You're Mine

hoofdstuk 29

<skylar pov.>

"Skylar" hoor ik jesse geirriteerd zuchten. Ik kijk naar de grond en zie jesse liggen. "Je....je....zei dat je vader dood was..." stamel ik. Jesse kijkt naar de grond. "Heeft hij jou die smoes over zijn vrienden nou ook al aan jou verteld. Tsssss....niet te geloven" zegt jesse zijn vader. "Je hebt gelogen....." zeg ik. Jesse blijft naar de grond kijken. "ZEG DAN WAT!!!!" Schreeuw ik. "Ik dacht dat je het vergeten was..."stamelt jesse. "IK WOU TOEN WE NAAR DE ZEE GINGEN DAT IK MIJN GEHEUGEN WEER TERUG HAD MAAR DAT WAS ER NIET VAN GEKOMEN EN DAT WAS MISSCHIEN MAAR GOED OOK!!" schreeuw ik er loopt een traan over mijn wang heen. Ik draai me om en als ik wrg wil lopen voel ik tintelingen rond mijn enkel. Jesse heeft mijn enkel vastgepakt. "Prinses wacht"zegt hij. "HOU OP MET JE PRINSES KLOOTZAK!!" Schreeuw ik. Ik hoor jesse zijn vader zacht lachen. "JIJ MOET AL HELEMAAL JE MOND HOUDEN"roep ik op mijn luna toon. Ik schrik ervan en val door jesse zijn greep om mijn enkel achterover. Ik snik zacht en bevrijd mijn enkel uit zijn greep en ren weg. Van alles en iedereen. Als ik langs een klein hotelletje kom boek ik snel een kamer voor 5 dagen. Als ik in de kamer ben plof ik neer op bed en begin te huilen. Na een kwartier voel ik een sterke pijn in mijn hoofd. Jesse. Ik begin nog harder te huilen. Ik moet terug naar het strand ik kan niet anders. Ik verander in mijn wolvenvorm en ren terug. Als ik aankom verander ik weer. Ik zie een ambulance staan. Ik kijk zoekend rond. Ik zie jesse zijn vader lachend staan als er een brandcar voorbij komt. Ik zie jesse liggen en mijn adem stokt in mijn keel. Ik ren erheen."jesse...jesse" stotter ik."mevrouw hij ligt in coma.het is de vraag of hij nog wakker word." Zegt een arts. "Mag ik alstublieft mee naar het ziekenhuis. Ik ben zijn mat....vriendin" smeek. "Rustig mevrouw iedereen hier is een weerwolf en ja u mag mee ik snap het." Zegt de arts. Ik knik dankbaar en stap in.ik zit op een bankje acher de brandcar. Jesse zijn hoofd ligt voor me. Ik vlecht mijn handen in zijn haren en druk een kus op zijn voorhoofd. "Dit was nooit mijn bedoeling...sorry jesse het spijt me zo"snik ik.

<jesse pov.>

Daar staan we dan. Mijn vader en ik circelen om elkaar heen. Als ik het verdruet van Skylar voel wat ik volkomen begrijp ben ik even afgeleid. Dat is het moment dat ik een klap op mijn slaap krijg. Ik val op de grond. Mijn hoofd doet zo'n pijn en het lukt niet om mijn ogen open te krijgen. Ik hoor ambulances.na een tijdje voel ik mensen die me optillen en ergens opleggen. Ik word ergens aan vastgemaakt. Ik weet niet waaraan maar ik heb de energie niet om tegen te stribbelen."jesse...jesse"hoor ik....is dat sky? Ja dat is Skylar. Ze is gekomen... ik val in slaap het kost me teveel moeite om de rest van het gesprek te luisteren.

<skylar pov.>

Als we in het ziekenhuis aankomen word jesse een kamer ingereden. Ik snel er achteraan. Er staan een hoop dokters bij . Ik laat me op mijn knieën zakken en snik zacht. Waarom moesten we net nu ruzie hierover krijgen?waarom moest hij net nu in coma raken? Als alle artsen weer weg zijn ga ik naast jesse op bed liggen. Ik leg 1 arm over mijn middel en kruip tegen hem aan. "Weet je jesse. Ik heb ooit ergens gehoord dat mensen die in coma zijn alles toch kunnen horen dus berijd je voor op een lang verhaal onzin." Begin ik te vertellen. Na zo'n 20 minuten weet ik nog steeds niks. "Ik weet niks te vertellen"stamel ik. Zou jesse het gehoord hebben want ik voel hem in zich zelf grinniken. 'Snow is dat gegrinnik van jesse.' 'Ja dat is van jesse. Ik mis mason nu al zo erg... '
'Ik mis jesse ook snow. Ik mis jesse ook' zeg ik tegen mijn wolf . Ik voel mijn ogen zwaar worden en val in slaap. Ondanks dat jesse in coma ligt voel ik nog steeds de fijne tintelingen.

Heyyy mensjes.
Sorry dat het zo lang duurdde. Hopelijk vonden jullie het leuk en vergeet niet te stemmen. Tips en ideeën zijn altijd welkom. Sorry voor spelfouten.

Groetjes roos