Jeanna's POV
Pagkabukas ko ng pinto ni Ate ay nakita ko siyang nakaupo. The hell? Sabi ni Josh natutulog si Ate at binabangungot na naman. Yes. "NA NAMAN". Its hard to explain kung bakit laging binabangungot si Ate.
Nakita ko siyang may binabasa na script.
"Jeanna's POV" What the hell? Bakit may Point of View ako doon? Ano na naman kaya ginagawa nito?
"He--"
"Anak ng 5 siopao! Ano ba naman Jeanna! Bakit hindi ka manlang kumakatok?" Sabi niya sakin habang nakakunot ang noo. Wait, don't tell me galit siya sakin? Her reason is so lame tss.
"Sabi kasi ni Josh binabangungot ka daw. I came here to wake you up but it seems like nagising ka na." Paliwanag ko sa kanya habang pinapakealaman ang gamit niya sa kama.
"Ah. Sus naman. Hindi na kailanga-- oy! Ano ginagawa mo diyan? Wag ka nga mangealam." Napakunot ang noo ko sa sinabi niya.
"Tss. Bakit nga pala may narinig akong sinabi mong Jeanna's POV? Ginagawa mo ba akong character ng story?" Tanong ko na lang sa kanya.
"Hahahaha. Nabasa ko lang dito sa Wattpad. Nagulat nga ako kasi kapangalan mo yung bida." Paliwanag niya.
"Ah. K. Just go down stairs kasi kanina ka pa hinahanap ni Josh. Magpapatulong daw siya sa homework."
"Ah-eh. Jeanna. Pwede bang ikaw muna? Kasi nakakatakot si Kuya Cy eh huhu. Kakatacute kaya yun hehe." The ef? Katacute? Where the hell did she got that effin word? Minsan nagtataka ako kung pano namin to naging kapatid eh. Samantalang lahat kami matalino siya lang hindi? Ugh. But I still love Ate even though she's not that smart.
"Tss. Okay. Pasalamat ka Ate good mood ako." Sagot ko na lang bago ko isara ang pinto.
Pero isa lang ang alam ko. May tinatago sa amin si Ate.
