Hatırlatma
Saat 12:30 geciyordu. Fener ile evden çıktım. O evin önüne geldiğimde saat 12:45.
Beş dakikada Maria'yı bekledim. Geldiğinde eve girdik. Fenerleri açtık ve yukarıya kata cıktık. Benim girdiğim odaya girdik. Kimse yoktu. Diğer odalarada girdik, kimse yoktu.
"Kimse yok."
"Belki erken gelmiştir ve gitmiştir. Ya da geç gelir?"
"Geç mi gelir? Saat bir oldu."
"Burada gerçekten de birisi vardı, Maria."
"Tamam, vardı."
"Delimişim gibi davranma bana, Maria."
"Davranmıyorum."
"Burada gerçekten de birisi vardı." dedim sessizce.
--------------------------------------------------
İlk önce merhaba! İyi okumalar!
-------------------------------------------------
Üçüncü bölüm
Maria ister inansın, ister inanmasın ama dün gece burada birisi vardı. Bana neden inanmıyorlar? Birisi vardı işte. Tatlı birisi. Her neyse güzel yatağımdan kalkmak zorundayım. Kahvaltımı yapmadan çıktım evden, okula doğru yürümeye başladım. Sonunda okula geldiğimde, benim kızları gördüm bahçede otururken. Yanlarına gittim ve oturdum.
"Nasılsınız bakalım?" dedim, enerjik bir sesle.
"İyiyiz seni sormalı? Dün buldunuz mu Calla'nın bilinmeyen çocuğunu?"
"Çok komik, değil mi Emily?" kıkırdadı.
"Evet."
"Konuyu değiştirelim."
" Bencede kızlar."
Ashley söze başladı. "Bence artık Calla'nın bir sevgilisi olması gerek?"
Derin bir nefes aldım içime. "Bakın kızlar bana öyle şeyler ters. Anlıyormusunuz? Aşkım maşkım. O ne öyle? Hem bir erkeğin ağzına öyle şeyler yakışırmı? İstemiyorum sevgili." Ashley burun kıvırdı.
Gülümsedim. "Siz bahsedin bakalım."
"Bizim ki iyi gidiyor." dedi, Ashley.
Emily, "Boş ver benimkini." dedi geciştirerek.
Maria ise...
Bahçede ki, arkadaşlarıyla şakalaşan Eric'e bakıyordu.
Elimi omzuna koydum ve sıvazladım " Haydi okula girerim."
Sİlkelenip başını sallladı.
-----------------------------------------------------
Ders bitmiş, sınıftan çıkıyorduk. Sınıfa ' Maria'nın yakışıklı sevgilisi(!)' girdi. Eric, kimseye bakmadan yanımıza doğru gelmeye başladı.
"Merhaba. Dün ki olay için özür dilemeye geldim."
"Önemli değil bilerek çarpmadın ki."
"Yinede özür dilerim."
"Önemsiz."
"Şey o zaman görüşürüz." Ne ? Görüşürüz mü dedi o? Gerçekten de mi başka laf mı bulamadın? Eric gittikten sonra yemek yimeye gittik.
"Duydun mu? Benden özür diledi ve sonra görüşürüz dedi. Ayy!!"
"Evet, Maria cıyaklamana gerek yok."
" Tamam ya!"
Okul çıkışı Maria'ya gittik. Eğlendik, dedikodu yaptık ve saat 12'yi geçmişti.
"Benim gitmem gerek, Maria"
"Burada kal?"
"Hayır, olmaz. Hadi beni kapıya kadar geçir."
"Tamam."
Maria ile sarılırken " Taksi ile git." dedi
Gülümseyip, " Parayı vereceksen, neden olmasın." Param vardı aslında ama o kısacık yol için paramı harcıyamazdım.
"Görüşürüz." dedi elini sallarken.
Güldüm.
---------------------------------------------------
Sokak kaldırımında yürürken, ay ışığı yukarıdan önümü aydınlatıyordu. Sokakta benden başka kimsecikler yoktu. Yürüyordum. O, evin yakınlarına yaklaşırken, arkadan bir ses duydum. Arkamı döndüğümde, kimse yoktu.
O, evin yanında geçerken yine ses duydum. Arkamı döndüğümde, birisi vardı. Yüzü gözükmüyordu, şapka takmıştı.
"Sende kimsin?" Ses yok.
"Konuşsana!"
Güldü. O, oydu.
Eve doğru koşmaya başladı.
"Hey kaçma!" arkasından koşmaya başladım.
Eve girdiğimde, telefonumun ışığını açtım.
"Hey neredesin?"
Yukarı kata çıktım, o gün girdiğim odaya.
Yoktu. Odaya tuttum ışığı. Bir anda arkadan gelip ağızımı Yoktukapattı ve elimdeki telefonun ışığını kapatıp, yatağa attı. Yine aynı sahneyi yaşıyorduk.
Duvara yaslanarak yere oturdu.
"Yine kaçmayacakmısın?" dedim alay ederek.
Başını hayır anlamında salladı.
"Konuşamıyor musun?
Bana baktı. Beş ya da altı saniye. Sonra önüne döndü.
"Kimsin sen?"
-----------------------------------------------------Bölüm sonu
İyi günler diliyorum.
20 görürme
4 vote
3 yorum dan sonra bölüm gelecektir.
Görüşürüz ^^
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Ya'saklı Ev
Kısa HikayeKaranlığın içinden birisi beni tutup çekti. Güçlü kolu belimi sardı. Yumuşak eli elimdeki feneri aldı, ışığını kapattı ve yatağa attı. Sonra da yumuşak eli ağzımı kapattı. Çırpındım... Bırakmadı... Dirseğimle göğsüne vurduğumda bir-iki adım geriy...