Το ασχημόπαπο που έγινε κύκνος.

Part 34

<Έλα ρε Αγγελική μου σταματά να κλαις δεν είναι αλήθεια αγάπη μου>Μου λέει ο Άλεξ προσπαθώντας να με παρηγορήσει. Εγώ συνεχίζω να κλαίω όταν ο Άλεξ αρχίζει να με γαργαλάει

<Έλα ρε Άλεξ άσε με δεν μπορώ άλλο εντάξει θα σταματήσω να κλαίω >Του λέω και επιτέλους με αφήνει και έγω ξαπλώνω στο κρεβάτι

<Οκ, αν και δεν θέλω σε αφήνω.>Μου λέει και σκέφτομαι αυτό που είπε

<Όμως με άφησες>Λέω σιγά μέχρι που καταλαβαίνω ότι κατάφερε και το άκουσε. Ξαφνικά πλησιάζει πολύ κοντά μου σε απόσταση πνοής

<Δεν σε άφησα γαμώτο και ούτε πρόκειται να σε αφήσω πότε>Μου λέει και πλησιάζει για να με φιλήσει μέχρι που βάζω το δεξί μου χέρι στο στόμα μου με αποτέλεσμα ο Άλεξ να φιλήσει το χέρι μου

<Ώρα να πάω για ύπνο>Λέω και εξαφανίζομαι από το δωμάτιο του ,μόλις φτάνω στο δωμάτιο λυγίζω και πέφτω πάνω στην κλειστή πόρτα και αρχίζω τα κλάματα διότι ακόμα δεν το έχω ξεχάσει .Μετά από μια ώρα σηκώνομαι και βάζω ξυπνητήρι μιας και αύριο θα πάμε τον Άλεξ στο νοσοκομείο να δούμε πως πάει το πόδι του.

Η ώρα είναι 10 και είμαστε ακόμα στο νοσοκομείο.

Βλέπω τον γιατρό να βγαίνει και αμέσως σηκώνομαι πάνω

<Λοιπόν το αγόρι σου τα πήγε περίφημα μπορεί να βγάλει νωρίτερα τον γύψο και επιτέλους να επιστρέψει στην καθημερινό του πρόγραμμα>Μου λέει και εγώ να πω την αλήθεια στεναχωριέμαι μιας και δεν θα μπορώ να τον βλέπω πια

<Σας ευχαριστώ πολύ γιατρέ>Του λέω και του χαμογελάω.Μετά από λίγο βγαίνει ο Άλεξ με ένα χαμόγελο μέχρι τα αυτιά

<Επιτέλους περπατάω>Μου λέει και γελάει εγώ μένω σοβαρή

<Σιδερένιος,άντε πάμε σπίτι σου να μαζέψω τα πράγματα μου για να φύγω>Του λέω,Όσο πιο σύντομα τόσο το καλύτερο.

Επιτέλους είμαστε σπίτι του έγω χωρίς να πω τίποτα,πηγαίνω αμέσως στον ξενώνα και μαζεύω τα πράγματα,κατεβαίνω κάτω και τον βλέπω να κάθεται στο καναπέ πηγαίνω δίπλα του και του δίνω τα κλειδιά

<Λοιπών τώρα που είσαι καλά ώρα να πηγαίνω>Του λέω και χωρίς να περιμένω απάντηση φεύγω

Σε όλο τον δρόμο είμαι αφηρημένη στης σκέψης μου για τον Άλεξ γαμώτο δεν βγαίνει από το μυαλό μου ούτε στιγμή .Κάποια στιγμή νιώθω ένα κορνάρισμα και κάποιον να με τραβάει .Γυρνάω και βλέπω ότι πάρα λίγο να με πάταγε ένα αμάξι , επίσης βλέπω έναν Άλεξ να με κοιτάει καλά καλά.

<Ρε Αγγελική πας καλά παρά λίγο να σε πατάγανε που έχεις το μυαλό σου >Μου λέει και κάνω κάτι που ήθελα εδώ και καιρό ξεσπάω.

<Ρωτάς που έχω το μυαλό μου μαλάκα σε εσένα που αγάπησα,εσένα που σκεφτικά ακόμα το μέλλον ,στο πρώτο αγόρι που είχα και το πρώτο μου φιλί που έδωσα >Λέω και τον χτυπάω στο στήθος του και κλαίω με λυγμούς .Αυτός το μόνο που κάνει είναι να με κοιτάει καλά καλά ξαφνικά με αγκαλιάζει

<Το ξέρω είμαι ο μεγαλύτερος μαλάκας,αλλά γαμώτο Αγγελική δεν αντέχω να βλέπω κάποιον άλλον σε αγκαλιάζει να σε φιλάει, ακόμα και να σε ακουμπάει σε θέλω μόνο δική μου την τύχη μου μέσα>Λέει και με φιλάει έγω στην αρχή αντιστέκομαι όμως μετά ανταποδίδω.

Ξαφνικά χτυπάει το κινητό μου και ακούω την Γωγώ να κλαίει

<Τι έπαθες αγάπη μου>Την ρωτάω

<Μάλωσα με τον Στέλιο >Μου λέει και κλαίει μέχρι που ακούω ένα δυνατό ήχο

<Γωγώ που είσαι αυτήν την στιγμή>Της λέω αγχωμένη

<Στο σπίτι του Στέλιου>Μου λέει

<Κλείσε και έρχομαι της λέω>Ο Άλεξ με κοιτάει καλά καλά

<Άλεξ θέλω μια χάρη θέλω να με πας στο σπίτι του Στέλιου >Του λέω και αμέσως πάμε να πάρουμε το αμάξι από το σπίτι του.

Αυτήν την στιγμή είμαστε στο αμάξι και κυριαρχεί μια ησυχία

<Τι έγινε>Μου λέει ο Άλεξ

<Η Γωγώ και ο Στέλιος είχαν μια διαφωνία και ο Στέλιος μάλλον κάτι έσπασε>Του λέω.Επιτέλους φτάνουμε και αμέσως κατεβαίνω και χτυπάω το κουδούνι.Με το που μας ανοίγει μπαίνω μέσα όταν βλέπω

...........................................................................................................................................

Ευχαριστώ όσες το διαβάζουν,ψηφίζουν και σχολιάζουν φτάσαμε στο 34 κεφάλαιο ελπίζω να σας αρέσει έτσι όπως γράφω μην ξεχάσετε να πατήσετε το αστεράκι διότι με βοηθάτε πολύ.. Μέχρι το επόμενο φιλάκια και να προσέχετε και σας ευχαριστώ που με υποστηρίζετε .