Gözlerimi açtığımda hastanedeydim. Kimse yoktu. Ses seda desen o da yoktu. Resmen yalnızları oynuyordum. Anne ve babam zaten beni bildiğiniz terk etmişti. Çınar.. Onun benimle ilgisi yoktu zaten. Mert,Ayça hiçbiri yanımda yoktu. Diye düşünürken kapı açıldı içeriye doktor girdi.
''Kim getirdi beni buraya?'' diye soru yönelttim.
''Hiçbir fikrim yok Ada Hanım. Kapıda baygın bir haldeydiniz. Dikişiniz patlamıştı. Tahminen büyük bir darbe almışsınız. Pansumanınızı yaptık. İstediğiniz zaman çıkabilirsiniz.'' deyip çıkıp gitmişti. Ben en son okulun köşesinde bayıldığımı hatırlıyordum. Onca yolu benim bu halle yürüyerek gelmem imkansız ötesiydi. Bunları bir kenara bırakıp üzerimi değiştirip yola koyuldum.
Çınar da kaldığım için onun evine gittim.Kapıyı çaldığım da ses çıkmadı. Telefonuma baktım saat 17.00 dı. Bu saatte genelde evde olur benimle uğraşırdı. Kapıyı tekrar çalmaya yeltendiğimde kapıyı bir kız açtı. Kesin Çınar eve kız attı diyeceğim ama bu saatte öyle bir şey yapmaz. Kıza ''Kimsin?'' diye bir soru yönelttim.
Kız suratıma bön bön baktı. Üzerinde tayt yarım göbeği açık bir... Birşey giyinmişti. Çünkü t-shirt diyemeyecek kadar yoktu yani. Kız hala bakmaya devam edince,kızı hafif ittirip içeriye giriyordum ki kız beni kolumdan tutup "Nereye gittiğini sanıyorsun?" Demesiyle bu yellozu döverim moduna girdim.
"Sen kimin evinden kimi kovuyorsun lan?" Dememle kızın zaten pörtlemiş gözleri biraz daha pörtledi. Mümkünmüşcesine...
"Burası Çınar ile benim evim canım şimdi her kimsen burdan defolup gitmeni istiyorum."deyip piç piç sırıtmaya başlamasıyla bende şalterler atmıştı.
"Bak kızım her kimsen.." derken lafımı bölen Çınar'ın sesi oldu.
"Kızım senin ne işin var burda!?Ben seni kovmadım mı lan? Laftan anlamıyor musun sen?" Diye kıza bağırmaya başlamıştı. Onları orda bırakıp eve girdim. Fazla sıkıcıydılar.
Yaklaşık yarım saat sonra Çınar gelmişti. Bana dönüp;
"Sonunda kurtuldum kızdan be! Allahım kız yapıştı bırakmıyor. Yatmadım da kızla." Deyince ters ters baktım.
"Valla yatmadım." Deyip ellerini teslim olmuş gibi kaldırdı. Sonra aklına gelmişcesine bana dönüp
"Sen nerde ve ne yapıyordun?" Deyince aha sıçtım dedim.
"Dikişim patladı hastanedeydim."dedim bir çırpıda.
"Ne!? Kızım mal mısın? İnsan arar ya da mesaj atar götüm yırtıldı seni aramaktan!" Diye bağırınca ufak çaplı bir şok geçirdim. Çünkü bana hiç bağırmazdı.
"Aman bana birşey olmaz çok da şey yapmamak lazım."deyip kestirip attım.
"Allahın salağı! Dibimden ayrılmayacaksın bundan sonra! Adamı hasta etme!"deyince şaşırdım.
"Peki kaptan." Deyip ayağa kalkıp selam verdim.
"Manyaksın."deyip yanıma gelip saçımı karıştırmaya başladı. Sonra aklına dikişim gelince geri çekildi.
"Ee ne yapalım bugün fıstık?" Deyip göz kırpmasıyla vücudumu bir heyecan dalgası sardı.
"Bilmem ne yapalım?" Dedim.
"Benim aklımda birşeyler var ama-" demesiyle kafasına yastığı fırlatmıştım.
Tek kelime ile SAPIK! Koca bir SAPIK!
"Annemler nereye gitti Çınar?" diye ani bir soru yönelttim. Bu sorumla o da afallamıştı.
"Bak Ada olaylar bildiğin gibi değil."demesiyle anlamamış gibi baktım.
