The Girl Behind His Back

Chapter 14: Tears of Heaven

Chezkha's POV

Almost 12:00 na ako nakatulog kakaisip sa nangyari kahapon kaya 9:00 na ako nagising since mag isa lang naman ako kaya gagala na lang ako gusto ko sana sundan sila kaya lang hindi ko naman alam kung saang restaurant ea kaya lilibot nalang ako.

—
Saktong 10:00 nandito na ako sa mall kaya naisipan kong bumili muna ng mga damit and shoes.

after 30 minutes...

I'm done!?! masiglang sabi ko pero hindi ko inaasahan ang  makikita ko.

si crush at Jazriel !!!

Mukhang umaayon sakin ang panahon ah?

Dahil wala naman na akong gagawin sinundan ko na lang sila nandito lang pala yung restaurant na to buti naisipan ko magshopping ayan na papasok na sila sa restaurant.

Rustica Restaurant . . . basa ko sa signboard nila

Ah kaya pala ngayon ko lang napansin to launching pa lang kasi

After 1 hour natapos din ang bwisit na launching na yan !?! yan na palabas na sila!

Sa wakas!

Paglabas nila dumiretso pa sila sa—

Wtf!

Ice cream parlor? akala ko ba restaurant lang ang pupuntahan niyo? ano to?

—matapos ang buong maghapon na pagsunod sa kanila nalubay din pano andito na sila sa bahay ni crush -.-

"Ivanz thank you for joining me sa launching namin ahh I hope you enjoy" then she smiled

shuuupiiiii! alis! tapos na kayo no need to say anything!

"Ahmm Ivanz I want to tell you something"

"What is it?"

"Ivanz I—like you."

Parang bumigat ang loob ko sa sinabi nya. Well alam ko namang hindi imposible pero I trust you.

Di ba hindi mo siya gusto?hindi nga ba?

well... nagkamali pala ako haha and  I smiled bitterly

"I like you too Jaz—"

And before he could continue I run as fast as I could hanggang sa hindi ko na alam kung saan ako dinala ng paa ko.

Ang sakit..

Ang sakit sakit . . .

Sabi ko na ea hindi dapat ako umasa sa kanya . . .

Hanggang sa umulan na lang bigla ng malakas sobrang lakas na parang nakikiramay sa namatay kong puso.

I look around andito pala ako sa park ng subdivision namin again I smiled bitterly how ironic na dito nya rin ako nakita ng mag collapse ako.

Hindi na lang sana ako umasa sa kilos mo edi hindi ako nasaktan

Maya-maya umuulan pa pero sa pwesto ko huminto na ang weird kaya tumingala ako at may tao nga. Its Adrian.

"Umiiyak na nga ang langit umiiyak ka din?" I just stared at him while my tears still flowing down to my face

"You don't care." I said with greeted teeth. I was shock when he suddenly hug me.

"Don't ever try to hide your feelings again. I'm telling you its not working."
then a few minutes of silence.

HAHAHAHAHA!

"well that's your way of saying thank you huh?" nakangiti niyang sabi sakin.

"well yes it is" I said as my smile grew wider.

"welcome then" and before he left he gave me his sweetest smile once again.

Thanks for comforting me I really appreciate it.

Then I started walking again.

"Buti nalang may nagcomfort sayo nakuu baka di ko napigilan ang sarili ko at lumapit na ako sayo"

Its 10:00 in the evening and still!!! di ako makatulog hay.. another sleepless night I tried to think some random things to make myself busy and sleepy and atlast I succeed!?! and before I close my eyes I remember the chocolates with a note and I smiled thank you kung sino ka man.

Ivanz's POV

I was thinking what happened for the whole day and I'm about to go inside when I notice something there's a coffee cup with a name—sh*t she came here?!

A/N: hindi masyadong heavy ano? wait there's more"!:) pero tsaka na haha enjoy reading and please comments and votes lang po masaya na ako and of course reads HEHE!