BEING YOURS

CHAPTER 6~MISS YOU.

"Baby..." he said as I spread my legs widely. Naka dapang naka talungko siya sa paanan ko kayat lantad na lantad sa kanya ang baba ko. Tumama ang malamig na hangin sa laman ko ngunit hindi niyon tinalo ang init na nararamdaman ko.

"Ahh... Uriel..." I moaned aloud. Nilubog niya ang mukha niya sa pagitan nang hita ko at naramdaman ang mainit at madulas niyang dila. Napa kibot ang katawan ko at napa kiwal ang balakang sa sarap nang kiliting biglang bumalot sa pagka babae ko. Ramdam ko ang pagka Punan nang pangangailangan ko.

Hindi doon natapos. Nag likot at nanoot ang dila niya sa akin. Napaka sarap sa pakiramdam. Ngayon ko lang napag tanto na puwede palang dila ang gamitin para ibaon sa hiwa. "Ohhh shit. Ahhhh..." sarap!

"I want you so effing much." a niya saka tumaas at pumantay sa akin.
"Ohh." sabay na daing naming dalawa.

"Fuck! So thight baby... Spread your legs widely baby. Hindi ako maka pasok nang buo." a niya at sinunod ko ito. Naramdaman ko nga ang buo niyang pag pasok at may natamaan na napaka sarap na bagay sa kaibuturan nang pagka babae ko.

"Ahh! Ahh! Ahh! Mmm.. Shit! Uriel faster please!" daing ko pa.

Napa balikwas ako nang bangon at awtomatikong napa linga sa paligid ko.

Napa hawak ako sa ulo kong bahagyang nanakit.

"Panaginip?" maang na tanong ko sa sarili. Pero bakit parang totoo? Pakiramdam ko nga ay naka pasok parin siya sa loob ko.

Then it strikes me. I got my very first wet dreams. Miss na miss ko na kasi siya. I'm aching to feel his Extra large side inside me.

Pinilig ko ang ulo ko.

"Ano bang iniisip ko?" nababaliw na ba ako? Nakaka hawa talaga ang pagiging Pervert. Isip ko.

Nang ma linga ang ulo ko saka ko lang namalayan na nasa kuwarto ako. Kuwarto sa mansiyon.

"Paanong...?" nalito ako. Alam ko kagabi bago matulog ay nasa hospital pa ako. Paanong.?

Paano akong naka uwi?

Then it hits me!

Hindi kaya naka uwi na siya?

Narito na siya di'ba?

Tumayo ako at nag tatakbo pa labas nang kuwarto. Pero nalibot ko na't lahat ang mansiyon ay walang Uriel na nag pakita.

"Buwisit!" naipadyak ko ang paa ko sa matinding prustrasyon at umupo sa sahig saka tinupi nang mga tuhod at niyakap ang mga binti at doon binaon ang mukha.

"Nasaan ka na ba!? Bakit hindi ka pa na uwi? Ang daya mo naman e!" sabi ko sa pagitan nang mga hikbi ko.

Nakaka inis. Ni hindi manlang niya ako kinukumusta. Hindi manlang na tawag para alam ko manlang sana kung buhay pa ba siya. Kung aasa pa ba ako na babalikan niya ako o hindi na.

Lunod na ako sa pag iyak. Wala na akong paki kung may mga bantay na maka kita sa akin dito o kung dito ako ma bulok.

"Why are you there? Masama yan sa buntis." sabi nang isang boses na baritono.

Bumilis ang tibok nang puso ko.

.......