O gün seni biriyle konuşurken gördüm.Yanına gelme cesareti gösteremediğimden kenardan izledim sizi.Gözlerim doldu izlerken.Ağlamamak için direndim uzun süre ama seni kenardan izlemek bile o an o kadar çok mutlu ettiki beni.İnsan mutluluktanda ağlayabiliyormuş bunu öğrendim.İçimde seni görmenin mutluluğundan çok bastırdığım özlem duygusu vardı.Seni ne kadar çok özlediğimi anladığım o an yanına gelmek için can atıyordum ama cesaretim yoktu karşına çıkmaya.Söylenecek sözler burada bitiyordu.Seni görmek güzeldi o gün .Karşında olanda ben olsaydım daha güzel olurdu...
