The Girl Behind His Back

Chapter 10: I'm Scared to Death

Third person's POV

You can leave me
take away all that I have...

Habang naglalakad si Ivanz ay nakarinig siya ng isang malamig na boses ng isang kumakantang binibini.

You can wander me love me for who I am . . .

Sinundan niya ang tinig na iyon at nagmumula ito sa isang music room sa second floor.

Choices, romance take me high in the end...

crying . . . so oh scared afraid not to see you again . . .

At kanyang napagtanto na ito pala ang babaeng lihim nyang minamahal kaya dahan-dahan siyang pumasok upang di mapansin ang kanyang presensya at upang manood na din.

Cause I'm scared to death now that I'm losing you

I'm scared to death knowing I can't get through

I'm scared to death living this so lonely night without you . . .

Cause I'm scared to death . . .

Chezkha's POV

Cause I'm scared to death...

clap clap clap!

"Hindi ko alam na magaling ka palang kumanta" agad akong napalingon ng may biglang magsalita sa likod ko.

"k-ka-kanina k-ka pa dyan?" kinakabahang tanong ko.

"Oo ang ganda pala ng boses mo" hindi ko alam kung matutuwa ako o kakabahan dahil narinig niya akong kumanta.

"He-he thank you for the compliment." I smile sheepishly

ano ba yan nakakahiya! aishhhh!!! asar naman!

"Well bakit di mo ipakita sa iba ang talent mo?" agad akong napatingin sakaniya dahil dun.

"Ahm I'm not interested naman na kumanta hobby ko lang naman ito." nahihiyang sagot ko. Saka sa tingin ko hindi naman para sakin ang industriyang iyon para sa'yo lang kasi ako hihi!

"Pero I'm sure makikilala ka nila dahil sa talent mo." pamimilit niya pa. Agad akong umiling bilang pagpapakita ng hindi pag sang-ayon sa sinabi niya.

"Pero hindi ko naman gustong mapansin nila." napayuko nalang ako.

Dahil ikaw lang ang makapansin sakin masaya na ako.

---dugtong ko na hindi ko na isinatinig pa.

"Nga pala anong ginagawa mo rito?" nagtatakang tanong ko.

Don't tell me andito ka para lang marinig ang magandang tinig ko?

"Ako? eto naglilibot lang naboboring ako sa intrams."

Ah bored? Akala ko para sakin na!

"Ikaw bakit ka nagtatago dito na'san ang mga kaibigan mo?" balik tanong niya na nakapagpabalik sakin sa reyalidad.

"Ahh nagpunta sila sa canteen kaya naglibot muna ako."

*few minutes of silence*

"Nicole/Ivanz!"

Sabay naming sabi tapos maya-maya

"Una kana!/you go first!"

"sabay nanaman tayo?/sabay nanaman tayo?"

"HAHAHAHAHA!" tawa kami ng tawa pa'no hindi kami magkainttindihan palagi nalang kami sabay pero sana pati puso namin sabay na tumitibok sa isa't isa hehehehe.

"Ano nga yung sasabihin mo Ivanz?" pagbabalik topic ko nalang para mawala ang awkward moment namin dito.

"Hindi pa ba tayo babalik doon malapit ng maglunch oh" sabi nya sabay tingin sa wrist watch nya. Agad naman akong natauhan sa sinabi niya at napatingin din sa wrist watch ko.

—
so ayun nga naglakad na kami pabalik sa canteen ng sabay take note sabay! kyaaaahhhh!!! kinikilig nanaman ako pero syempre sa isip nga lang -_-

Ivanz's POV

I'm secretly smiling while walking beside her 'cause I'm happy to be with her even for a single time.

"Ayan na pala sila ea"—Sophia

"Ikaw Ivanz ahh! para-paraan tayo brad ah?" nang aasar na si Adrian.

"Shut up Adrian -_- "

"Tama na yan kumain na tayo kanina pa kami naghihintay sa inyo."

So ayun kumain na kame pero hanggang ngayon hindi mawala ang kakaibang tingin ng mga kaibigan ko so I just glared at them in response sabay tawa nanaman nila.

Mga baliw talaga.

at pinili ko na lamang manahimik sa tabi nya ...

Author's note

So hiiii readers I hope nagustuhan nyo :)

Read.Vote.Comment