Η Αγγελική είναι 17 χρόνων και πάει δεύτερα λυκείου. Όλοι την κοροϊδεύουν για τα εξωτερικά της χαρακτηρίστηκα επειδή είναι εύσωμη η μόνη που γνωρίζει τα εσωτερικά της χαρακτηριστικά είναι η κολλητή της η Γωγώ που είναι και αυτή στο σωματότυπο παρόμο...
<Γιώργο θέλω μια χάρη μπορείς να με πας σπίτι μου και αν είναι να πας να πάρεις τα πράγματα γιατί δεν θέλω να πάω εγώ>του λέω και γνέφει και πάει μέσα.Μόλις πάει μέσα νιώθω ξανά ένα χέρι να με τραβάει γυρνάω και βλέπω.Γυρνάω και βλέπω το Άλεξ
<Ρε γαμώτο σου τι με τραβάς συνέχεια άσε με ήσυχη>Του λέω με δυνατή φωνή και τραβάω το χέρι μου
<Δεν σου έφτανε ο Άγγελος τώρα θα είσαι και με τον Γιώργο γαμώ >Λέει φανερά σουρωμένος. Πάω να φύγω αλλά με κολλάει δυνατά σε ένα τοίχο έγω με την δύναμη που με έριξε στον τοίχο χτύπησα το κεφάλι μου.
<Άλεξ άσε με πονάω την τύχη σου >Του φωνάζω και πάω να ξαναφύγω άλλα πάει να με ξανά κολλήσει με δύναμη στο τοίχο και νιώθω να μπαίνει ένα χέρι ανάμεσα στο κεφάλι μου(Ευτυχώς γιατί θα είχα μείνει χωρίς κεφάλι σε λίγο με τον Βλάκα).Γυρνάω και βλέπω το Γιώργο,σπρώχνει τον Άλεξ και με τραβάει(Γιατί όλοι με τραβάνε σήμερα τι είμαι αρκουδάκι) και πάμε στο αμάξι και βάζει μπροστά
<Μικρή είσαι καλά>Με ρωτάει και εγώ του γνέφω(Αν και με πονάει το κεφάλι μου δεν του το λέω)
<Όταν πίνει ο Άλεξ γίνεται άλλος άνθρωπός για αυτό μην το δίνεις σημασία>Μου λέει για να υποστηρίξει τον κολλητό του.Επιτέλους φτάσαμε σπίτι τον ευχαρίστησα και βγήκα έξω. Ανέβηκα στο σπίτι έκανα ένα ζεστό μπάνιο,έβαλα μια μαύρη φόρμα και την adidas ζακέτα μου,Και έπεσα για ύπνο.
Όλη την εβδομάδα δεν έκανα κάτι σπουδαίο απλά διάβαζα τα κορίτσια βεβαία με ζάλισαν να βγω έξω από το σπίτι,άλλα έγω δεν ήθελα(Αν και δεν τους λέω ότι μου λείπει ,φαίνεται μιας και δεν έχω όρεξη να φάω και να γελάσω)Επειδή βαριόμουνα κοίταγα τις παλιές μου φωτογραφίες,μέχρι που βλέπω μια φωτογραφία που δεν είχα ξανά δει,ήμουν μαζί του. Εγώ κοιμόμουν και αυτός με φίλαγε στο κεφάλι(Μάλλον μου είχε πάρει το κινητό μου χωρίς να το ξέρω)
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Μετά από την φωτογραφία μας,μου έρχονται όλες η αναμνήσεις μας και αρχίζω να κλαίω με λυγμούς.Σήμερα είναι παρασκευή επιτέλους αφού ξύπνησα έκανα ένα μπάνιο ντύθηκα ,βάφτηκα απαλά,πήρα την τσάντα και φύγαμε μαζί με την Γωγώ.
Σήμερα δεν έχουμε μάθημα, και είμαστε στο γήπεδο ποδοσφαίρου γιατί έχουν αγώνες ,και όπως καταλάβατε πρέπει να βλέπω επί 2 ώρες τον Άλεξ να παίζει μπάλα και την σκύλα να τον χαζεύει σαν ηλίθια πόσο θέλω να την ξεμαλλιάσω δεν λέγετε. Επειδή δίψαγα έγω και η Γωγώ είπαμε να πάμε να πάρουμε κανένα αναψυκτικό από το κυλικείο.Μετά πήγαμε στην τουαλέτα και μετά καθίσαμε και μιλάγαμε,ξαφνικά ακούω τον Γιώργο να με φωνάζει
<Τι φωνάζεις σαν υστερικός ,παιδί μου >Του λέω μόλις έρχεται
< Ο Άλεξ χτύπησε το πόδι του σοβαρά και τώρα περιμένει το ασθενοφόρο στα αποδυτήρια να έρθει >Μου λέει και έγω χωρίς να το σκεφτώ τρέχω στα αποδυτήρια.Με το που μπαίνω στα αποδυτήρια τον βλέπω να σφίγγει τα δόντια του από τον πόνο,με το που με βλέπει μένει και με κοιτάει
<Αγγελική συγνώμη για όλα αυτά που πέρασες εξαιτίας μου ξέρω είμαι μαλάκας>Μου λέει
<Δεν είμαι η ώρα να τα συζητήσουμε τώρα αυτά,όταν γίνεις καλά μιλάμε>Του λέω και του δίνω το μπουκαλάκι νερό που είχα .Μετά από μισή ώρα ήρθε το ασθενοφόρο και έγω αποφάσισα να πάω μαζί του στο νοσοκομείο.
Ευχαριστώ όσες το διαβάζουν,ψηφίζουν και σχολιάζουν φτάσαμε στο 32 κεφάλαιο ελπίζω να σας αρέσει έτσι όπως γράφω μην ξεχάσετε να πατήσετε το αστεράκι διότι με βοηθάτε πολύ.. Μέχρι το επόμενο φιλάκια και να προσέχετε και σας ευχαριστώ που με υποστηρίζετε .
