Κεφαλαιο30

2.6K 235 3
                                    

"Και τα κακά"λέει ο Αρης ξανά
"Τα κακά είναι οτι έχασε το μωρο και οτι βρίσκεται σε κόμα"λέει ο γιατρός όχι αυτο δεν γίνεται άρχισα να κλαίω γαμω τι μαλάκια που κουβαλάει ώρες ώρες αυτο το κορίτσι
"Μα γιατρε μονο τις φλέβες της έκοψε"λέει ο Λουκάς βουρκωμενος
"Νεαρε μμ όταν έπεσε κουντουλισε σε κάτι και για αυτο είναι σε κόμα"λέει
"Και...πο....τε....θα....ξυ.....πν....πνη....σει"λέω εγώ μέσα απο τους λοιγμους μου
"Αυτό δεν το ξέρουμε"λέει
"Υπάρχει πειθανωτητα να μην ξυπνήσει ποτε"ρωτάει ο Αρης
"Δυστυχώς ναι αλλά αυτό θα το δουμε στην πορεία αν δεν ξυπνήσει το πολύ σε ενα χρονο τοτε δυστυχώς θα πρεπει να πείτε αντίο"λέει και φεύγει εγώ τα έχασα ξέσπασα σε δυνατότερα κλάματα γιατί γαμω γιατί.Αυτο το γιατί θα μας φαει ενα γαμημενο γιατί που ή λύσει δεν υπάρχει οτι και να κάνουμε αναριωτιωμαστε γιατί το κάνουμε.Αυτο το καταραμένο ΓΙΑΤΊ που θα μας τρώει κάθε μέρα,κάθε στιγμη,κάθε δευτερόλεπτο και ή απάντηση ΠΟΤΕ δεν θα δοθεί γιατί πολύ απλα δεν υπάρχει.Έχω σκεφτη άπειρες φορες να βάλω τέλος στην ζωή μου γιατί πολύ απλα δεν το αντεχω έχασα τον μπαμπά μου μπορεί να σας ακούγεται παρανοϊκό αλλά δεν μπορω να αλλάξω κάτι είναι πατέρας μου είναι ο άνθρωπος οπου με έσπειρε,ο άνθρωπος οπου με είδε και χαμογέλασε,ο άνθρωπος όπου δεν μου στερησε τίποτα απο την ζωή γιατί πολύ απλα με αγαπούσε.Είναι ο άνθρωπος οπου ηταν μαζί μου σε κάθε δυσκολία γιατί συνήθως ή μαμά μου δούλευε.Ναι της έχω αδυναμία αλλά δεν μπορεί να μου στερήσει τον πατερα.Απο την μέρα που χώρισαν πείρε τον Γιώργο και έφυγε για εξωτερικο με την Νατάσα για ΠΑΝΤΑ δεν μας σκέφτηκε καθόλου και τώρα που έχω αναγκη μια αγκαλιά της δεν είναι κοντά μου την πήρε ο Λουκάς τηλέφωνο τοτε που γεννησα και είπε μονο να μου ζησει και οτι δεν μπορεί να ερθει ουτε το ίδιο της το εγγονάκι δεν μπορεί να δει
"Λούκα"λέω
"Έλα"μου λέει
"Θα πάρω τον μπαμπά"λέω
"Κάνε οτι θες"λέει εγώ πήγα στο δωμάτιο και πληκτρολογισα τον αριθμο του στο δεύτερο χτύπημα το σήκωσε
"Τι έγινε Εύα"ρωτάει
"Μπαμπά έλα στο νοσοκομειο έχουν γίνει τοσα πολλά σε χρειάζομαι"του λέω και κλαίω
"Πάρε την μάνα σου"μου λέει ωχχ κάτι έσπασε μέσα μου
"Δεν μας το συκωνη είναι εξωτερικο μας έχει παρατήσει εδώ"λέω
"Τώρα καταλάβεις γιατι την έδιωξα"μου λέει
"Την εδιωξες"τον ρωταω εκείνη την ωρα μπενει μέσα ο Λουκάς του κάνω νόημα να μην μιλήσει και βάζω ανοιχτή ακρόαση
"Ναι Εύα την έδιωξα γιατί τι σου είπε"με ρωτάει
"Οτι κάθε βράδυ την βαραγες και μεθαγες γιαυτο και πείρε τα πραγματα της και έφυγε"λέω
"Ώστε αυτά σας είπε ή σκύλα γιαυτό δεν ήθελες να με δεις"ρωταει
"Ναι"λέω
"Τώρα εξηγούνται όλα γιαυτο μου μιλαγες έτσι και ελεγες αυτές τις ασυναρτησίες θες να μάθεις και τον λογο που την έδιωξα"ρωτάει
"Ναι"λέω
"Την είχα πετύχει στο κρεβάτι με τον αδερφό μου"λέει
"Με τον θειο Μανώλη"ρωταω ξαφνιασμένη
"Ναι"λέει
"Μπαμπά έλα στο νοσοκομειο σε χρειαζομασται και για την μαμά θα μιλήσουμε αλλη μέρα"πετάγεται ο Λουκάς
"Έρχομαι"λέει και το κλείνει εμείς πάμε εξω
"Αρη θα ερθει ο μπαμπάς μου"λέω εγω
"Πλάκα κανεις"μου λεει
"Όχι και μην φέρεις αντιρρήσει θα σου εξήγηση αλλη φορα"του λέω αυτός απλα γνεφη.
Καθόμαστε και περιμενουμε εναν γιατρό να μας πει αν μπορουμε να την δουμε ο μπαμπάς μου έχει ερθει και μας εξήγησε τα παντα τελικά ή μαμά δεν έπρεπε να λέγονταν μάνα πουτανα έπρεπε τεσπα μεγάλες κουβεντες.Ήρθε ο γιατρός
"Παιδιά μπορειτε να πάτε να την δείτε αλλά για σήμερα ένας και απο αύριο βλέπουμε"λέει εγω κοιτάζω τον Λούκα
"Όχι Εύα εσύ θα πας το εχεις ανάγκη άντε και μετά πηγενε και λίγο στην κόρη σου"μου λέει
"Καλά"του λέω και τον αγκαλιαζω μπενω μέσα και την βλέπω στο κρεβατι με κάτι σωληνακια στην μύτη και στο χερι της πάω και κάθομαι δίπλα της και της μιλάω
"Αχχ ρε Ντεπη γιατι μας το έκανες αυτό μου λες?Γιατί γαμω ξέρεις ποσο σε αγαπάμε.Ή κύρια Νίκη λέει οτι ή Κατερίνα δεν έχει σταματήσει να σε ζητάει γαμω σου Ντεπη θα τα ακουσεις όταν ξυπνήσεις.Σε προειδοποιω θα γίνει ο 3ος παγκόσμιος πόλεμος όταν ξυπνήσεις"λέω και γελαω αυτή μου σφίγγει το χερι με ακούει
"Ξέρω οτι με ακους και κάνε κάτι να ξυπνήσεις γιατί ή Κατερινιω δεν θα ανεξει μακρια σου και μην ξανά κανεις καμια μαλάκια γαμω μας κατα τρομαξες αν δεν συνελθης γρήγορα δεν θα σου ξανά μιλήσω αν και ξέρεις πως δεν μπορω να σου κρατήσω κακία"λέω και έρχεται ο γιατρός να με φωνάξει να βγω εξω
"Τα λέμε Ντεπη και να ξέρεις όταν βγω με την μικρή Ντεπη θα πάμε στην Κατερινιω"λέω και μου ξανά σφίγγει το χερι σαν να μην θέλει να φύγω αφού τελικά βγήκα μίλησα με τον γιατρό
"Γιατρε ενω της μιλαγα αυτή μου έσφιξε το χέρι μπορεί και να με άκουγε"ρωταω
"Ναι όταν κάποιο πευτη σε κόμα και του μιλαναι αγαπημένα ατομα παντα ακούει απλός ο εγκεφαλος δεν δίνει εντολή στο νευρικό σύστημα για να κουνηθεί ή να μιλήσει"μου λέει
"Ευχαριστώ"λέω και πάω στο δωμάτιο που με έχουν είμαι κουρασμένη και έτσι κοιμηθηκα

Χευυυ οοο ναι έβαλα κεφάλαιο αμήν.Πως σας φαίνεται?Δείτε και την αλλη μου ιστορία.Ελπίζω να σας αρέσουν και οι δυο μπαιιι

Με Αυτον;Ουτε Καν!Donde viven las historias. Descúbrelo ahora