MY KOREAN DREAM

CHAPTER 38: My wife...

CHAPTER 38: My wife...

LEE GEUM SOE...

Hinihintay ko sa hospital carpark si Jung. It was almost 9am. Pupunta siya sa office today. One week siyang wala kaya naman tambak ang aasikasuhin niya.

About my wife.. hindi siya umuuwi mula kahapon.

Kahapon.. maghapon kaming naghanap ni Jung dahil kasama niya si Hannah. Maging si JiHoe sa China binulabog namin. Hindi pa rin namin sila makita.

Pinuntahan namin ang mga lugar na pinupuntahan ni Angela, dahil wala namang alam puntahan dito si Hannah at hindi lalabas ng bansa si Angela dahil hindi niya iiwan si Hannah. Nasa kamay kasi ni Jung ang passport ni Hannah.

Kahapon, maiyak iyak na ako sa frustration. Hapon na kasi hindi pa namin makita ang dalawa. Lahat ng koneksyon namin ni Jung ay tinawagan na pero wala pa rin.

Hanggang sa tumawag si JiHoe kay Jung. Sabi niya ay wag naming hanapin dahil si Angela daw ang tatawag.

Nagagalit ako kay JiHoe o mas malamang na "nagseselos". Pero anong silbi at this point ng galit o selos ko?

Nang marinig ni Jung mula kay JiHoe na tatawag na lang si Angela at ayaw pabigay ng asawa ang number nito.. nagtagis ang bagang nito.. pero maya maya kinalma ang sarili at nagyayang umuwi sa kanilang bahay.

Pagdating sa bahay nila, naglabas ng bottle of dry martini ang kaibigan ko. Kumuha ng dalawang baso at naupo sa couch. Humingi ng ice kay adjumma. Nagsalin agad siya sa baso niya at tinungga.

Nagsalin din ako sa baso ko at uminom. Pero dahan dahan lang. Kailangan nasa tamang wisyo pa rin kahit pareho kaming malungkot, parehong frustrated at parehong wala ang mga asawa.

Sasabihin ko rin bang parehong g*g@? Well, ako siguro OO. Ewan ko kay Jung. Ano ba kasing ginawa nito kay Hannah sa Jeju?

'Naneun nae yeop-e geunyeoui chelyu leul mandeulgi wihae mueos eul haeyahabnikka?' (What do I have to do to make her stay beside me?) parang sa sarili lang ni Jung itinanong.

'Naega hal sueobsneun il-eul hal.'

(Do the thing I can't do.) sagot ko na parang sa sarili ko rin ito sinasabi. napatingin siya sa akin.

'Eotteon eun ?'

(Which is?) tanong niya saka muling nagsalin ng dry martini sa baso niya at tinungga.

'Geunyeoui imsin eul hwag-inhabnida. Geudeul-eun geudeul-ui aideul eul beoligo hal su eobs-seubnida. museun il-i iss-eodo.'

(Make her pregnant. They can't forsake their children. Whatever it takes.) sabi ko saka lumagok ng wine.

Nanlaki ang chinitong mata ng kaibigan ko. Pero matapos sigurong magsink in sa utak niya ang sinabi ko, nag smile siya.. hindi basta smile.. more on wide grin..

Iyon naman ang gusto niya. At maging ako. Magkaroon ng mga anak.. mga.. hindi isa kundi marami. Bumuo ng pamilya. Na hindi ko kaya.

'Wae? Geuleon joh-eun aidieo!'

(Why not? Such a good idea!) sabi niya sa ka muling nagsalin ng alak sa baso. Pero pinigilan ko na siyang uminom.

'Ulineun kkaeeo iss-eoyahabnida. Angela hochulhamyeon mueos-eul hal geos-inga?'

(We need to be sober. What will you do if Angela call?) tanong ko.

Hindi ko pa natatapos ang sinasabi ko, tumunog na ang handphone ni Jung. I guess it was a message.

Napa-TSK si Jung ng mabasa ito.

'Geugeos-eun mueos-inga?' (What is it?) tanong ko.

Ipinakita naman niya ang message.