KOOKMIN ✎ MY YOUTH IS YOURS

WEEK 5 : Kiss

* เขียนในโปรเจค #บังทันวีคลี่ นะเคิ้บตัวเอง

"กลับมาเเล้วครับ~" ร่างเล็กของปาร์คจีมินโผล่หน้าเข้ามาในบ้านก่อนจะสะดุดตากับคนเป็นพ่อที่นั่งบนโซฟา

จีมินยิ้มหวานให้พ่อที่นานๆครั้งจะกลับบ้านทันข้าวเย็น

จากที่กำลังคิดว่าจะเเลนด์ดิ้งก้นงามๆลงบนโซฟาให้หายเหนื่อยซักหน่อย เเต่เหมือนสวรรค์จะใจร้ายกับปาร์คจีมินคนนี้ไปนิด

"เพื่อนลูกมาเเล้วนะ" คุณปาร์คพูดยิ้มๆก่อนจะชี้ขึ้นไปข้างบน "เเม่เขาพาเข้าห้องไปเเล้--"

ไม่ทันได้ฟังพ่อพูดให้จบประโยคจีมินก็อยากจะกรี๊ดเป็นภาษาอาหรับ ช่วงขาสั้นๆรีบกระโจนขึ้นบันไดพร้อมเสียงที่ก้องอยู่ในหัว...

ไม่นะ จะให้เเม่คุยกับจองกุกก่อนเราไม่ได้!!

ผ่าง!

"เเม่!!!" ร่างเล็กเอามือชันเข่าหอบด้วยความเหนื่อย "ทำอะไรอ่ะ!!"

"อ้าว จีมินมาเเล้วเหรอลูก" คุณนายปาร์คหันมายิ้มหวานให้ลูกชายคนโตของบ้าน "จองกุกนี่ยิ่งมองใกล้ๆก็ยิ่งหล่อนะ ดูสิ ท่าทางสุภา-"

ยังไม่ทันที่คนเป็นเเม่จะพูดจบจีมินก็รีบใช้มือป้อมๆดันหลังสุภาพสตรีคนเดียวในบ้านออกไปทันที

น่ะ ยังจะมาส่งสายตารู้ทันกับหัวเราะคิกคักใส่อีกนะ...

จีมินเเยกเขี้ยวให้คุณเเม่จอมเเซวก่อนจะเก็บหน้าตาเเดงๆของตัวเองเข้ามาในห้องเเล้วล็อคประตู

ห้องที่มีเเค่เขากับจองกุก...

"จองกุกอ่า...." มือขาวไล้ไปตามผิวหน้าเรียบขาวของเจ้าของชื่อจองกุก

"...."

"ชอบบ้านจีมินไหม? จีมินจัดห้องใหม่เเล้วก็เคลียร์มุมตรงนู้นให้จองกุกเลยนะ" ว่าเเล้วเจ้าของห้องก็คว้าคู่สนทนาตามไปยังมุมห้องมุมหนึ่งก่อนจะผลักอีกฝ่ายจนติดผนัง

"...."

"ให้พูดคนเดียวตลอดเลยอ่ะ เด็กนี่" จีมินพูดขำๆก่อนจะตีไปที่ริมฝีปากได้รูปของจองกุกเบาๆ "ถ้าอยากให้จีมินหยุดพูดก็ต้องปิดปากนะ คิกๆๆ"

หลังจากถือความเงียบเป็นคำอนุญาติ ริมฝีปากสีชมพูอิ่มก็ขยับเข้าใกล้ใบหน้าคมคายที่ไม่คิดจะถอยหนีจนกระทั่งใบหน้าของทั้งคู่ห่างกันเพียงเเค่ลมหายใจกั้น

จุ้บ...

"จีมิน! อย่าเลียโปสเตอร์อีกนะลูก เดี๋ยวกระดาษทะลุ!!"

"เเม่!!!!!!!!!"

______________________

55555555555555555555555555555 ขำมะ ขำดิ ขำเร้ว!
คือเห็นจองกุกไม่มีบทพูดงี้ต้องมีคนสงสัยอ่ะเรารู้ ฮ่าๆ
มีใครเดาถูกบ้างว่าจองกุกเป็นโปสเตอร์ เดาถูกขอด๊วบเหม่งทีนึง 55555555555555555 /ยี๋ (ชั้นรู้ว่ามีคนเดาเป็นตุ้กตายา--)

ไปละฮะ เจอกันอาทิตย์หน้าสัญญาว่าจะบ้าน้อยกว่านี้ จุ๊บุจุ๊บุ