Hatırlatma
Güldü. Dudağı ve dişleri o kadar güzeldi ki... Dişleri uzan ve bem-beyazdı. Yüzünü görmesem bile gülümsemesiyle o kadar tatlı duruyordu ki. Ay ışığının yarısı odaya vururken, benim yüzümü aydınlarken, onun yüzünün alt kısmını aydınlatıyordu.
Kızlardan birisi yukarıya gelmeye başlamıştı. Ayak seslerinden belli oluyordu. O da duymuş olacak ki, iki saniye kapıya baktı ve pencereye doğru koşmaya başladı.
"Hey korkma!" arkasından koşup tam pencereden atlayacakken bir kolunu tuttum. Beni ittirip pencereden atladı.
------------------------------------------
Herkese merhaba! İkinci bölüm ile karşınızdayım. Herkese iyi okumalar diliyorum!
İkinci bölüm
Kapıdan içeri Emily girdi.
"Hey iyi misin?"
Sorusunu cevaplamadan "Burada birisi vardı." dedim.
"Burada kimse olamaz, Calla." Kaşlarımı çattım.
"Bu sadece uydurma."
"Ama burada gerçekten birisi vardı."
"Dedim ya, Calla. Bu sadece okuldaki uydurmacalardan."
"Gerçekten de burada birisi vardı, Emily. Hatta konuştuk bile." Konuşmak denilirse.
"Calla, burada kimse olamaz."
"Vardı Emily, senin ayak sesini duyunca kaçtı."
"Ah, Calla." bana arkasını döndü ve aşağıki kata inmeye başladı.
---------------------
"Kızlar gerçekten de orada birisi vardı."
O evden çıkmıştık.
"Orada kimse olamaz." dedi, Emily.
"Bakın kızlar orada gerçekten de birisi vardı. Emily'nin ayak seslerini duyunca kaçtı."
Ashley, "Nasıl birisidi?" diye sordu.
"Yüzünü görmedim."
"Hiç mi?"
"Hayır, yüzünün alt kısmını gördüm. Dişleri bem-beyazdı gülümsemesi ise o kadar güzeldi ki."
Ashley kıkırdadı. Ne için kıkırdadı şimdi?
"Kızlar biliyorum inanmıyorsunuz ama orada gerçekten de birisi vardı."
"Bunları bizim okul uydurdu, Calla."
"O zaman yarın yeniden gidelim?"
"Orada kimse yok, Calla. Anla bunu."
"O zaman ben yalnız giderim." dedim ve kendi sokağıma girdim.
------------------------
Sabah giyinip okula gittim. Okulun bahçesi dolu değildi. Az insan vardı. Bir ağıçın altına oturdum ve gelen geçene bakmaya başladım. Çantamdan telefonumu aldım ve sosyal medyalarıma bakmaya başladım. Yanıma Maria oturdu ve bana selam verdi.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Ya'saklı Ev
Short StoryKaranlığın içinden birisi beni tutup çekti. Güçlü kolu belimi sardı. Yumuşak eli elimdeki feneri aldı, ışığını kapattı ve yatağa attı. Sonra da yumuşak eli ağzımı kapattı. Çırpındım... Bırakmadı... Dirseğimle göğsüne vurduğumda bir-iki adım geriy...