Break The Rules//Dutch

08

Melina

Gehaast loop ik naar mijn eerste lesuur. Aangezien ik gisteravond misschien iets te lang naar anime series heb gekeken en vanmorgen iets te lang bezig bem geweest met mijn haren, ben ik nu aan de late kant. Ik let niet echt terwijl ik door de gang snel. Opeens bots ik tegen iemand op. ,,Sorry sorry sorry." Roep ik terwijl ik zonder op te kijken, langs degene probeer af te lopen. Degene pakt mijn pols vast waarna hij me laat omdraagen naar hem. ,,Kun je godverdomme niet uitkijken kleintje." Zijn stem klinkt woedend en ik krimp wat in. ,,Sorry." Piep ik. ,,Niks sorry je moet eens een keer uitkijken!"

Net zo snel als dat de jongen zijn hand om mijn pols had is hij ook weer weg, nadat hij me eerst nog een paar minuten naar me heeft lopen staren en zijn gezichtsuitdrukking van boos maar verontwaardigd was veranderd, met schrik in zijn blauwe ogen. Soms snap ik echt niks van jongens. Maar toch komt hij me ergens heel erg bekend voor, alsof ik hem al langer ken. Zijn blauwe ogen maken bij mij zelfs een vertrouwd gevoel los en ik weet niet waardoor.

Als de dag voorbij is ga ik terug naar mijn kamer waar de deur al open is. Wacht wat. Zodra ik naar binnen loop zie ik dat die jongen zijn spullen aan het inrichten is. ,,What the fuck?!"