Bölüm IV

25 7 5
                                    

Hatırlatma

Yoktu. Odaya tuttum ışığı. Bir anda arkadan gelip ağızımı Yoktukapattı ve elimdeki telefonun ışığını kapatıp, yatağa attı. Yine aynı sahneyi yaşıyorduk.

Duvara yaslanarak yere oturdu.

"Yine kaçmayacakmısın?" dedim alay ederek.

Başını hayır anlamında salladı.

"Konuşamıyor musun?

Bana baktı.  Beş ya da altı saniye. Sonra önüne döndü.

"Kimsin sen?"

---------------------------

Dördüncü Bölüm

  Onun yaptığı gibi bende sırtımı duvara yaslamış, oturuyordum. Gözlerimi kısıp, yüzünü görmeye çalışmıştım. Karanlıkta hiçbir şey göremiyordum. Derin bir nefes alıp, sorumu tekrarladım.

"Kimsin sen?" Yumuşak ama erkeksi bir sesi vardı.

"Kim olduğum önemli mi?" Kim olduğu önemli değildi tabii.

Üçüncü kez karşılaşıyorduk.

"Neden beni takip ediyorsun?" Güldü, ağzından bir 'hah' sesi çıktı.

"Önemli biri misin?" Sorusunu anlamamış, kaşlarımı çatmıştım.

"Seni anlamadım." Konuşmaktan bıkmış gibi derin bir nefes aldı.

"Önemli biri misin, ki  seni takip edeyim?" Ne kadar da kaba birisiydi.

"Yok, hayır, beni yanlış anladın! Yani hep karşılaşıyoruz ve bende düşündüm ki, sen beni takip ediyorsun."

Hiçbir şey demedi. Oda sessizdi. Bir anda sessiz odayı,  kahkası doldurdu. Ne yaptığını görmesem de, bakıyordum.

"Neden seni takip edeyim ki?" Kahkası hafiflemişti.

Aklımda ki soruyu sordum.

"Neden karşılaştığımızda bana cevap vermedin?" Sustum, birşey demesini bekledim. Yine susmuştu.

"Neden ilk karşılaştığımızda, pencereden atlayıp kaçtın?" Yerden kalkıp, onun yanına doğru ilerledim. Elimi omzuna koymuş, yüzümü yüzüne yaklaştırıyordum.

Beni itip, yere düşmemi sağlamıştı. O sırada da üstüme çıkmıştı. Uzun parmakları, bileğime dolanmıştı.

İki duyguyu da bir anda yaşıyordum. Korku ve heyecan.

"Ü-üzerimden kalkar mısın?" Üzerimden kalkmayıp, benim yaptığım gibi yüzünü yüzüme yaklaştırmıştı.

Kalbim göğüs kafesimden çıkacakmış gibi hissediyordum. Yüzümü yan tarafa yatırmıştım. Nefesini çıplak boynunda hissettiğimde, biraz ürpermiştim. Üstümden kalkıp, yerine oturdu.

"Neden yüzünü göstermiyorsun?" Sorumun arkasından hemen sesi duyulmuştu.

"Çok konuşuyorsun." Yerinden kalkıp, kapıya doğru ilerlemeye başladı.

"Nereye?" Beni cevapsız bırakmış, gitmişti.

Odanın ortasında durmuş, kapıya bakıyordum.

-----------------

Bölüm sonudur! Yazım yanlışlarım varsa affedin.

26 görülme

6 vote

2 yorum

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Oct 18, 2016 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

Ya'saklı EvHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin