HEDEN.
Ik staar ongeduldig om me heen. Waar blijft ze toch? Ik grijp naar mijn telefoon en kijk hoe laat het is. Als ik opkijk zie ik haar lopen. Wat een trut, haha nee joh ze maakt me dood. ''Sorry! Ik ben een beetje te laat.'' zegt Nawal terwijl ze een zoen op mijn wang drukt. Ik kijk haar geïrriteerd aan, en veeg haar spuug van mijn wang af. Ieuww
''Een beetje? Je bent een half uur te laat, alweer. Je weet dat ik het haat om te wachten.'' Nawal rolt met haar ogen en zucht diep. ''Ja, dat weet ik. Kunnen we nu gaan?'' ik knik en loop expres langzaam om haar te irriteren. Hahah dit is zo leuk. Eventjes later begin ik weer sneller te lopen aangezien ik zie dat ze zich begint te irriteren. Op naar mijn misvormde huis.
Ik open de deur zachtjes en stap naar binnen. Nawal volgt mij en sluit de deur. Een luid geschreeuw komt uit de woonkamer. ''Ja, Sakeena! We weten dat jij het bent!'' hoor ik Bachir gillen. ''Ja, en we weten zeker dat die Nawal bij je is.'' schreeuwt Ismael even hard mee. Ik haal mijn schouders op en wil naar boven lopen, maar de stem van Chahid houdt me tegen. ''Ja we 'voelden' je al aankomen. Gelukkig is die dure vaas van je moeder niet gebroken.'' Kwaad ren ik naar de woonkamer en gooi de deur open. Ik kijk Chahid hatelijk aan.
''Wat is er, Sakeena? Ben je boos? Het was maar een grapje.'' zegt hij lachend, maar Bachir en Ismael hebben al door dat ik het niet zo grappig vind. ''Wat ben iji een zielige mongool zeg!' Ik knal de deur achter me dicht en loop met Nawal mee naar boven. Ik gooi mijn tas in de hoek en ga op mijn bed liggen. Mijn vriendin merkt aan me dat ik echt geen zin heb om te praten. Het lijkt mij ook wel beter dat ze nu stil blijft en haar filosofie voor zich houdt. Ik haat dit echt. Ik haat het als Chahid met Bachir en Ismael omgaat. Zij zijn gewoon kinderachtig en vervelend en Chahid helpt een handje mee. Ik weet dat hij dit allemaal doet om mij te kwetsen. Hij is gewoon nog steeds kwaad over dat miezerige grapje.
Een zacht geklop op de deur, haalt me uit mijn gedachten. De deur gaat rustig open en Chahid komt naar binnen lopen. Ik ga zitten en staar de andere kant op. Hij gaat bij me op bed zitten met zijn rug naar me toe. Nawal staat op en verlaat geluidloos mijn kamer. Als ze de deur heeft gesloten, begint Chahid te praten. ''Sakeena, ik begrijp het niet. Ik begrijp jou niet. Ik weet nu wel dat je mij haat, maar je hoeft me er toch niet elke minuut van de dag aan te herinneren.'' zegt hij zachtjes en staart naar de grond. Een schuldgevoel zorgt ervoor dat mijn woede helemaal verdwijnt. ''Vind je het erg als ik een grapje met je maak? Als dat zo is, moet je het zeggen. Als je niet wilt dat ik tegen je praat, moet je dat zeggen. Ik zal je niet meer lastigvallen. Ik zal geen woord meer tegen je spreken en ik zal je niet aankijken, maar alsjeblieft, Sakeena doe alleen niet zo hatelijk tegen mij.'' Zijn stem trilt.
De tranen prikken in mijn ogen. Waarom moet ik altijd zo een kreng zijn? Ik weet niet wat ik moet antwoorden. Ik wil zoveel tegelijk zeggen, maar geen woord lijkt over mijn tong te willen glijden. ''Je weet dat ik behalve Allah en mijn ouders, niemand heb. Ik zie jou alleen maar als mijn zusje, Keena. Een zusje waar ik van kan houden, een zusje dat ik kan omhelzen en het zusje dat ik kan pesten. Sakeena, je hebt me al twee dingen ontnomen, maar ontneem mij mijn zusje niet.'' zegt hij en komt naast me zitten. Een enorme brok in mijn keel, zorgt voor veel moeite als ik wat wil zeggen. ''Wat heb ik je dan ontnomen, Chahid.'' Mijn stem is bijna niet te horen. Mijn hart klopt wild in mijn keel en als hij zijn arm om mij heen slaat, heb ik het gevoel dat ik ga flauwvallen. ''Dat kan ik je niet vertellen.'' Eigenlijk wil ik zeuren en smeken, zodat hij gaat zeggen wat, maar zin heb ik er nu niet in.
''Zo, dus ben je weer mijn zusje?''' Hij kijkt me met een brede grijns aan en als hij ziet dat ik begin te lachen, geeft hij mij een kopstoot. ''Ja, that's my girl.'' Ik grinnik kort en kijk hem aan. ''Maar je bent wel gemeen, hoor.'' zeg ik en geef hem een por in zijn zij. ''Je moet wel eerlijk zijn, Sakeena. Die grap over je hormonen, was wel goed!'' Hij schiet in de lach en ik kijk hem kwaad aan. Hij staat op en loopt richting de deur. Net als hij naar buiten wil lopen, roep ik hem. ''Chahid, vind je me echt op een man lijken?'' Hij glimlacht en schudt zijn hoofd. ''Natuurlijk niet. Jij bent mijn schoonheid.'' zegt hij en blaast een kusje naar me toe. Als hij mijn kamer uit is, ga ik verliefd achterover liggen.
Wow, wat een mooi moment.
Maar al gauw verdwijnt dat moment als Bachir binnen komt rennen. ''Ik heb het! Ik heb het.'' schreeuwt hij en haalt zijn wenkbrauwen een paar keer op. Ongeïnteresseerd sta ik op. ''Wat heb je?'' vraag ik terwijl ik probeer op te staan. ''Ik heb het bewijs, dat Fatima wel bestaat!'' zegt hij enthousiast. Ik zucht diep en schud mijn hoofd. ''Het is oké om jaloers te zijn, Sakeena.'' ''Weet je wat, Bachir! Als 'Fatima' bestaat dan bestaat spongebob en dora vdb ook, oke? Donder nu op uit mijn kamer.'' Ik kijk hem raar aan. Hij haalt zijn schouders op. ''Wat je nu zegt, kan mij niet schelen. Ik kom je alleen maar laten zien, dat Fatima bestaat.'' Ik rijk mijn hand uit. ''Geef die foto dan.'' Hij legt de foto in mijn hand en kijkt me blij aan. Benieuwd naar hoe het denkbeeldige meisje van Bachir eruit ziet, draai ik de foto om. Nog voordat ik wat kan zeggen, plof ik lachend neer op mijn bed. Ik lijk niet meer bij te komen.
''Oh mijn Allah, dit is het grappigste wat mij ooit is overkomen. Als Aisha Kandisha mijn zus is dat is dit jou vrouw oké? Ik dacht dat Najwa Karam al getrouwd was of gaat ze nu vreemd?'' Hij kijkt me geschrokken aan als hij voelt dat ik hem heb betrapt. Najwa Karam, de zangeres. Wat een mongool zeg. ''Hier, lieverd. Breng deze foto terug naar de kamer van Amel en kom de volgende keer met iemand die ik niet ken.'' zeg ik nog steeds gierend van het lachen. Bachir verlaat teleurgesteld mijn kamer. Wat een zieligerd zeg.
********************************************
Haaayy,
Sorry dat ik heel lang geen deel heb geplaatst! Ik had het een beetje druktjes.
Even serieus ik heb zoveel stress? Alleen door school..
Oke ik ga maar weer je kan weer een deel verwachten vandaag nog, Dus ja..
Kaas.
Chocolade.
Snoep.
Chips.
Ik heb honger. Ikwilkaas.
• Vote 5+
• Comment.
• Follow.
5 stemmen en ik ga doorr!
Challas,
JE LEEST
Liefde op z'n Marokkaans
Teen FictionHadden mijn emoties maar een knop. Een knop waarbij je alle emoties kon uitzetten. Dan voelde ik te pijn niet die ik nu voel. Dan had ik deze problemen niet. Emotieloos dat wil ik zijn. Gevoeloos. Dat zou geweldig zijn. Maar zo heeft onze schepper o...