Αφού πέρασε το Σάββατο και η Κυριακή και η μητέρα μου έφυγε γτ ήρθε μόνο για μια εβδομάδα για το σχολείο που ξεκίνησα ήρθε η Δευτέρα και έπρεπε να.παω στην ευα όπως πάντα για να πάμε σχολείο. Αφού Ντυθηκα και έκανα τα απαραίτητα ξεκίνησα . Έφτασα στην ευα και αφού την πήρα φτάσαμε στο σχολείο αφού περιμεναμε πρώτα το λεωφορείο. Χτύπησε το κουδούνι για προσευχή και όλοι είχαμε γίνει ένα μπάχαλο στην αυλή αφού δεν ξέραμε τις θέσεις μας . Από τις σκάλες είδαμε έναν κύριο να κατέβει με ένα μικρόφωνο και αφού το συνδεσε σε εκείνο το πράγμα που ακούγεται ( δεν μου έρχεται η λέξη ) άρχισε να μας χωρίζει σε τμήματα . Εγώ με την ευα προσευχομασταν να είμασταν μαζί . Όμως η τύχη δεν το ήθελε και έτσι χωριστηκαμε αυτή ήταν στο Α5 και εγώ στο Α4 . Είμασταν κάπου στα 28 παιδιά και τα μισά τα ήξερα . Έκατσα με την Αλεσσια που την ήξερα από καιρό . Οι καθηγητές έμπαιναν και εβγεναν κάθε ώρα αφού μας ρωτούσαν για τα χόμπι μας και τετοιες βλακιες. Αναγνώρισα μια φωνή που θα ορκιζόμουν κάπου την ήξερα . Ήταν από αγόρι. Δεν κατάφερα να δω το πρόσωπο του γτ το έκρυβε ο διπλανός του . Τζέρεμι το όνομα του . Από ότι έμαθα έπαιζε μπάσκετ ήταν από την Ρουμανία και είχε μια αδερφή που έχει τελειώσει το σχολείο. Όταν σχόλασα πήγα να δω το πρόσωπο του αλλά δεν μου θύμισε κάτι ήταν περίεργο γτ η φωνή του μου ήταν τόσο γνωστή . Πήγα σπίτι και έτσι πέρασε και η πρώτη μέρα .
Τζέρεμι ? Λέτε να γίνει κάτι με αυτόν ή απλός ένα αγόρι που της κίνησε την περιέργεια ? ❤❤❤❤
