Boyfriend Corp. Book 3 : After Happily Ever After

Chapter 7 | TGWSGSHA

Chapter 7 | TGWSGSHA

I don't hate my first name though I always make it an excuse that it's too girly for my preference. Kaya naman nag-stick ako with Gab or Gabrielle. Bilang lang sa mga kamay ko kung ilan ang tumatawag sa 'kin ng Alexa. Kaya hindi ako sanay, naiilang ako kapag ibang tao na.

That's why it's always been a question why I let him call me by my first name. From the very start, Alexa na ang itinawag niya sa 'kin. He barely used Gab. Gagamitin niya lang 'yon kung mang-aasar siya, galit siya o para iparamdam sa 'kin na masama ang loob niya kapag "nagpapakamanhid daw" ako.

Being an observer, alam ko ang bawat ibig sabihin tuwing babanggitin niya ang pangalan ko. My favorite was whenever he calls me out of curiosity, out of the blue. There's a hint of worry and excitement in his voice when he wants to check where I am, what I'm doing or if I'm listening. Na para bang naninigurado siya kung may sumasanib na sa 'kin. And the innocence in his eyes...

Alexa...

Alexa...

Alexa...

Alexa...

"Alexa."

This time hindi ko alam.

Oh, my pretty, pretty boy

I need you

Oh, my pretty, pretty boy I do

Let me inside

Make me stay right beside you—

Hindi ko...

"Ale—"

Nasampal ko siya.

Hindi ko na nakontrol ang sarili ko. Nakita ko na lang na malakas na tumama ang kamay ko sa pisngi niya at bago pa siya nakapagreact ay naunahan ko na siya.

"Shit!" Pagmumura hindi dahil galit ako sa kanya kundi mura dahil nagulat din ako sa ginawa ko. "I'm sorry!"

Nakailang akmang paghawak ako sa mukha at pagbawi ng kamay ko dahil gusto kong takluban ang nakanganga kong bibig. Nyeta anong ginawa ko?!

Kita ko ang panlalaki ng mga mata niya dahil—duh!!!—nagulat siya sa ginawa ko. Natatarantang tiningnan ko ang pintuan ng apartment ni Alex. Gusto kong pumunta sa loob at pagsarhan siya ng pinto pero sa sobrang kaba ay sinarhan ko ang pinto nang nasa labas kami pareho.

AHHHHH. PUNYETAAAA!!!

Nakatunganga akong nakatingin sa pintuan nang marinig ko siyang tumawa. Dahan-dahan ko siyang sinilip mula sa balikat ko. Hawak hawak pa rin niya ang kaliwang pisngi niya pero tawa pa rin siya ng tawa na halos hindi niya malaman kung sakit ng pisngi o tiyan niya ang aatupagin.