Gittin. Ne kadar da acı bir şey. Gittin ve beni bıraktın. O gece sabaha kadar hıçkırarak ağladım. Oysa bana hiç gelmemiştin. Hiç gelmeyen biri gidebilir miydi ki? Gidermiş, bunu öğrendim. Biliyor musun, böylesi daha acı. Ben sahip olmadığım birini kaybetmiştim. Seni. Hiç bir zaman bilmemiştin seni ne kadar sevdiğimi. Bunların hepsi cesaretsizliğimden. Özür dilerim. Keşke biraz daha cesaretli olabilseydim. Gözlerine bakıp da sana olan aşkımı anlatabilseydim. Ama korktum. Sana yemin ederim ki korktum. Beni istememenden, terslemenden çok korktum. Keşkeler yetmiyor, çoğaldıkça çoğalıyor. Şimdiler de ise ceset gibiyim. Yaşayan bir ceset. Kalbi olmadan yaşayan bir ceset. Giderken kalbimi de götürdün ruhumu da. Beni bu duruma getirdiğin, o gece sabaha kadar ağlamama sebep olduğun hâlde seni affettim. Sen bilmesende seni affettim.
