Gözümü açtığımda yan odadan gelen sesler ile kendime gelebilmem uzun sürmedi. Annemin can alıcı sözleri sis bulutu gibi ahşap kapının pervasında beni bekliyordu. Sırtımda biriken teri umursamadan yataktan güçlükle doğruldum.
"03:40 "
Bu saatte konuştukları konunun önemli olduğu her şekilde belliydi. Kapıya doğru yürürken tam olarak kapalı olmadığı için ses çıkarmaması tek şansımdı. Annem ve babamın odasının önüne geldiğimde sesler netliğini daha çok kazandı.
-"İşin ne kadar tehlike olduğunu gör artık ölümle burun burunayız. Kendini ve beni geç fakat o ikisi daha küçük kaldıramazlar. " Bu annemin sesiydi ne olduğunu hala anlamamıştım. Üstelik şu çişimi biraz daha tutarsam olduğum yere infilak edecektim. Babamın sesiyle bu düşüncelerim ipini çekerek ayaklarını sandalyeden kurtarmayı başardı ve havada asılı kaldı.
" - Çok yakında gelecekler onların kim olduklarını bile tam olarak bilmiyoruz. Bildiğimiz tek şey onlara verilen isim. ÖTEKİLER "
O an beynim bu kelimeyi ölüm doşeğindeki yaşlı bir kadın gibi defalarca fısıldadı.
-ÖTEKİLER. ..
ŞİMDİ OKUDUĞUN
AMANSIZ
ChickLitKimse bir saniye sonra başına gelebilecekleri bilemez. Normal bir hayatın içinden cımbızla tutup çıkarılarak saçma bir oyunun içine başrol olarak konuldum.
