Aslında bu tür yazıların başta olmasını saçma bulurdum ilk başlarda.Ama sonra farkettim ki bu yazılar burda olduğu zaman daha çok okunuyor :D.Bakın sizden düşüncelerinizi belirtmenizi istiyorum.Olumlu veya olumsuz.Her türlü yoruma açığım.Düüncelerinize önem vermesem buraya böyle şeyler yazmam.Herneyse.Umarım seviceğiniz bir bölüm olur.Sizi bekletmek istemiyorum ama yazıcak şeyler aklımdan uçup gidiyor.Herneyse.Çok konuştum.Umarım burayı okumadan geçmessinizz <3 Okuyan herkese sonsuz sevgilerimi yolluyorum ve gönülden teşekkür ediyorum.
##
Zayn gülerek geri çekildiğinde,ben oturduğum yerde kırarıp bozarmakla meşguldum.Bu çocuktaki özgüven kimsede yoktu herhalde.Hala bana bakıp gülebiliyodu.Ben ise kızarmaktan patlıcana dönmüştüm.Hızlıca ayağa kalkıp banyoya attım kendimi.Yüzüme bikaç kere su çarptıktan sonra yüzümü kuruladım ve olduğunca oyalanarak yavaş adımlarla içeri gittim.İçeri girer girmez Zayn gözlerini üstüme dikti ve uzun süre beni süzdü.Yani öyle yaptı galiba tam olarak bakmamışda olabilir ama ben o sıralar ona bakmamak için kendimle savaştığım için tam göremedim.Ben oturunca o da koltukta bana yaklaştı.Ve biraz daha.O yaklaştıkca bende yavaş yava uzaklaşıyordum.Ve ta daaa.kaçıcak yer kalmadı.Ve Zayn dibimde.Aramızda bir kaç santim kalıncaya kadar bana yüzünü yaklaştırdı.Tam beni öpücek diye düünürken gözlerime bakmaya başladı.Garip,donuk,içinde duygu içermeyen bi bakıştı bu.Bişey söylemek istiyordu ama söyleyemiyordu.Dayanamamış olucak ki konuşmaya başladı.
"Emily"dedi iç gıdıklayan sesiyle.Sıcacık nefesi yüzüme her değdiğinde daha çok tahrik oluyordum."Bilerek mi yapıyosun bunu?"dedi."Ne?Neyi"diye çıkıştım birden."Beni anlamamazlıktan gelmeyi"dedi.Deminkinin aksine aşırı derecede sakin ve çok bilmiş bir tavırla "Belkide anlatma özürlülüğün vardır,Zayn."dedim gülümseyerek.O ise söylediklerime sadece gülmekle yetindi.Gülerken aramızdaki açtığı mesafeyi tekrar kapatırken "Belki de senin anlamama gibi bi problemin vardır.Veya çok güzel salağa yatıyosundur."dedi.Bu sefer ben boş gözlerle ona bakmaya başladım."Gerçekten mi Zayn?Şimdide birbirimize laf sokmaya mı çalışıcaz?"dedim gözlerimi devirirken.O ise sadece bana bakmaya başladı ve arada sırada da dudaklarıma kaydı gözleri."Zayn kes şunu"dedim oturduğum yerken kalkarken.
"Kes şunu"dedim olabildiğince sert görünmeye çalışarak."Neyi"dedi şımarıkca."Gayet iyi biliyosun Zayn."dedim.Ellerini havaya kaldırıp ben suçuzum tipinde "Tamam,tamam."dedi."Konuşmamız gerekn önemli konular var."dedim ellerimi karnımın üzerinde gezdirirken.İçim bi garip olmuştu bi anda.İçimde başka bir varlığın olduğunu bilmek,bunun Zayn ve bana ait olduğunu bilmek,gerçekten garipti.Gözlerimin dolduğunu Zayn'e odaklanmaya çalışırken anladım.Yavaşça oturduğu yerden kalkıp yanıma geldi ve gözümden damlayan bir damla yaşı eliyle sildi ve yüzümü ellerinin arasına aldı.Elleri o kadar sıcaktı ki,bütün içimi ısıtmıştı.
"Ağlama,lütfen."dedi sıcacık dudaklarıyla yanağıma baskı uygularken."Zayn,anlamıyosun?Ben o-ona nasıl kıyarım"dedim hıçkırıklarımın arasından."Şişşt.Kimse sana ona zarar ver demedi?Değil mi?"dedi benden onay beklerken.Kafamı hayır anlamında bikaç kere salladıktan sonra "Zayn.Geçen gün bana bi soru sormuştun hatırlıyomusın?"dedim bütün duygusallığımla.Biraz düşündü.Ben ise onun bişey söylemesine izin vermeden "Evet.Karnımdaki bebek senden"dedim.Bana sadece gülümsemekle yetindi.Onu ne kadar öpmek istesemde duygularımı bastırmak zorundaydım.Zayn'e karşı nasıl duygular hissedersem hissediyim bir yanda da Daniel vardı.Bunu ona yapamazdım.O beni herşeye rağmen seviyordu.Bunu ona yaparsam gerçekten bi sürtük olurdum.
Bir anda aklıma -sürtük deyince nasıl da aklıma geldiyse-Perrie geldi.Zayn şuan benim yanımda olabilirdi.Ama bildiğim kadarıyla o aldatma olayından sonra tekrar barışmışlarmıydı onu bile bilmiyordum."Zayn sana bişey sorabilir miyim?" dedim oturduğum yerde doğrulurken."Tabi"dedi gülümseyerek.Noldu bu çocuğa ya.İyilik meleği gibi sürekli bana gülümsüyordu.Normalde Zayn umursamazdı.Bu hali çok garip geliyordu."Perrie nelerde?"dedim.Yüzü düşmüştü."Moralini bozmak için sormadım."dedim en masum bakışımı atarak."Biz ayrıldık."dedi.Kısa ve net.Demekki aldatma haberi gerçekten doğruydu."Özür dilerim"dedi bana sıkıca sarılırken.Tam neden diye sorucaktım ki "Seni severken,seni aldattığım için."dedi.Cümlesini o kadar zor tamamlamıştı ki.Kulağıma şarkı mırıldanırken yavaş yavaş sıkıca sardığı vücudumu bırakıyordu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Rude Boy
Fanfiction"Hayatım daha ne kadar berbat olabilir ki" demeyin sakın.Kötü sandığınız ama güzel olan hayatınız gerçektende kötü,çekilmez bir hal alabilir.Merhaba,ben Emily.Hayatını kendi elleriyle berbat eden genç kız ve buda benim hikayem.