NE TUHAF ŞU AŞK DENİLEN İLLET...

YORULDUM

Az önce annem yanıma geldi bi skntin mi var diye sordu cevap veremedim bir skntm var mi yok mu bilmiyorum bile ama mutlu deqlm yüzüm gülmüyor hani herşey den bunalıp uzaklara gitmek istr ya insan şuan o haldeyim alıp başımı gdesim var herkesten herşeyden uzağa... Sessizlik istiyorum kimse olmasn yanımda. Ben ve yalnızlığm yeteriz birbirimize... Hani boyle durup dururken kendini gereksiz amaçsız hissedersin ya öyleyim işte...Sanki zamn doldurmak için yasiorm gibi...ne geleceğe dair bi amacım nede yaşama Hevesim var...bi bakıyorum mutluyum bi bakıyorum ağlıyorum... Ağlarken kendimi kahkaha atarken buluyorum... Mutlu olmayı özlüyorum... Mutlu olmayalı çok oldu mutlu gbi gözükmek te bi yere kadar sonrası yoruyor...😕😕mutlu olmam için bi çok neden varken ben beni üzen kişiye çok vakit harcadım...ve etrafimdaki hiç kimseyi fark edemedim.hep onları hatta ailemi bile 2.plana attım. Ben bu kadar mutsuz olmayı hak edecek ne yaptım? düşünüyorm düşünüyorum bulamıyorm çıkamıyorm içinden... Bazı şeyleri kendime bile itiraf edemzken insanlar dan yardım beklemiyorm zaten... Küçüklüğümdeki gibi başımı yastığa koyduğumda uyuduğum zamanları özlüyorum...şimdi mi? Uyku tutmuyor.Çok yorgunsundur uykuya ihtiyacın vardır ama sanki düşünmen gereken şeyler vardır uyumaman gerek gibi uyuyamiyorm...herşeyden bunaldim yoruldumm...