You're Mine

hoofdstuk 59

{Skylar pov.}

De rogues worden naar binnen geduwd een cel in. De cel is helemaal van zilver. Jesse heeft nog helemaal niks gezegd. Ik loop verder langs de cellen. Elke cel is helemaal van zilver. Mensen schreeuwen het uit van de pijn. Bij een cel blijf ik stil staan. Er zit een jongen in van 20 gok ik. "Heey daar hebben we de luna" zegt hij met een nep grijns."hey" zeg ik wat vragend. "Wat gezellig dat je ook een keer komt kijken" zegt hij nep. Hij komt bij de tralies staan. "Kom iets dichterbij dan kan ik je iets vertellen" zegt hij. Ik vertrouw het niet maar ik zet toch een stap dichterbij. Net op het moment dat de jongen me bij mijn keel wil pakken duwt jesse me aan de kant. De jongen stapt meteen een paar stappen achteruit. Jesse stapt de cel in en ik krabbel overeind. De jongen kruipt bang de hoek in. Zo ken ik jesse helemaal niet. Jesse pakt de jongen bij zijn keel en duwt hem hard tegen de muur. "WAAROM DEED JE DAT!!" roept jesse. Zijn stem is nog steeds koud en kill. Meteen houd iedereen op met schreeuwen. "S...orr...sorry alpha jesse" stottert de jongen. Er komen bewakers de cel in die de jongen aan zilveren handboeien aan de muur vastmaken. Jesse slaat de jongen en hij zakt bewusteloos neer."JESSE!" Schreeuw ik. Hij kijkt mijn kant in. Zijn ogen zijn compleet rood. Er rolt een traan over mijn wang heen. Hij schud zijn hoofd en knijpt zijn ogen dicht. Als hij ze weer opent komen zijn mooie groenen igen weer tevoorschijn. Er rolt nog een traan over mijn wang heen en jesse snelt mijn kant in. Hij slaat zijn armen om mijn middel. "Nee...nee...nee...heb ik je pijn gedaan" zegt hij. Ik duw hem weg en ren weg naar boven. "SKYLAR!!" hoor ik jesse roepen. Ik ren de trappen verder op. Ik hoor jesse ook de trap op stormen. Zodra ik boven ben zak ik in elkaar op de grond. Mijn buik doet zo'n pijn. De tranen blijven stromen. Jesse komt buiten adem boven. Hij ziet me en komt geschrokken op me af rennen. "GA WEG!!" roep ik. De pijn word steeds erger. Ik sla mijn armen over mijn buik heen. Jesse kijkt paniekerig om zich heen. Hij komt naar me toe en tilt me op. "Neeeheee!!" Roep ik en begin tegen te spartelen wat uiteindelijk overgaat in mijn hoofd huilend tegen jesse zijn schouder. Jesse rent naar buiten en legt me op de achterbank van de auto. Hij stapt in en rijd meteen weg. Hij kijkt soms achterom hoe het me gaat en dan roep ik steeds dat hij op de weg moet letten zodra hij begint te slingeren.

We komen bij het ziekenhuis aan en jesse tilt me weer op. Hij rent naar binnen toe. Er word meteen een bed voor jesse neer gezet. Hij legt me neer. De artsen rijden het bed snel richting een kamer. Als we voorbij de wachtkamer komen eord jesse tegengehouden. Hij moet daar blijven. Ik hoor hem grommen maar de artsen geven niet toe. Jesse slaat hard op de muur en een traan rolt langzaam
over zijn wang. Meer zie ik niet want ik word een kamer ingereden. Ze doen een paar kleine testen en dan word ik weer de gang op gereden. "SKY!!" hoor ik jesse roepen. Ik draai mijn hoofd en zie hem huilend bij de wachtkamer staan met 2 artsen voor hem. Ik word een operatiekamer ingereden. "Mevrouw u gaat even onder narcose tel maar even tot 10" zegt een arts. Huh..hoezo moet ik tot 10 tellen. Ach ja vooruit dan. "1...2...3...4..." zeg ik maar ben dan onder narcose.

Heey mensjes
Dit was deel 59. Hopelijk vonden jullie het leuk. Vergeet niet te stemmen. Sorry voor de spelfouten. laat weten in de reacties wat je ervan vond. Tips en ideeën zijn altijd welkom.

Groetjes roos