The Girl Behind His Back

Chapter 30:Goodbye For Now

last chapter guys enjoy reading.....

-------------

5 months.....

naghintay ako....

pinaniwala ko ang sarili ko na buhay siya...

nagkulong ako....

ikinulong sa dilim ang sarili

Hindi ako nagmahal muli...

Hanggang ngayon ikaw parin

Nandito ako sa condo unit ko at nagkukulong nakagraduate na din kami after 3 months mahirap pero kinaya ko sa Limang buwang pagluluksa ko dalawang lugar lang ang pinupuntahan ko bahay...at ang seaside...paborito nya kasi yon minsan kasama ko si Jaz minsan magisa ako I try my best to move on pero di ko kaya hanggang ngayon ang sakit pa din...

*ding dong*napatigil ako sa pag dadrama ng may mag doorbell

"musta na leader"bahagya akong nagulat na nandito pa sila sa Pinas"tuloy kayo"pagpapapasok ko"ang akala ko tumuloy kayo sa Korea"paninimula ko"Hindi namin hahayaan na maiwan ka"sagot ni Jared"Pero paano ang pangarap nyo?pangarap natin?pagpapaliwanag ko"Kaya nga nandito kami sapat na ang oras at panahon na ibinigay namin sayo sasama kana samin"

"Pero hindi ko kayang iwan ang mga alaala niya dito"

"pwes iwan mo"sagot ni Lucas

"Lucas alam mong hindi ganun kadali yun!?!"

"It's been five months and yoy haven't moved on?"pagtatanong ni Adrian

"wag niyo akong pagsalitaan ng ganyan hindi kayo ang nasa posisyon ko para magsalita kayo!"

"At hanggang kelan ka magluluksa,habang buhay!?!kalokohan"

"Oo Matthew kahit pa habang buhay!"

"Ivanz tumigil ka na nagmumukha ka ng tanga!?!"

"Wala akong paki alam Niecky!?!kahit magmukhang tanga ayos lang!!!"

"Alam sawa na kami sa pinaggagagawa mo binigyan ka na namin ng time and space siguro naman tama na yon??"sabi ni Niecky"haist I guess wala na akong magagawa

----------

Im here at my room meron daw kaming one week preparation napapayag nila ako bakit? kase narealize ko na hindi matutuwa si Chezkha kung patuloy lang ako sa pagkukulong sa kwarto

Wala akong planong mag move on dahil wala akong planong alisin siya sa buhay ko she's my first love and she will be my last

How do I ....
Get through my life without you
If I have to leave without you
What kind of love would that be?

Oh why?
I need you when my arms need you to hold
Your my world;my heart;my soul if you ever leave

Baby you would take away everything
Good in my life...

And tell me now?

How do I leave without you
I want to know

How do I breathe without you
If you ever go..

How do I ever;ever survive..

How do I ;Oh how do I
Oh how do I live...

tinapos ko lamang isulat ang composed song ko at inayos ko na din ang damit ko ng pumasok si Mama

Janelliah Eysee's pov

Nakasilip lamang ako sa labas ng kwarto niya habang nagsusulat siya ng kanta

Bilang isang ina alam ko kung kelan siya malungkot at nasasaktan No tears from his eyes but I know he's broken inside

Nagpapasalamat lang ako na bumalik na siya sa dati noong mawala din ang first love niya at magmigrate sobrang lungkot niya hindi siya umiiyak pero ni katiting na ngiti hindi mo rin makikita mula sa kanya

Same thing now ganun din ang nakikita ko ang mga matang puno ng lungkot at sugatan

Naisipan ko ng pumasok"Ma ganito ba talaga kasakit mawalan ng minamahal?ganito din ba ang naramdaman mo ng iwan ka ni papa,parang pinipiga ang puso mo at tinutusok ng karayom na halos di ka na makahinga sa sobrang sakit?"tanong ng anak ko

Tuluyan na akong lumapit sa kanya at niyakap siya"Oo anak ganyan din ang naramdaman ko noon pero dahil nandyan ka kinaya ko.At ikaw gusto ko kayanin mo din para sa mga kaibigan mo"mahabang litanya ko

"Paano kung di ko kayanin?"pagtatanong niyang muli"gaya ng sabi ko kanina kakayanin mo dahil nandyan ang mga kaibigan mo at syempre ako at imbis na magluksa ka dyan just persue your dreams and make her your inspiration after all yan naman ang plano mo di ba??

"Haha tama po kayo Mama salamat po sa advice ngayon mas nalinawan na ako"nagprisinta na akong tumulong sa pag iimpake ng damit niya para bukas.Nang matapos kami nagpaalan na din akong lalabas upang maghanda ng hapunan namin

Im glad na nabawasan na ang sakit na nararamdaman niya I hope kayanin niya....

Shenize' pov

It's been five months since she left us wala kaming idea kung nasaan siya

I don't believe them I don't want to believe them pero sino ba naman ako para kumontra?

"oh ang lalim nanaman ng iniisip mo"dinig ko ang boses na papalapit dito at siguradong kay Adrian yon"hanggang ngayon ba iniisip mo pa din si Chezkha?"I glared at him"why would I not?she's our bestfriend and our sister that is why there's no way on earth that Im going to forget her"angil ko sa kanya

"Oh wait relax nagtatanong lang naman ako napaka sungit mo talaga"tinignan ko lang siya saka ibinalik ang ang tingin ko sa labas ng klase

Lizette'pov

Lunch break na heto pa lang ako kakain palang pero sila nakakain na yata haishh wala nabang ihahaba yan?!?!note my sarcasm here dahil halos dalhin na nila ang buong edsa sa kahabaan ng pila dito pero maya-maya bigla nalang lumihis ang mga tao and there sa unahan nakita ko si Jared na matamang nakatingin sakin

Automatic akong napangiti ng masilayan nanaman siya ewan ko ba sa tuwing nasa paligid siya ang lakas ng tibok ng puso ko at nadidistract ako ng sobra sa hindi ko malamang dahilan napapasaya niya ako sa simpleng gesture niya"tara na sa table"pag aaya niya ni hindi ko manlang napansin na nakalapit na pala siya sakin"wag mo ko masyadong titigan baka mahalata nila haha"agad akong napaiwas ng tingin sa sinabi niya and there bigla nanamang uminit ang paligid aishhh damn it!?!
.
.
.
.
.
.
.
.
.
Ivanz'pov

nandito na kami sa airport we are already prepared and just waiting for our plane number ti be announce."Anak mag iingat ka doon ha?wag kang magpastress tsaka wag monv gugutumin ang sarili mo ha?"pakikinig ko sa mga bilin ni Mama

"Oh sige na una na ako at kailangan ko pang pumasok sa trabaho ea"paalam ni Mama"sige po magiingat kayo"balik sagot ko

Boarding flight KoreaAc6299 please proceed to the airplane now

With that dumiretso na kami sa airplane one last look and then naglakad na ako

Your memories will always be in my heart no matter what so this is the last then Goodbye

"For now..."

-----------
yehey tapos na siya wahaha epilogue after this hope you enjoy^^

READ.VOTE.COMMENT