>Chan?<

29 3 1
                                        

Seulmin's POV

"Yoongi." Bulong ko. Hindi ako makapaniwala na pupunta sya dito... pero teka magisa lang sya?

"Pakawalan nyo na sya. Nandito na ako. Magisa lang ako." Sabi nya. Ibig sabihin nandito sya dahil sinabi ng mga unggoy na ito na nandito ako? "Gagawin lang namin yun kung matatalo mo ang boss namin." Sabi ng mga lalaki kay Yoongi. "Yoongi, wag. Please wag." Sabi ko sa kanya pero hindi nya yun inintindi. "Sige. Basta papakawalan nyo si Seulmin." Sabi nya. May tinawagan ang lalaki at pagkababa ng lalaki ng cellphone nya ay may pumasok na lalaki sa kwarto. At hindi ako makapaniwala na magagawa nya iyon.

"P-pano mo nagawa to?" Sigaw ko sa kanya. Hindi ko akalain na magagawa nya to.
"Tumahimik ka na lang." Sabi nya.
"Sobrang mahal lang kita kaya ko to nagagawa." Dagdag nya pa.
"Mahal? Pagmamahal pa ba tawag mo dyan? Kung mahal mo talaga ako hahayaan mo akong maging masaya." Pero sa halip na pakawalan nya ako ay nilgyan nya pa ng panyo ang bibig ko para di ako makapagsalita. Nakita ko na lang na naglalaban na yung dalawa. Nung malapit ng mapuruhan si Yoongi ay binugbog na din sya ng ibang lalaki. Pero akala ko nagiisa lang syang pumunta dito. Pero nung lumaban na yung iba biglang naglabasan ang BTS. Hindi ko inakala na pati sila tutulong para lang mailigtas ako. Isa lang ang masasabi ko, tunay talaga silang kaibigan.

"Chan?" Tanong ko dito habang umiiyak. Pero sa halip na pakinggan ako ay pinagpatuloy nya lang ang pakikipagaway.
"Bakit mo *sniff* ba to ginagawa?" Pero hindi nya ako pinakinggan. Nakatali ang kamay at paa ko. Nakita ko na hahampasin sana si Yoongi ng bat ng bigla akong sumigaw.

"Yoongi." Sa pagsigaw ko ng pangalan nya ay nakailag naman sya. Kinabahan ako na baka mapalo sya. Bugbog na din sya. Pero nung hahampasin sana ulit sya ng kahoy naman biglang bumukas ang dalawang pinto ng kwarto at sa pagbukas nun nakita ko ang mga pulis na papalapit samin. Hinuli nila sina Chanyeol. Hindi ko akalain na kaya iyong gawin ni Chan. Kasi diba? Kababata ko sya, matalik na kaibigan namin sya nina eonni. Bakit kelangan nya pang isabay sa problema namin ang balak nya? O baka naman balak nya na talaga na mahospital si eonni para magawa nya ang mga plano nya. Nahuli sila ng mga pulis.

"O-okay ka l-lang b-ba?" Tanong ni Yoongi sakin.
"Wag ka nga ikaw yung nabugbog tapos ako yung kakamustahin mo? Halika na nga." Tinulungan naman ako nina Oppa na isakay si Yoongi.
"Are you okay now?" Tanong ko sa kanya. Nagnod lang sya.

"I'm sorry."
"For what?"
"For all of this. Nabugbog ka dahil sakin."
"No, it's fine. Okay lang yan. Responsibility ko yun as your boyfriend."
"But I'm really really sorry."
"It's fine okay?. As long as your safe." He said.
"Thank you. Saranghamnida" yun na lang ang nasabi ko. Magkatabi kaming natulog na dalawa. Bukas na ako uuwi at nasabi ko na din kay Umma na okay na ako. Na naligtas na ako ni Yoongi at nakahinga na daw ng maluwag si Umma. After nun natulog na kami.

"Goodnight oppa."
"Goodnight, saranghaeyo." Then nakatulog na nga kaming dalawa.

★✩★

Hello, I'm sorry kung panget yung chapter na to but hope you enjoy. Please vote and comment. Thank you.
Annyeong.

★✩★

ONLY YOU (BTS Suga Fanfic)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon