Kurt Pençesi

Çift Isırık

Merhaba ben Buse. Hayatımın geri kalanının çok garip geçeceğini biliyorum ve bu yüzden artık herşeyimi yazacağım. Bunu nerden biliyosun diye soruyorsanız şimdi anlatacağım. Lise 1e gidiyorum. Bir kasabada yaşıyorum. Arkadaşım Selin ile ormana gittik. Daha doğrusu bir günlüğüne kaçtık. Ormanda gezdik eve gitmek istemiyorduk ve saatin kaç olduğunu bile anlayamamıştık. Saate bakma gereği duyduğumda saatin 01.35 olduğunu gördüm ve Selin e söyledim. Eve gidiyorduk.
Selin bir ses duyduğunu iddia etti.

Ben buna aldırmamıştım. Sonuçta ormandaydık ve bizden başka canlılarda ordaydı. Ses bir kuştan kunduzdan yada bir fareden gelmiş olabilirdi. Benim böyle bir cevap vermeme kızmıştı ve kaçmaya başladı geri çağırdım ama gelmedi. Bu önemli deildi sonuçta biz onunla hergün kavga edip barışırdık. Ama farklı bir şey oldu. Bir çığlık duydum. Çok yakındı bu Selin olamazdı. O eve gideli çok olmuştu.

Selin in sesi olabilirmiydi? Hayır olmamalıydı. Başına birşey gelmiş olabilirdi. Korktum ama geri dönemedim sese doğru gittim. Başına bir şey gelirse kendimi asla affetmezdim. Arkamdan gelen kuru yaprakların kırılma sesiyle korkudan kısa süreli felç geçirdim. Arkamdaki şey
birden üstüme atladı ve kurtulmaya çalışırken Selin olduğunu anladım. Onu görünce herşeyi anladım zaten. Ona inanmadığım için bana kızmıştı ve bu şekilde cezalandırmak istemişti.

Kalbimin atışı hâlâ olması gerektiğinden hızlıydı. Eve doğru gidiyorduk. Yolumuz uzun zaman ayrılmayacaktı çünkü evlerimiz çok yakındı. Selin ile tam konuşmaya başlayacakken yok oldu. Bir saniye içinde kaybolmuştu. Şakası hâlâ bitmemişmiydi bu kadarı fazlaydı. "Öfff Selin uzatma gel. Hadi." Onu fazla takmadım aynı şeyi yapıyodu. Yoluma devam ederken en son acıyla bağırdığımı hatırlıyorum.

Uyandığımda büyük bir acı çekiyodum. Saate baktım. 5.30 n'apcaktım? Ayağa bile kalkamıyordum. Kendime geldiğimde yanımda bir sincap olduğunu fark ettim. Selin diye bağırdım. Sincap bana bir şey söylüyor gibiydi. Bir saniye bu Fıratın sincabıydı. Bunu biliyorum çünkü sincabının kuyruğunun bir kısmını maviye boyamıştı Ayağa kalktım ve sincabı takip ettim. Selin ordaydı uyanıktı ama ayağını burkmuş olmalı ki ayağını tutuyordu ve tuttuğu yerdeki pantolon parçası yırtılmıştı. Psikopatça güldü. "İnanmıyordun değilmi? Ahah."
"Selin şu an ki durumumuzda gülüncek bir şey bulamıyorum."
"Saat kaç?"
"5.30"
"Annenin ne yapabilceğini düşünsene."
"Öfff bunun bide evi var."
"Bize ne oldu?"
"Bilmiyorum"
"Yüzü hatırlamıyorum. Dur bir saniye t-shirt ündeki ne?"
"Kan gerizekalı hani bir şey bize saldırdıya!"
"Onu demiyorum. Tüy..."
"Hayır olamaz!"
"Aynı şehden şüpheleniyoruz deilmi?"
"Bilemeyiz. Yarın hemen doktora gidicez tamammı?"
"Kesinlikle."

Eve gittim kapıda annem bekliyodu. İş düşündüğünden uzamıştı. Annem ben gelince sanki bir dakika boyunca nefes almamış gibi soluklanmaya başlamıştı. Tabii bu benim ilk düşüncemdi sonradan bir boğayla benzetneye başladım. Eve girdiğimde telefonla konuşuyodu. Beni göröncedede "Tamam polis bey eve geldi. Aramayı bitirebilirsiniz." Telefonu kapatınca koşarak bana sarıldı. O an acıdan bağırmadan durabildiğim için kendime bir ödül vereceğim. Açıkçası koşarken kaçmayıda düsündüm. Babam öldükten sonra annem bana daha bağlanmıştı.
"Nerdeydin sen!" Neyseki annem polislerle konuşurken ben bir bahane bulmuştum.
"Anne sabah Selinlerde kalacağımı söylemiştim."
"Ben niye hatırlamıyorum küçük hanım?"
"Onun hakkında hiçbir bilgim yok ama yinede polis biraz fazla gibi geldi."
"Kusura bakma Buse ama insan çocuğu sabaha kadar gelmeyince korkuyo!"
"Anne bir kasabada yaşıyoruz en fazla ne olabilirki?"
"Senin dilin fazla uzamış Buse hem Selinlerde kaldıysan niye bu saatte geldin?"
"Anne sen bir gece boyunca arkadaşımda kalınca her yarım saatte ararsın. Aramayınca bir şey olduğunu fark ettim ve eve gelmeye karar verdim."
"Tamam saat geç oldu uyumalısın. Yarın okul var ama bu konuyu unuttuğumu sanma şimdi doğru yatağına." Annemin t-shirtimdeki kan lekesini ve yırtıkları görmemesi bana büyük bir şans verdi. Onun görmemesi için çantamı üzerime tutmuştu ve deli gibi acıyodu. Merdivenleri çıkarken annemin

"Busee!"diye bağırmasıyla yıkıldım. Yarayımı görmüştü aslında çok da normâlkan her yere bulaşmış olabilir. Arkama bile dönmeden kısık bir ses tonuyla
"Efendim."dedim.
"Matematik sınavından kaç aldın!"keşke lekeyi görseydim dedim bi an oooffff. Sesizce merdivenleri çıkmaya çalışırken annemin
"Kime diyorum! Busee! Kaç aldın?"
"Çoook uykum var anne sonra konuşsak!"