De Fantasie Wezens

Hoofdstuk 2

POV Vanessa

Ik werd wakker op een heel zacht bed in een vage hut. De hut was klein en knus. Wacht even? Waar ben ik? En wie is die knappe jongen die bij het raam staat? Waarom voel ik geen warmte? Waarom heb ik zo ontzettend veel vragen? Man ik heb honger. De jongen keek me aan. 'Wil je wat eten?' vroeg hij. 'Hoe weet je dat ik dat wil?' vroeg ik. 'Ik kan je gedachten lezen.' zei de jongen met een grijns. 'Uhm.... Oké?' vroeg ik. Ik keek de jongen vaag aan. Wacht eens even? Ik herkende de jongen. Hij was die vage gast die ik in het bos tegen kwam op weg naar school. Shit ik moet naar school. Ik stond op uit het bed maar viel direct weer neer. De jongen keek me geschrokken aan. 'Is er iets?' vroeg hij. 'Ik ben een beetje duizelig.' zei ik. 'EN IK HEB HONGER!' 'Ik maak wel wat eten voor je klaar.' zei de jongen. Hij liep weg. Op de één of andere manier voelde ik me niet ongemakkelijk, want ik kreeg eten! De jongen kwam terug met een bord vol met KOEKJES! Ik stond op een rende naar de schaal met koekjes, ik propte ze allemaal (tegelijkertijd) in mijn mond. 'Koekiemonster!' schreeuwde de jongen. 'Koekjes zijn bae, heb je er nog meer? Maar kip mag ook!!!!!! Want kip is life!' zei ik. 'Ik heb kippen bloed.' zei de jongen met een grijns. 'Ieeuwwllll.' zei ik. 'Kippenvlees is goed.' 'Wat is er mis met bloed?' zei de jongen. 'Je bent tenslotte een vampier, net zoals ik.' 'Ik ben een waaaaaat?!?' riep ik uit. Ik kon niet geloven wat hij daar net zei. Ik keek naar mijn handen, ze waren super wit. OMG, OMG, ik ben veranderd in een vampier. How the pancakes is it possible? 'Why the pancakes ben ik een vampier?!?' riep ik uit. 'Ik heb je gebeten.' zei de jongen met een grijns die ik niet kon plaatsen. 'Waarom?' vroeg ik. 'Omdat ik je leuk vind.' Het eerste waar ik aan dacht was wegrennen. Maar mijn benen waren zwak. 'Oh.. nou als je mij zó leuk vind. KAN JE WEL EVEN KIP GAAN HALEN!' zei ik. De jongen liep weer naar de keuken. Dit was echt heel erg vreemd. Een (best wel knappe) jongen vond mij leuk en had me veranderd in een vampier. De jongen kwam weer terug. 'Mijn naam is trouwens Luke. Wat is jouw naam?' zei hij. 'Je vind me leuk, maar je weet mijn naam niet? En mag ik die kip?' zei ik geïrriteerd. Hij gaf me de kip en glimlachte apart. Ik at de kip op en toen hij niet oplette sprong ik op en rende ik snel weg. Ik wist niet waar ik heen moest, zolang ik maar niet meer bij hem was. Ik begon te glitteren door de zon. Al snel kwam ik aan op school. 'Vanessa?!?' hoorde ik opeens een stem achter me zeggen.