Dünyalılar Marslılara Karşı

9.Bölüm

Bay Kütük,Debby ve Jhon'u ufoya bindirdikten sonra direksiyona geçti ve ufoyu çalıştırıp ışık hızına getirdi ve hemen evinin önüne geldiler.Debby ve Jhon neler olduğunu pek anlayamamıştı.Çünkü 1 saniyede evin önüne geldiler.

Bay Kütük,evin garajına ufoyu park etti ve Debby ve Jhon'nun yanına gidip kapıyı açtı:
Evet,nasıldı yolculuk?"Jhon:
Tadını çıkaramadık ki nasıl dı yolculuk diyorsunuz!"dedi.Debby gülerek:
Aynen öyle!Neyse evinizi merak ediyorum doğrusu!Gidelim mi?"diye sordu Jhon'a.Jhon:
Hay hay,gidelim öyleyse!"

Evin önünden beri her yer farklı farklı desenlerle süslenmişti.Evin çimenleri bile maviydi.Evin şekli ise normal evler gibi değildi.Çatısı yamuk bir ufo idi.Oda yine mavi bir renkdi.

Jhon'nun ağızı açılmıştı.Debby ağızını kapatarak:
Ah Jhon şimdi değil!Daha evin içerisini görmedik sen hemen atlıyorsun!"Bay Kütük:
Sorun değil, bazen benim bile ağızım açılıyor biliyormusunuz?"

Evin kapısını Bay Kütüğün eşi açtı:
Ooo,hoşgeldiniz!Tek evime değil,Mars'a hoşgeldiniz!"Jhon"
Hoşbulduk!Sizi görmek güzel!Adınız nedir peki?"Debby"
Jhon!Daha kapının önündeyiz ama!"Eşi"Yok sorun değil!Asıl sizi görmek güzel!Daha neyi bekliyorsunuz,girin!"

İçerisi turkuaz bir renkle kaplıydı.Koltuklar, masalar,halılar..Hepsi çok tuhaftı.Ama bir sorun vardı ki o da televizyonun olmamasıydı.Ama televizyon yerine kollarındaki saate dokunarak taşınabilen televizyon icat etmişlerdi.Bu,Jhon'nun dikkatini çok çekmişti.Koltuklara uzanarak:
Ya varya bunları dünyaya götüreceksin göstereceksin adamlara.Sonra mucit olacaksın!Hemde beleş!"diyerek güldü.Debby:
Aynen ama başka bir hayalin yokmu senin?Mesela benim birkaç gıcık kaptığım kızlar benim karşıma çıkıp,"Ay bak ben ne aldım!Çok kullanışlı çok güzel ve çok pahalı!"diyorlar.Bende bu eşyalardan alıp bir kaç tane,onların karşılarına çıkıp,"Bakın!Bu da benim en kullanışlı eşyam!Ama şunu söylüyüm de bunu asla bulamazsınız!Çünkü bunu teknolojinin hasından aldım hasından!"diyerek hava atacağım!Ne bakıyorsunuz?Bana bunun daha beterlerini bile yapıyorlardı!"Jhon:
Seninkinden daha beteri yok,o kesin!"diyerek göz kırptı.Bay Kütük:
Ama bu hayallerden önce şu işleri halletsek!Yani demek istediğim şu mevzu!"Debby:
Aaa doğru!Jhon senin yüzünden şu saçma hayallere kendimi kaptırdım!"diyerek ona gülümsedi.Bay Kütük ilerleyerek:
Hadi gelin daha var!Ama bu oda bir tür labovatuar!"Jhon'nun gözleri büyümeye başladı:
Vay!Neyi bekliyorsunuz,yürüyün gerçekten yani!Hadi!"

İlerlemeye başladılar.Labovatuara gelirken bile her yer tuhaflaşmaya başladı.Jhon:
Ah,burası çok garip!"
Bay Kütük:
Sen daha ne diyorsun!İçeriyi görünce lin ayağın titreyecek!"

Sonunda labovatuar kapısının oraya gelmişlerdi.Debby:
Vay canına!Sanki bir tür aksiyon filmindeyim!Gizemli bir bodrum katı ve şimdi de şifreli bir kapı!"

Bay Kütük hiç beklemeden kapıyı açtı.İçeri sisten görünmüyordu.Öyle soğuktu ki içerisi ful sisti.Jhon:
Burası gerçekten çok soğuk!İçeri girer girmez vücudum buz tuttu!Nasıl bir yer bura böyle!Soğuk buz odası sanki!"Bay Kütük:
Hayır burası labovatuar!İlerleyince görüsün."

İlerlemeye başladılar.Sisten kurtuldular ve bir masa gördüler.Bu masa sıradan bir masa değildi.Bu masa çok uzun ve çok büyüktü.Üzerinde ise bir kaç tane icat vardı.Bay Kütük konuşmaya başladı:
Evet!Sisten kurtulduğumuza göre,size göstermek istediğim bir kaç şey var!İşte!Bunlar benim değerli icatlarım!Aslında ben bir bilim adamıyım!Marsın tanınmışlarından biriyim!Ama işte bir sorunumuz var ki oda bunu söylemem gerek ama sorun Kolombi!Kolombi konsey başkanlığına geçtikten beri mars'a bir şeyler olmaya başladı.Bizde bu sorunun ne olduğunu öğrenmeye çalıştık,ve sorunun nedeni de bulduk!Kolombi!Marslılar cana yakındır aslında.Ama Kolombi geldi ve kötüleşmeye başladılar!Bunun arkasından bir işler olduğunu düşünüyoruz!"Debby:
Hm,evet bunun arkasından bir işler olabilir!Ama daha bu karar net değil!Ya sorunun nedeni o değilse!Belli olmaz!"Jhon:
Ya ne uğraşacaksın!Pöff,sende Debby yani!"Debby tepki vererek:
Ya Jhon!Bir günde bir işi ciddiye alsan hiç mi olmaz ya!"Bay Kütük:
Tamam sakin olun!Kendinize gelin ve bu işi ciddiye alın!Tamam bu sizin gezegeninizin sorunu değil,sorununuz değil!Ama buraya geldiniz ve artık buradaki sorunları sizde düzeltmek zorundasınız!Ben sizi buraya en iyilerinden olduğunuz için getirdim!Farklı bir nedenle getirmiş olabilirim!Ama artık her şey değişti!Siz benimle olduğunuz için bana ne oluyorsa size de olacak!Yani şunu diyorum!Sizde hiçte buralı olmasanızda az da olsa buralı oldunuz ve siz benim için bir gelecek umudusunuz!Burada olduğunuz sürece her şey düzelecek!Bana güvenin!Siz burada olduğunuzda  mars halkı size az çok özenecekler!Nasıl mı?Çok güçlüsünüz,iyisiniz,güvenilirsiniz,cesursunuz ve son olarakta geldiğiniz bir yerde haksızlık ve kötülük varsa,bu duruma karşı çıkanlarla olup,bu kötü duruma son verebilmeniz!Bu özelliklerinize özenecekler!Böyle arkadaşlar ve size bir şey söyleyeceğim,benimle ortak olurmusunuz?Eğer olmak istemiyorsanız sizi zorlu tutmuyorum.Özgürsünüz!"

Debby ve Jhon birbirlerine bakınmaya başladı.Debby düşünmeye başladı.Jhon ise kararı belli idi.
Bay Kütük:
Evet buyurun sizi dinliyorum."Debby Jhon'nun kendiyle aynı fikirde olduğuna sanarak:
Bizim kararımız evet!"Jhon bir şey demedi.Debby ona bakmaya başladı:
Jhon söylesene bir şey!Niye direk gibi duruyorsun?"Jhon:
Üzgünüm ben sizinle olamam,hayır!"dedi ve dışarı çıktı.Debby Bay Kütüğe hayretle bakındı.

Devam edecek...