>1<

15 4 7
                                    

Vandaag de paar weken voor dat het vakantie is. Het is 6:30 en mijn weker gaat. Ik kan niet wakker worden. De tijd tikt verder, 6:45, 6:50, 6:55, 7:00, 7:15, 7:30. Ik schrik wakker, en ik moet haasten. Over een kwartier moet ik op school zijn. Ik sta te verhaast op, en val neer op de grond. Een uur later, word ik wakker. Ik lig ergens, maar ik weet niet waar. Ik ga recht op zitten. Kijk nog eens goed, en nog een keer. Dan val ik weer neer. Ik droom over een plek, ik zeg hardop dat ik moet weten wat dat is. Een plek met aan de ene kant een grote stad en aan de andere kant een lang, lang pad. Het pad loopt door tot dat je het niet meer ziet. Dan word ik weer wakker. Ik zie nu een paar mensen. Als ik goed kijk zie ik mijn moeder en broers. Ze kijken erg bezorgd. Ik krijg allemaal vragen aan me toe geroepen. Ik word daar nogal duizelig van. Ik wil weten wat er is gebeurd, en mijn moeder en broers ook. Maar hoe ga ik hier achterkomen.

In de middag ga ik weer naar school. Ik kom Daniel tegen, en krijg een hele, lange, lieve, lekkere zoen. Hij is zo leuk, en ik vertel hem meteen wat er gebeurt was. Hij wordt helemaal bleek, en pak mijn hand en loopt naar een plek waar geen mensen zijn. hij verluisterde in mijn hoor: 'Ik had dat ook vanochtend...' Ik was bang en knuffelde hem zolang dat na 10 minuten door hadden dat we te laat waren. De uren vlogen voorbij, ik dacht alleen maar aan de gebeurtenis van vanochtend. En natuurlijk aan de mooie ogen van Daniel. 

Na school kwamen James, Jacob, Matthew, Jayden, Liam en Noah naar mij toe lopen. Nou eigelijk kwamen ze aanrennen. Hun hoofden waren rood, helemaal bezweet. Ze zeiden hijgend in koor: 'WAAR BEN JE DANIEL GELATEN?' Ik schrok, ik antwoord: 'Ik zag hem als laatste in de les, we spraken hier af.' Jayden moest huilen, en ik liep naar hem toe. Ik zei: 'Jayden, hij kan echt niet ver weg zijn. Ik ken hem, hij laat mij niet in de steek. Als hij niet terug komt dan moet het wel heel erg zijn, maar maak je maar geen zorgen.' 

Schatje 👫: Heey, Layla heb een groot [probleem]😨. You know what it is...🤔                                                        

Prinses 👑: Ja waarschijnlijk weet ik het wel 🤔❤️, moet ik naar je toekomen??😘👫❤️               

Schatje 👫: Nee, is al over😅. Maar zag een plek met aan de ene kant een stad en de andere kant een pad. Heb je dat al gehad? Of komt je het niet bekend voor? ❤️          

Prinses 👑: Ja, maar praten er morgen over okeee? Loveyou❤️😏   

Schatje 👫: Okeee😘 Loveyoutoo😍👫 Zie je morgen👑

Het is al 00:45 als ik ga slapen. Ik had namelijk de hele avond Netflix lopen kijken. Netflix is echt bæ. Als ik dat niet had, heb ik gelukkig Youtube. Maar ik heb naast Netflix, heb ik de hele tijd aan Daniel en de rare gedachte gedacht. Ik vind het erg raar, en ik denk dat we het moeten gaan uitzoeken. Gelukkig kan ik de gedachte met iemand delen, die het ook heeft. Daarom hou ik zo erg van Daniel.


Lief dagboek, 

Vandaag was een hele rare dag. Er is te veel gebeurd. Om te beginnen: Ik werd wakker en viel soort van flauw. Toen wist ik niet meer waar ik was, en viel daarnaar nog een keer flauw. De tweede keer met een rare soort van droom. Toen ik in de middag naar school ging, vertelde Daniel dat hij hetzelfde die ochtend ook had. En na school was ie opeens verdwenen. Hij had het blijkbaar nog een keer gehad. Moet ik dit geloven? Moet ik het uit gaan zoeken? Heeft hij het ook echt gehad? Of verzint die maar wat? 


 Heey lieve lezers, Deel 1 is klaar. Als er fouten inzitten meld het dan alsjeblieft 😘 Hopelijk vinden jullie het leukk! xoxo Kim

You've reached the end of published parts.

⏰ Last updated: Jun 09, 2016 ⏰

Add this story to your Library to get notified about new parts!

Searching for myselfWhere stories live. Discover now