Μαγικά πλάσματα (Harry Styles fanfiction)

Κεφάλαιο 1.

Μετρούσα μήνες,αλλά ήρθε η ημέρα που αρχίζω να μετράω μέρες,έμειναν 29 μέρες.Σε 29 ημέρες θα αλλάξω,η αδερφλη μου άλλαξε και μετατράπηκε σε μάγισσα,σαν τη μαμά μου.Ελπίζω να ακολουθήσω και εγώ αυτή την κατεύθυνση,γιατί δεν θέλω να γίνω τέρας,σαν τον μπαμπά μου.Ο μπαμπάς μου είναι δαίμονας,οι δαίμονες είναι ένα στάδιο κάτω απο τους βρυκόλακες στο βασίλειο των βρυκολάκων,αλλά πολύ χειρότεροι,είναι τα πιο κακιασμένα πλάσματα και αν μπουν στο μυαλό σου δεν μπορείς να τους καταπολεμήσεις.Ταλαιπωρούσε την μαμά μου για πολλά χρόνια,οι δαίμονες συνήθως ολοκληρόνονται στα 18 τους,όπως και οι μάγισσες,αλλά υπάρχουν και εξερέσεις,μια από αυτές είναι ο μπαμπάς μου,γεννήθηκε δαίμονας,ολοκληρομένος δαίμονας,απο προγόνους δαίμονες και για αυτό είναι στο πλευρό των δυνατών.Όταν η μαμά μου ήταν 16,ο μπαμπάς μου μπήκε στο μυαλό της και την έκανε να τον ερωτευτεί,έτσι κατέληξαν να έχουν δύο παιδιά,εμένα και την αδερφή μου,όταν η μαμά μου έγινε ολοκληρομένη μάγισσα γύρισε στην πραγματικότητα και τον έβγαλε απο το μυαλό της,τότε την βασάνυσε άσχημα,όσπου κατάφερε και τον έδιοξε.

-Ρενέσμε...είπε η Άννα και μου διέκοψε τις σκέψεις.

-Χμμ...   

-Ρενεσμέ,ξέρεις,οι μέρες πλησιάζουν και πρέπει να ξέρεις όλη την ιστορία,ώστε να καταφέρεις να το καταπολεμήσεις.         Πάγωσα,εγώ νόμιζα ότι  τα ήξερα όλα...αλλά μάλλον έκανα λάθος,την κοίταξα με ένα μπερδεμένο ύφος κάνοντας της νόημα να συνεχίσει.

~Από την μεριά της Άννας~

Με κοίταζε μπερδεμένα,η μαμά δεν με άφηνε να της πω,αλλά σήμερα δεν άντεξα άλλο,της το είπα κια συμφώνησε,τώρα βρίσκομαι μπροστά στη Ρενέσμε,έτοιμη να της πω..

-Την ημέρα τον γενεθλίων σου,θα αρχίσεις να νιόθεις...περιέργα,μετά θα καταλάβεις ότι αλλάζεις,τότε κάνε μόνο ένα πράγμα,που ακούγεται τόσο απλό,αλλά θα σημαδέψει την υπόλοιπη ζωή σου,απλά μην πεις την λέξη...

Με κοίταζε στα μάτια,τρομοκρατημένη τώρα,η πραγματική λέξη,δεν είναι περίεργα,αλλά πόνος,αφόριτος πόνος..

-Άννα...μου είπε κοιτάζοντας με,με βουρκωμένα μάτια...φοβάμε...μου είπε και η καρδιά μου ράγισε καθώς ένα δάκρυ κύλισε απο το μάτι της,τη  αγκάλιασα και προσπάθησα να την καθησυχάσω,αφήνοντας την να κλάψει στον ώμο μου,λέγοντας της

-Μην φοβάσε,όλα θα πάνε καλά καρδιά μου,όλα θα πάνε καλά...         

---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Πώς σας φαίνεται; Θα ανεβάσω την συνέχεια όσο πιο σύντομα μπορώ,θα είναι μικρά τα περισσότερα κεφάλαια αλλά θα είναι πολλά και θα είναι μια πραγματικά φοβερή ιστορία,πλζζ σχολιάστε για να ξέρω...<3

ΦΙΛΑΚΙΑ ΠΟΛΛΑ...xX