CHAPTER 8: My new family..
HANNAH MACABAIAN..
I have the times of my life
And I dedicate this life to you
And swear that been true
And I owe it all to you
Nagising ako sa tugtog ng alarm ng celphone. 6 am na. Nakakahiya naman sa pinakituluyan ko kung tanghali akong babangon.
Niroam ko ang cp ko kahapon before ng flight ko. Hindi ko nga ini off eh. Baka sakaling tawagan or itext ako ni Arnold after what happen tomorrow. Baka kasi na shock lang siya kahapon at maisip niya ngayon at kontakin niya ang cp ko.
But to my dismay, walang text o tawag.
Noong nasa Philippines ako, everyday may text siya and twice a week, tumatawag siya.
Kahapon, habang nasa airport ako, nareceived ko yung text niya, kaya lang hindi ako nagreply.. kasi nga isusurprise ko siya. Pero ako ang nasurprised.
Haysst.. Kahit tinatamad pa akong bunangon, pinilit ko. Nakakahiya kay ate Angela.
Inayos ko muna ang kamang hinigaan ko bago ako kumuha ng bihisan ko sa maleta at nagtuloy na ako sa banyo para maligo.
Wow.. Rich talaga! Complete ang toiletries.. Naka sealed pa lahat. At ang bango.. amoy lavander ang banyo.. nakakarelax. Napasarap tuloy ako sa paliligo.
Isang simpleng white t-shirt na may "Pong pagong" at fitted jeans ang isinuot ko. (syempre may underwear, hehe, nililinaw ko lang baka kasi akala nyo wala) (^_^)
Niligpit ko ang marumi kong damit at inayos sa hand carry bag. Ito yung suot ko pa kahapon kasi nakatulog na ako paghiga ko ni hindi ako nakapagpalit.
Ay.. kailangan ko palang icheck yung mga documents ko.
Naisip ko last night na umuwi na ng Pilipinas.
Ano pa ba ang gagawin ko dito sa Korea? Arnold had broken and shattered my dreams.
(background music: Ang Pagbabalik by Asin)
BAYAN KO NAHAN KA AKO NGAYOY NAG IISA
NAIS KONG MAGBALIK SA IYO BAYAN KO
PATAWARIN MO AKO KUNG AKOY NAGKAMALI
SA LANDAS NA AKING TINAHAK..
(pang emo lang.. (*O*)
E-ticket - ok
birth certificate - ok
bank book - ok
PERO TEKA!! WALA ANG PASSPORT KO!!
Asan nah??
Kagabi pagpasok ko sa kwartong ito.. matagal kong minasdan ang passport at e-ticket ko.
Tapos nilagay ko sa shoulder bag ko. Bakit wala dito sa shoulder bag?
Panaginip ba yun??!!
Baka nalaglag lang.. baka hindi ko lang nailagay ng maayos.. Hanapin kasi sa paligid..
WALA!!
Ibinuhos ko ang laman ng shoulder bag ko sa study table na katabi ng kama. Wala talaga.
Narito naman ang e-ticket! Hindi ba inipit ko ang e-ticket sa passport kagabi bago ko nilagay sa shoulder bag? Paano nangyaring narito ang e-ticket pero wala ang passport?
BINABASA MO ANG
MY KOREAN DREAM
HumorRomCom story that was mostly set in South Korea and bits of it in Manila, New York and Japan. This is not a true story but its based on author's expirience. Just a product of "I hope this will happen to me" thinking of the writer..
