολιάζουν δεν κατάλαβα πότε φτάσαμε στο 15 κεφάλαιο ελπίζω να σας αρέσει έτσι όπως γράφω. Μέχρι το επόμενο φιλάκια και να προσέχετε .

Το ασχημόπαπο που έγινε κύκνος.Where stories live. Discover now