You're Mine

hoofdstuk 21

<jesse pov.>

Ik voel nog steeds die vreselijke pijn. Dan herinner ik me de woorden van de maangod weer. Als ik bij sky ben verlicht de pijn wat maar niet veel. Alle kleine beetjes helpen natuurlijk. Omdat ik ondertussen van de pijn op de grond lig. Probeer ik omhoog te komen. Als het me gelukt is grijp ik Sky vast. Ze valt op me. Samen vallen we op de grond. Ik hou haar stevig vast. Het klopt de pijn verzacht licht. Snel druk ik mijn lippen op die van Skylar. De pijn word nog iets lichter maar niet veel.

We moeten doorzetten. De maangoden zullen dit keer aan onze kant staan. Hopelijk ligt het geluk nu aan onze kant.

Ookal zijn we aan het verliezen. Ik weet zeker dat de maangoden ons zullen helpen. Ik geloof in ze.

Ik blijf vechten. Ik heb 2 botbreuken in mijn poot maar ik blijf vechten voor mijn famillie. Alstublieft maangoden help ons.

Veel gedachtes spoken door mijn hoofd. "Shhttt je zal de gedachtes zo onder controle hebben. Het komt goed. Ik heb dit ook gehad. Ik weet zeker dat je dit lukt ik geloof in je. Ik hou van je" fluistert ze zacht. Het is lief. Langzaam neemt de pijn lichtjes weg. De gedachtes nemen af. Na een paar minuten kan ik weer normaal opstaan.meteen trek ik Sky in mijn armen. "Gaat het weer?" Vraagt ze bezorgd. Ik knik. "De pijn is eigenlijk wel weg. Zou je me willen laten zien wat ik kan?" Vraag ik. Ze knikt enthousiast en rent voor me uit de bossen in. Ik verander net als haar en ga achter haar aan. Ze begint heel snel te rennen. Ik kan haar niet meer volgen met mijn ogen zo snel.  ze komt naar me terug en grijnst. Ach ja hoe ver een wolf kan grijnzen. "Hoe deed je dat?" Vraag ik. "Alles vergeten en gewoon rennen. Concentreer je op je vrijheid" antwoord ze. Ik doe wat ze zegt. Het is heerlijk. We rennen zo snel. Ondanks we zo snel gaan kan ik alles zo goed zien. Voor ik het weet zijn we weer bij het packhuis. "Dat was echt...wow" zeg ik. Ze begint te lachen en loopt naar binnen."je merkt wel wanneer je het nodig hebt" zegt ze lachend. Ik knik en loop achter haar aan naar binnen. Daar zitten liam,evan,lisa en stella. Ze zitten allemaal te zoenen. Lisa met evan dan en stella met liam. Heb ik weer zijn mijn zussen mates met mijn beta en delta. Ik grom en iedereen kijkt verschrijkt op. Liam en evan grommen zacht terug waardoor ik nog een keer gevaarlijk terug grom. Liam rolt zijn ogen en evan schud lachend zijn hoofd. "Weetje we zouden eens op vakantie moeten gaan" zegt Sky uit het niets maar heel blij. "JAA LEUKKK WE GAAN WEL NAAR LA NAAR EEN CAMPING BIJ HET STRAND!!!" gilt stella blij. Ik zie dat liam schrikt en achterover van de bank afvalt waardoor ik mijn best moet doen om niet te lachen maar als ik Sky ook hoor lachen hou ik me ook niet meer in. Stella kijkt me boos aan maar ik lig dubbel van het lachen. "Maar LA is idd wel leuk" hoor ik Sky uiteindelijk zeggen. Overal klinkt instemmend gemompel. "Oke ik zal de reis boeken pak je spullen maar in want we gaan morgen" zeg ik. Iedereen knikt gehaast maar voor iedereen wegloopt roep ik. "WACHT!!!" iedereen stopt meteen en draait zich om naar mij. "Lisa leer Sky de regels voor de ceremonie,stella haal de jurk en regel een visagiste,liam zorg ervoor dat heel de roedel over een uur voor het podium staat,evan zorg dat de elder over een uur ook voor het podium staat met de spullen voor de ceremonie.Sky jij gaat eerst met lisa mee en daarna ga je door naar stella. Ik kleed me om en regel de vakantie."zeg ik. Iedereen knikt maar Sky kijkt me geschrokken aan. "Ma-maar" mompelt ze. Ik grinnik en druk een kus op haar voorhoofd. "Ik geloof in je. Je kan het. Ik hou van je." Fluister ik zacht. Ze glimlacht zwak. Het was niet de bedoeling dat iedereen het zou horen maar natuurlijk hoort iedereen het waardoor van elke kant "ahww" of "cute" en lisa die dramatisch roept "waarom zeg jij dat nou nooit tegen mij evan" ik draai me om en grom naar iedereen wat me een por van Sky in mijn zij opleverd. Iedereen knikt en loopt weg. Ik zie evan nog net een kus op lisa haar haar drukken als lisa naar sky loopt.

<skylar pov.>

"Ga je mee?" Vraagt ze. Ik knik en geef jesse snel een kus op zijn wang. Hij trekt een pruillip waardoor ik moet lachen. "Was dat alles?" Vraagt hij alsof een kind geen cadeau op zijn verjaardag krijgt. Ik grinnik en druk mijn lippen op de zijne. Hij legt zijn handen op mijn onderrug als ik wat ongemakkelijk gekuch hoor. Lisa. Snel trek ik me los uit zijn greep en loop grinnikend met lisa mee jesse achterlatend. Ach ja hij heeft zoveel taken uitgedeeld dat hij alleen maar zich moet omkleden en een vakantie hoeft te boeken. En aangezien hij alles gratis krijgt is hij zo klaar. Na een tijdje ken ik de regels uit mijn hoofd. Ik moest wel want lisa ging dreigen met nooit meer lasagne of pizza eten of the hunger games kijken. En daar hou ik echt van. Dus heb ik lisa benoemt tot duivel 2.0 omdat jesse natuurlijk al de duivel is. Maar wel mijn duivel. Net als we de jurk aan willen gaan doen die stella ondertussen is komen brengen met de visagiste komt mijn moeder binnenstormen. Huilend. Ik spring op en ren naar haar toe. Dit kan niet goed zijn. "Wat is er mam?" De bezorgdheid is in mijn stem te horen. "Je wordt vandaag gewoon luna" snikt ze trits. "MAMM!!JE LIET ME SCHRIKKEN! "Zucht ik. Ik trek haar in een knuffel maar alsof het nooit normaal kan gaan zegt ze "ik wil wel kleinkinderen he" waardoor ik weer zucht "MAMMM!!" Iedereen lacht. Ik doe mijn jurk aan en de visagiste doet mijn make-up. Dan gaan we naar het podium toe. Stella,lisa,mam en de visagiste zijn tussen de roedelleden konen staan als bryan naar me toe komt in pak. Gelukkig wel met een blauwe stropdas want als hij met een roze kwam aanzetten had ik hem vermoord met slagroom.bryan gaat me 'afgeven'aan jesse want ik weet nou zo net niet of mijn vader het aan kan zonder met hem te vechten. En bryan mag jesse wel en andersom ook. "Geen roze stropdas?"vraag ik lachend. Waardoor hij spottend zucht en zegt"dan had je me vermoord met slagroom. Ik antwoord lachend "je kent me te goed." Ik haak mijn arm in de zijne en zo lopen we richting de rode loper. Overal liggen rozenblaadjes en vliegen van die mooie blauwe vogels maarja alles is beter met blauw. (A/n sorry als je roze leuk vind niks persoonlijks)
De roedel staat aan de zijkanten van de loper en ik zie jesse trots naar me kijken aan de andere kant van de loper. En voor even lijkt die verschrikkelijke roedel de gelukkigste plek op aarde te zijn.

A/n-heyyy mensjes.
Dit was deel 21. Hopelijk vonden jullie het leuk. Laat weten wat je ervan vond in de reacties. Vergeet niet te stemmen. Tips en ideeën zijn altijd welkom. Sorry voor spelfouten. Sorry voor late update morgen komt er nog een.

Groetjes roos