i remember the rain // styles

4

Dün Ethan'ı gördüm, başka bir kızla birlikteydi. Fazla yakınlardı tıpkı iki sevgili gibi. Yıllar geçmesine rağmen hiç değişmemişti. Belki de o kızın da senden haberi yoktu, iki kişiyi veya daha fazlasını aynı anda idare ediyordu. Yeni yeni uyum sağlamaya başladığın için seni atlatması daha kolay olmalıydı. Ama bu şekilde devam etmemeliydi.

Sırf senin için tuttum kendimi, sana bunu anlatamazdım. İsteseydim fotoğraflarını çekip sana gösterebilirdim fakat öğrenip üzülmeni istemedim yeniden aynı acılarla karşılaşmanı istemedim, onu bırakmanın başka bir yolunu bulmalıydım. Ayrılık sebebiniz olmak istemedim, seni üzen kişi olmak istemedim. Belki sana geçirdiğimiz o güzel anları hatırlatırsam özlem duyup bana dönersin ya da bunlar sadece benim hayal dünyamdan kaynaklanıyordur.

Şu an karşımdasınız ve piknik yapıyorsunuz. Onunlayken çok mutlu görünüyorsun, her şeyden habersizsin. El ele tutuşuyorsunuz. Sizi bu şekilde görmek canımı yakıyor. Yanındaki ben olmalıydım, o pislik değil! Eli saçlarında dolanıyor, onları kokluyor, öpüyor, okşuyor. Son zamanlarda yapmayı çok istediğim şeyleri o yapıyor bense uzaktan sizi izliyorum. Belki de en acısı budur; bir anda iki yabancı olmak.
Senin yanındayken daima gülümsediğimi biliyorum. Gözlerime bak Neria, bu gerçekten mutluluk mu?

Öpüşüyorsunuz Neria, bu kadarını kaldırabilir miyim bilmiyorum. Bakamıyorum. Onu öpmene dayanamıyorum. O dudaklar bana ait, belki de aitti demeliyim. Baksana, size engel bile olamıyorum. "Dur! Ne yapıyorsun sevgilimle?" diyemiyorum. Yanlış yapıyorum belki ama hepsi senin mutluluğun için.

Gülümseme sebebin ben olmak istiyorum Neria.
Yeniden benim olup bunu yapmama izin verir misin?