En tuhafıda; birini kaybetmişsiniz ama karşınızda oturuyor. Yüzünüze gülüyor,yüzüne gülüyorsunuz ama kaybetmişlik hissi karşınızda oturuyor. Birde konu yalansa. Yalan söylemeyin,ne olursa olsun yalan söylemeyin. Canınız acısın,kalbiniz kırılsın ama asla yalan söylemeyin. Yalanın kaybettirdiğini hiçbir doğru geri getirmez. Yalnızız çok yalnızız. Mesela hiç gerçek dostumuz yok. Hepsi sahteliklerle dolu. Hepsi çıkar peşinde. Güvenebileceğimiz bir insan zaten hiç olmadı. Bütün güvendiğimiz insanların hepsi güvenimizi yıktı,yerle bir etti. Her zaman en yakınlarımız zarar verdi. Her zaman canımızı acıtanlar onlar oldu. Oysa biz kimseyi üzmemek için kendimizi paramparça ettik. Mesela bizi hiç olduğumuz gibi kabul etmediler. Her zaman tartıştıktan sonra bir neden buldular. Biz ise her zaman onların kusurlarını örttük. Ve bilin bakalım yine kim suçlu çıktı? Tabii kide biz. Bizi suçlayarak,küserek,bizi yalnız bıraktılar. Size bir sır vereyim mi? Kimseye güvenmeyin. Güveninizi sikip atıyorlar. Ve sizi yalnız bırakıyorlar. Yaşamın boyunca tanıştığın her insanın aslında bir amaca hizmet ettiğini anlayacaksın. Bazısı senin imtihanın olucak,bazısı seni kullanıcak,bazısı ise sana öğreticek. Fakat en önemlisi bazısıda içindeki en iyi yanlarını ortaya çıkarmanı sağlayacak. İşte onlar daima yanında tutmaya değer olanlar olucak.
